GEÇİŞ OLİMPİYATLARI ( DÜZENLENİYOR)

KAÇIŞMA

                   *Uzay'ın ağzından*

~Uzay~
-Ne olimpiyatlara mı katılmış gerçekten?

Karşımızdaki büyük ekrandan meydanda gördüğüm o güzel kızı izlerken şaşkınlıkla ve biraz da endişeyle vermiştim bu tepkiyi. 1. Turu kılpayı kazanmış, son takım olarak geçmişlerdi turnuvayı. Şimdi de kapıdan çıkar çıkmaz karşı karşıya kaldıkları 2. Tur anonsunu dinliyorlardı. Yanında meydandayken de yanında gördüğüm o meraklı ve kızıl ikilisi de vardı. Üçünün yakın olduğunu ve meydandaki duyuruya katılmalarından olimpiyatlara ilgileri olduğunu tahmin etmiştim ancak o kızı birden ilk turun sonunda, ölmek üzereyken görmeyi de beklemiyordum. Yiğit de benimle dalga geçebilecek daha güzel bir ânı yakalayamayacağını kestirmiş ve her zamanki gibi dalgaya vurarak

~Yiğit~
-Ağzını kapa bak sinek girecek şimdi.

Dedi ve sinir bozucu bir gülümsemeyle daha da yaklaşıp kolunu omzuma atarak bu kez fısıltıyla

~Yiğit~
-Tamam biz anladık, saklamana gerek yok da odadaki herkesin de anlamasını istiyorsun herhalde Gece'den hoşlandığını.

Yusuf, Yiğit'in bu söylediğini duymuş olacak ki gülmemek için kendini tuttu.

~Uzay~
-Gece mi?

~Yusuf~
-Gece YILDIZ. İsmi bu, yarışmacıların bilgilerini kontrol ederken gördüm.

~Yiğit~
-Soyismini söylemesen de oldurdu, yakında değişecek ne de olsa.

Dedi ve göz kırparak mümkünmüşcesine daha da gıcık bir şekilde güldü. Kolunu omzumdan attıktan sonra kafasına hafifçe vurdum.

~Uzay~
-Bana bakın Yiğit Bey, eğer biraz daha böyle devam ederseniz daha sert bir tokat geliyor kafanıza, ona göre.

Deyip kinayeli bir hareketle göz kırpınca Yiğit ağzının etrafında fermuar çekme gibi bir hareket yaptı.

...

2. Tur başlayalı uzun zaman olmuştu ve şükürler olsun ki Gece ve arkadaşları henüz bir yeraltı canavarıyla karşılaşmamışlardı. Bu iyiydi çünkü daha güçlerini kontrol edebilmeyi hiç bir şekilde öğrenmiş değillerdi. Ekrandan, Gece'ye öylesine kilitlenmiştim ki kulağıma gelen kapı açılma sesi ve bizimkilerin

~Yiğit ve Yusuf~
-Muzaffeeer!

Diye heyecanla seslenişleri irkilmeme neden olmuştu. Arkamı dönmemle birlikte sincabım Muzaffer'in üstüme tırmanışı bir oldu. Onu elime alıp heyecanla

~Uzay~
-Ben de seni özledim dostum.

Diye karşılık verdikten sonra başını okşayıp onu öptüm.

Yusuf'un birden eliyle ekranı göstererek

~Yusuf~
-Kardeşim, bunu görmek isteyebilirsin.

Demesiyle arkamı tekrar döndüğümde bizimkilerin etrafına 3 dinleyicinin toplandığını gördüm. Daha demin hiç bir yaratığa rastlamadılar diye seviniyordum bir de. Sanırım erken sevinmemek gerekiyormuş. Yaratıklar hakkında hiç bir şey bilmezlerken onlarla başa çıkmaları imkansızdı. Yardım etmeliydim ona. Tam dışarı çıkmaya karar vermişken ekrandan meraklı kızın konuştuğunu duydum. Kızıl kız çığlık atacakken onun ağzını kapatmış ve

~Melisa~
-Sakın bağırma, sanırım bu yaratıkları tanıyorum.

~Gece biraz düşündükten sonra~
-Yoksa bunlar... dinleyiciler mi?

Diye sorup Kızıl saçlı kıza onlardan bahsetmeye başlayınca en azından ne olduklarını biliyorlar diye düşünüp biraz rahatlamıştım. Gece ve arkadaşları da sessiz ve ellerinden geldiğince hızlı bir şekilde yürümeye başladılar. Tam yaratıklardan kurulacaklar diye sevinmeye başlamışken tam önlerine bir taş atıldı. Taş öyle çok ses çıkartmıştı ki dinleyicilerin bunu duymamalarına imkan yoktu sanırım. Ve düşündüğüm gibi de olmuştu. Şuan üç diniyici birden onlara doğru koşuyorlardı. Kızıl kız ve meraklı kız bunu görünce kaçmaya başladılar. Gece ise korkudan kilitlenmiş bir şekilde üstüne doğru gelen dinleyicilere bakıyordu. Meraklı kız Gece'ye seslenince ancak kendine gelebilmiş ve neyse ki koşmaya başlamıştı. Bekle- Ne? Bu kız şaka olmalı. Korkuyla ne tarafa doğru koşması gerektiğini tartacak zamanı bulamamış olacak ki arkadaşlarının gittiği yönün tam tersine doğru koşuyordu şuan. Ve aksi gibi 3 dinleyici birden onun peşine takılmıştı.