Trapped By The Mafia

Mafia 11

Harper's POV

"Haaahhh..." I kept on catching my breath as he continued to play around with touching my thing. I tried struggling to make him stop, but he just wouldn't do it.

I pleaded him to stop for so many times but he won't listen to me anymore. Bagkus, mas nagiging agresibo pa ang paglalaro nito sa walang kalaban-laban kong katawan.

I can feel my eyes getting watery again as I feel so hopeless in my current situation. Ito ang unang beses na may ibang taong humawak sa aking kaselanan and the feeling is just giving me shivers to my body.

Ang init na dinadala ng malaki at magaspang nitong palad... even though I don't want to admit it, but I just can't help but to feel hot because of him. Tila nawawala ako sa tamang pag-iisip dahil sa kanyang ginagawa.

No... this can't be happening!

But his hands... his body that I'm sitting on... his hot breath that touches my nape... and those moans coming from his mouth... I can't let him seduce me.

But neither my mind nor my body won't listen to me any longer.

Napakagat-labi ako at pumikit dahil sa kahihiyan. I hate myself so much.

Dahan-dahan kong iginapang ang aking mga kamay sa kanya at ipinasok din sa loob ang aking dalawang palad. I could hear his chuckle behind but I didn't mind him.

"Please stop..." I mumbled softly but the guy behind me just chuckled once again.

"You keep on telling me to stop but your body is telling otherwise." He smirked. Ipinasok nito sa loob ng damit ko ang kanyang kabilang kamay na nakayakap pa rin sa akin at minasahe ang dibdib ko. Malamang ay napansin nitong nawawala na ako sa katinuan kaya naman hinayaan na lamang akong kumandong ng malaya sa kanyang itaas.

Sinubukan kong abutin ang aking gitna gamit ang mga palad ko ngunit dahil sa laki ng kamay nito ay hindi ko ito mahawakan marahil sakop na sakop ng kanang kamay nito ang aking pribadong bahagi ng katawan. Inilabas ko na lamang ang mga kamay ko dahil doon at napakapit nalang sa malaki't mabatak nitong braso.

"A-aaahh..." muling pag-ungol ko nang bigla na lamang nitong hawakan ang ulo ng aking gitna at pinaglaruan ang butas no'n. Tila nakiliti naman ang sikmura ko sa kanyang ginawa.

Nanlaki ang mga mata ko nang walang pasabi nitong binilisan ang paglalaro sa aking sarili. Sandaling nawala sa isipan kong makapangyarihan ang taong kasama ko ngayon at napabaon ang aking mga kuko sa kanyang braso. Bumilis ang pagkabog ng puso ko sapagkat malapit na akong labasan sa bilis ng kanyang paghimas.

"U-ummm... a-aaaahhh...!" isang mahabang ungol ang pinakawalan ko nang tuluyang tumalsik sa loob ng aking pang-ibaba ang likidong lumabas sa aking sarili. Bagsak ang mga balikat at pagod na napasandal ako sa dibdib ng lalaking kinakandungan ko.

Nang tuluyang kumalma ang aking sistema ay napa-igik ako nang maramdaman ang mga daliri nitong ikinalat ang malapot na likidong inilabas ko at pagkatapos ay tuluyan na ring inilabas ang dalawang kamay sa aking katawan.

Tila nakaramdam naman ako ng pagkawalang-laman nang gawin niya iyon subalit mabilis ko ring ipinilig ang aking ulo. What the hell are you thinking, Harper?!

Nang mapansing ipapasok na nito sa loob ng kanyang bibig ang kamay nito ay dagli akong napaiwas ng tingin sa kanya at napalunok ng laway.

Did he just... put that in his mouth?

Ilang sandali pa'y tumigil din ito sa kanyang ginagawa at inilunok na ang bagay na nanggaling sa akin. Bahagyang nakaramdam naman ako ng kahihiyan sa aking katawan.

Why did I do that? Bakit ako nagpa-uto sa demonyong kasama ko? I know that what we did was very wrong... but why did I give in?

Dahil ba ito ang unang beses na nakaramdam ako ng ganoong sensasyon kanina? O 'di kaya ay nagpatukso ako sa bugso ng laman?

Harper, I thought you were better than this?

Hindi pa man ako nakakabalik sa tamang ulirat nang bigla na lamang tumayo ang lalaking inuupuan ko ng walang pakundangan kaya naman napilitan akong mapatayo kahit na pagod pa ang aking katawan. Kumapit ako sa lamesa bago pa man ako tuluyang mawalan ng balanse, samantalang para bang isang hangin lamang ako nitong nilagpasan hanggang sa ito'y makalabas ng pintuan.

Dahil doo'y hindi ko na napigilan pang mapa-iyak na lamang sa aking kinaluluhuran.

Why is the world so cruel to me? Bakit? Kasalanan ko bang nabuhay pa ako sa mundong ito at buong-buhay ko ay puro na lamang kasakiman ang aking nararanasan? Ano pa bang kailangan kong gawin para tumigil na ang lahat ng 'to?

All my life, I just wanted to have a peace in this world. Isang malaking kasalanan ba ang mamuhay ng mapayapa sa mundong ito? Tama bang masaktan nalang ako ng paulit-ulit?

Am I really a bad luck? Kaya ba lahat ng mga mahal ko sa buhay, bigla na lamang nawawala na parang bula?

***

It was nighttime when I just suddenly woke up from the pain I've felt inside my head. Dahan-dahan akong umupo at sumandal sa headboard ng kamang hinihigaan ko, at sandaling inalala ang mga nangyari.

Napabuntong-hininga ako at napatingin sa mga talang kumikislap ngayon sa kalangitan. Until now, I could still remember the pain because of my stupidity.

Nakakalungkot lamang isipin na nagpabaya ako kaninang umaga. I shouldn't have done that. Ngayon ay naniniwala na ako sa kasabihang nasa dulo talaga ang pagsisisi. If only I my thoughts were clear and controlled my emotions, then nothing would have happened--

"Is this the room?"

Napahinto ako sa pag-iisip nang makarinig ng boses mula sa labas ng kwarto.

"Yes, this is the room that the boss said."

"Well then,"

Bahagyang nilukob naman ng kaba at takot ang aking kalooban matapos makitang buksan ng mga taong nasa labas ang pinto at mula roon ay iniluwa ang tatlong lalaki na mga naka-itim at may mga takip sa mukha.

Mukhang hindi naman inaasahan ng mga ito na gising pa ako sa ganitong oras kaya naman bigla na lamang sumugod ang mga ito sa akin.

"Grab him!" mariing utos ng isa sa kanila. Tila nanigas naman ako sa takot at hindi na nakakilos pa nang makarating ang mga kasamahan nito sa magkabilang pwesto ko.

Nagpumiglas ako sa kanilang pagkaka-hawak pero hindi iyon sapat upang makawala sa gamay nila. Hindi rin nagtagal at bigla na lamang tinakpan ng panyo ang bibig ko no'ng isang lalaki na sa tingin ko'y may hinalo itong kemikal doon dahil makalipas lamang ang ilang segundo ay bigla nalang akong nakaramdam ng hilo, hanggang sa tuluyan na akong tinamaan ng antok.

. . .

To be continued.