"How was your relationship with rigor?" Bungad agad si mama pagkauwi ko.
I feel so tired. Gusto ko nalang magpahinga. Halos gabi narin kasi kami umuwi galing sa aming mini picnic kanina.
Wala kasi kaming klase kaninang hapon. Napadalas ang meetings ng mga teachers dahil siguro sa nalalapit na seniors ball.
My mother was smiling. Like she was expecting something dahil lang natagalan akong umuwi.
"Walang bago mama," sabi ko bago pumasok at nilampasan siya.
I'm so sick for that guy. Buti nalang nandyan si Jules na pinapaalahanan akong huwag maging papansin sa isang lalaki lalo na't hindi ko naman totoong gusto.
I never tell them about it. Ang alam nila lang ay crush ko si rigor. I shrugged it off.
Mabuti at iniwan din ako ni mama. She looked dissapointed though. I feel guilty because they're expecting me to date rigor.
Hindi ko maintindihan kung bakit gustong gusto nilang mapalapit ako sa lalaki. Alright, he looked fine and a gorgeous man. But he also seems like a rude person to me.
Kira:
I saw him kanina. Gwapo, shet!
Florence:
Sino?
Kakatapos ko lang maligo. Now i can finally rest because i needed a long and peaceful sleep tonight.
Gusto ko sanang magbasa ng mga librong regalo sa akin ng mga dating kaibigan. I have completed the others, at minsan ay binabalikan ko ang iba dahil hindi ako maka get over sa paborito kong nobela.
Galit parin kaya si mama? Ayokong magalit siya sa akin... But i also don't know how to contact rigor.
Tanungin ko kaya siya? I mean, si mama. Kung bakit kuryoso siya sa lalaki. Dahil ba na mayaman siya? Hindi naman kami naghihirap, ah? Anong gusto ni mama?
Natulugan ko tuloy ang pag-iisip.
Kinabukasan, nagising ako sa maingay kong alarm clock. May pasok na naman.
Kira:
Si sir Rigor. May ka-date na magandang babae din. Huhu?
Napairap ako sa message ni kira. Kagabi pa yata 'to.
It's not like i care if he has a lot of girls. Wala naman sa akin kahit anong gawin niya. After all, he's just a stranger to me. At ganoon din ako sa kanya.
The same routine goes. Isang buwan nalang mag ba-bagong taon na. I can't believe that next year, college na kami. Excited tuloy ako.
I was working out in the public gym when a familiar guy came inside. Hindi ko na sana papansinin pero hindi ko maiwasang hindi siya titigan lalo na't nakatingin din siya sa akin.
He was smirking. Para bang magkakilala kami. Kumaway kaway pa siya sa akin.
I wore my black leggings and sports bra. Pawisan pa ako kaya umupo ako sa bench para magpunas ng pawis.
It's Rigor. I'm sure of that. Kahit wala ng man bun at halatang bagong gupit ay tanda ko parin ang tingkad at itsura niya.
He was talking to someone. Madalas ang tingin na ginagawad niya sa akin.
Does he remember my face? Siguro. That scene was embarrassing but i already embraced my cringy moments dahil wala naman akong mapapala kapag sasabunutan ko ang sarili ko.
Kira was right. This man looks hot but he's definitely not my type. Alam kong ganoon din naman siya pero ngayon na nakikita ko siya sa iisang lugar, masisiguro kong hindi ko na matutupad ang pangako ni mama sa akin.
