Susmak

29 2 5
                                    

Yazamamak nedir bilir misin ?
Kafanda yüzlerce yazılmayı bekleyen kelime varken.
Kalemi elime alıp yazmaktan aciz ruhum.
Aslında korkuyorum, yazmaktan değil anlaşılamamaktan...
Ama umrumda değil artık biliyor musun.
Kafamı boşaltmalıyım !
Çünkü ölüme giderken sessizce, kafamda sesler istemiyorum.
Yazıyorum, okuyacaksın ve hiç birşey anlamayacaksın.
Ama dedim ya umrumda değil. !
Seni özlediğimi düşündükçe, kendimi kuduz bir köpek kadar yalnız hissediyorum.
Sessizleşiyorum oysa konuşmayı ne kadar sevdiğimi bilirsin..
Gece, en güzel ninnileri söylerken bile susmazdım.
Ama şimdi biraz sese nasıl da ihtiyacım var.
Sadece biraz ses. Kaldıramıyorum bu yalnızlığı.
Oysa nasılda çoğul yaşıyordum seninle herşeyi.
Şimdi çıkıp gelsen, işte burdayım desen.
Kendimi iyi hissetmem sadece sessizce gülümsemen bile yeter...
YANLIZ RUHLARIN KALIBINA SIKIŞMIŞ SÖZLER YAZMAK İSTEMİYORUM.
Ne cenneti merak ediyorum ne de cehennemi.
Çünkü varlığınıda gördüm, yokluğunuda.
Varlığında cennet misali saf ve temizken herşey.
Yokluğunda cehennemden daha berbat karanlık kirli herşey.
Seninle alıp veremediğim yok, verip alamadıklarım var.
Gel bağrına bassın seni kuytularım, seninle her kalabalık kuytu kalır.
Sırf bu yüzden seni bekliyorum, yoruldum artık.. !
Sözlerimi ayıklayıp onlarla çoğalmak istiyorum.
Gel artık ! Yalnızlığı sevmiyorum.
Seni düşündükçe yalnız hissediyorum kendimi.
Susuyorum KAFAMDAKİ düşünceler aklımı başımdan alırken.
Susmak tarifi olmayan bir acı.
Susmak...
Ölmek mi ?
Yaşamak mı ?

Kara Kaplı DefterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin