Abi acil!

Terbiyesiz şeyler

Merhabalar ve iyi okumalarrr

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Güzelim hadi biliyorum annemizi o halde görmek zor ama belki uyanıktır belki siniri geçmiştir"

Chaewon ağlamasını durdurmaya çalışırken chan da ona moral veriyordu ama soylediklerine kendi bile inanmıyordu.

"Abi ben cesaret edemiyorum lütfen ben araba da bekliyim sen git"

"Saçmalama istersen düş önüme gidip görelim"

Chan kolundan tutup içeri soktu kardeşini. Oda numarasını ve hangi katta olduğunu bildiği için direk asansörün düğmesine bastı.

Asansörden inince oda kapısının önünde durdu Chaewon. Hâlâ içeri girmekte kararsızdı ve korkuyordu.

Chan kardeşinin elinden tutup 'rahat ol' manasında göz kırptı.
Sonra ise kapıyı açıp içeri girdiler.

Karşılarında uyanık annesini görünce abisinin arkasına saklandı Chaewon. Annesinin yine bağıracağını düşünüyordu.

"Baba, anne"

"Oğlum, kızım hoşgeldiniz"

İki kardeş birbirine baktı. Annelerinin bu davranışı gariplerine gitmişti.

Kai jennie'nin elini bıraktı ve oturduğu yerden kalktı.

"Çocuklar biz biraz dışarda konuşalım hadi"

"Hayatım nereye?"

"Çocuklar evden acele çıktılar şimdi açlardır ben kafeteryaya indiriyim bunları hemen gelirim"

"Tamam canım"

Chaewon oda dan çıktıktan sonra konuşmaya başladı.

"Baba annem nasıl böyle oldu hafızasını mı kaybetti ne oldu bu kadına"

"Onun gibi bişey kızım"

"Ne"

"Ne"

Chan ve chaewon birbirlerine baktılar.

"Baba düzgünce açıkla şunu"

Diye çıkıştı chan.

" Çocuklar anneniz de bi tür çoklu kişilik bozukluğu gibi bişey var psikolojik bi tedavi alması gerekliymiş daha ilk evre de olduğu için doktor kolay tedavi ve hafif ilaclarla başlayacakmış"

"Yani yaptığı şeyleri hatırlamıyor mu"

"Tam olarak bende bilmiyorum ama doktor o an ki sinir krizi sebebiyle bazı şeyleri hatırlamayacağını söyledi hastalıkla alakalı değil yani bu durum"

"O zaman o geceyi hatırlamıyor mu yani"

"Malesef hatırlıyor kızım. Siz gelmeden önce bana 'chaewonun sevgilisi varmış biliyor musun bi gün çocuğu çağıralım da tanışalım' dedi"

"Hay şansımı"

"Şşş"

"Abi ya"

Chaewon isyankar bi sesle abisine sarıldı. Annesinin hafıza kaybı yaşıyor olmasını bunları hatırlıyor oluşuna tercih ederdi.

Sarılmayı bırakınca jennie'nin yanına geri döndüler.