ALTI SANİYE

Bölüm 5 | Canavar

Medya | Ekin Serezli/ Blanca Soler

Ekin için modeli bir buçuk yıl önce seçmiştik. Poyraz ya da Murat için budur diyebileceğim birileri yok maalesef. Budur dediğiniz birileri olursa bana söyleyin bakalımmm. 

ALTI SANİYE

BÖLÜM 5

CANAVAR

15 YIL ÖNCE

"Kırmızı balık gölde, kıvrıla kıvrıla yüzüyor. Balıkçı amca geliyor, oltasını atıyor. Kırmızı balık dinle, sakın yemi yeme. Balıkçı seni tutacak, sepetine atacak. Kırmızı balık-"

"Sus."

Babamın sesiyle minik akvaryumdaki balığım Canavar'a şarkı söylemeyi kestim. Kafamı kaldırıp babama baktığımda odamın kapısında dikildiğini ve gözünü bile kırpmadan bana baktığını gördüm.

Babamın gözleri yeşildi ve bana böyle bakınca rüyalarıma giren korkunç şeyleri hatırlatıyordu. Gerçi böyle bakmasa bile onları hatırlatıyordu.

"Evde olduğunuzu bilmiyordum."

Göz ucuyla balığıma baktığında ister istemez nefesimi tuttum. Canavar'ı bana annem almıştı. Geçen sene yaz tatilinden geldiğinde elindeydi. Canavar'a harika bakacağıma inanıyordu. O günden beri de elimden geldiğince iyi bakıyordum.

Canavar'ı seviyordum. O benim en iyi dostumdu. Benimle konuşuyor, yaralarımı sarmak için teklifte bulunuyordu. Ben de ona kulaçlarının çok minik olduğunu ve suyun altında yaralarımı saramayacağını söylüyordum. Başta üzülüyordu ama artık alışmıştı.

"O balıktan kurtulacaksın."

Ruhumun çekildiğini hissettim.

"Ama o zararsız."

"Ona şarkı söylemen canımı sıkıyor." dedi sertçe. "Artık çocuk değilsin, sifona at ve kurtul ondan."

"Ama babacığım..." Sandalyemden indiğim gibi koşarak babamın önünde durdum ve ellerimi birleştirerek ona yalvarmaya başladım. "Canavar'ı çok seviyorum, o benim tek dostum. Lütfen onu öldürmemi istemeyin benden." Kafamı sola doğru eğerek sağ yanağımı açığa çıkardım. "Bana vurun ama Canavar'ı öldürmemi istemeyin benden."

"Sen benimle pazarlık mı yapıyorsun?" Babamın parmakları çenemi kavradı ve yukarı doğru çekti. Parmak uçlarımda yükseldim ve zoraki durmaya çalıştım. "Ne zamandan beri bir dediğimi iki ediyorsun sen? Sana bu cesareti kim verdi?"

Babama karşı çıkmaya cesaretim hiç olmamıştı. Ne beni döverken ne bağırırken ne de istemediğim şeylere zorlarken. Onun istediği gibi bir çocuk olmak içim elimden geleni yaptıysam da bir şeyi değiştirememiştim.

Kendim için hiç yalvarmamıştım ona ama Canavar için canımı feda etmeye hazırdım. Tek dostumu almasın benden. O giderse kiminle konuşurum, kime dert yanarım bilmiyorum ki ben.

"Lütfen onu öldürmemi istemeyin benden, lütfen..."

Babam ona yalvardığım için çenemi sıkmaya başladığında, canımı çok yakacağını düşünmüş ve buna hazırlanmıştım ama tam o sırada annemin sesi duyuldu.

"Oğlum?"

Babam, çarçabuk çenemi bıraktı ve elini saçıma uzatıp yalandan okşamaya başladı. Annem odamın kapısında belirdi ve babamla beni görünce gülümsedi.