Akşam olmuştu ve ve ben hâlâ bu odada sıkışıp kalmıştım. 2 saat önce Luna evden çıkmıştı ama hâlâ geri gelmemişti.
Artık sıkılmıştım.
Buradan çıkmam lazım. Hem belki bunu yapmanın saçma fikir olduğunu anlar. Sonuçta İtalya'dan buraya beni getiren, Luna.
Dolabımdan çantamı götürdüm ve içine bir miktar para ile telefonumu koydum. İyi ki yedek telefonum var.
Evden kaçıyorum ama nereye gideceğim? Genel evi olmaz. Orada beni çabuk bulurlar. Nereye gideceğim ki?
Kafamı iki yana salladım ve bir kağıt, kalem çıkarıp yazmaya başladım.
Raven
Beni buraya getiren sendin. Suçlu olmadığım hâlde ceza almak için getirdiğini düşünmüyorum. Boşuna evde arama beni.
Kağıtı açık şekilde yatağıma koydum ve çantamı sırtıma takarak terasa çıktım. Yavaşca demirden tutunarak yere atladım.
Zaman kaybetmeden ayağa kalktım ve koşarak evden uzaklaştım. Bir sahile kenarına geldiğim zaman durdum ve soluklanmaya başladım.
Belki biraz burada otura bilirim. Kumların üstüne oturdum ve gökyüzüne bakmaya başladım. Siyah bulutlar.. yağmur yağacak gibi.
Bunu dememle yağmur yağmaya başlamıştı bile. Bunu aldırış etmeden oturmaya devam ettim. Ya ben küçük veletim, ne diye kaçıyorum ki?
20 dakika sonra yağmur daha şiddetli şekilde yağmaya başlamıştı. Yavaşca ayağa kalktım ve aralık bir sokağa gitmeye başladım.
5, 10 dakika daha burada oturduktan sonra yanıma 4, 5 tane orta yaşlı adamlar gelmişti.
?
Senin gibi bir çocuğun burada ne işi var?
Cevap vermeden yeri izliyordum. Tekin olmadıkları çok belliydi. Başımı belaya sokamam.
?
Korkuyor musun yoksa?
Bir şey demeden ayağa kalktım ve yürümeye başladım. Çok geçmeden birisi kolumu tuttu. Ters dönerek adamın özel bölgesine tekmemi bastım ve yerden taş alarak diğer adamın kafasına attım.
Diğer adam yanında olan sopa ile kafama vurduğu zaman dengemi koruyamadım ve yere düştüm.
"Orospu çocukları.."
Diğerleri üstüme gelirken birisi hepsini 5 dakika içinde yere sermişti. Adamlar arkalarına bile bakmadan koşmaya başlayınca önüme döndüm.
"Wakasa?..."
Wakasa:
Burada ne yapıyorsun lan, velet?
Bir şey demeden kafamı tutarak ayağa kalktım.
Wakasa:
Kafanı o adamlar yardı değil mi? Gecenin bu saatin de burada ne işin var? Hadi eve bırakayım seni.
"Gerekmez"
Wakasa:
Luna seni merak etmiş olmalı. Gecenin bu vaktinde dışarıda ne bok yediğini evde anlatırsın.
"Gitmeyeceğim"
Wakasa bana anlamsız gözler ile bakmaya başladı. Ben ise bir şey demeden kafamı tutuyordum. Fazla acıyordu.
Wakasa:
Evden mi kaçtın?
Bir şey demeden gözlerimi kaçırdım.
Wakasa:
Yetim değil misin sen? Evden neden kaçtın? Nereye gidecektin?
"Daha düşünmedim.. ama bulacağım"
Wakasa cebinden bir mendil çıkardı ve yanıma gelerek kafamı silmeye başladı.
