The Tale of Lucifer

Chapter 8: God's Love

8: God's Love

SINCE I CAN'T LIE, nandito ako ngayon sa church nila Hannah. Today is Sunday. I've observed everything here. Simple lang sa church nila. I can feel their sincerity but I can sense that some of them are self-righteous. I can't imagine myself going to my father's place on Earth. Hindi ko pa rin ma-gets kung paano ako nakakapasok sa church nila. Baka siguro sa heaven lang ako bawal.

May dalawang nakaluhod sa altar at nakikipag-usap kay ama. They looked so familiar kaya nilapitan ko. They looked terrified when they saw me. Umaatras sila sa bawat paglapit ko. "L-Lucifer, huwag mo kaming sasaktan, please. Susubukan naming magbago." Kitang-kita na nanginginig sila habang kausap ako. We're not getting attention because everyone here is so busy about welcoming people.

"I will not hurt you here on Earth. Wait until your time if you go to hell," banta ko sa kanila.

"D-Dahil sa nakita namin sa 'yo-- 'yong mga mata mo, na-realize namin na ang heaven and hell ay hindi gawa-gawa ng tao. Sobra kaming natakot sa nalaman namin!" Damang-dama ko ang takot na naghahari sa puso nila.

"Hindi n'yo dapat talaga nakita 'yon," sambit ko sa kanila. "Nadala lang ako ng galit sa evil na balak n'yong gawin kaya ko 'yon nagawa. My divinity should not be seen by any human."

"H-Hindi namin ipagsasabi," sambit ng isa. "No one will believe us."

"Both of you are praying in my father just because you fear hell. It does not work like that," seryoso kong sambit sa kanila. "The reason why you should not see my divinity is because of what you're doing right now!"

"Sorry talaga sa nagawa namin."

"You're only sorry because of what you saw," disappointed kong sabi. "I'm so careless. Faith is nonsense for humans if you've seen that!"

"Look, dahil sa nakita namin, natauhan kami. We just struggle and hindi namin alam paano magsisimula," k'wento nila. "Kaya nandito kami sa church dahil baka sila ang mas makatulong sa 'min."

"Okay, but remember this." Nakatingin lang sila sa 'kin pagkasabi ko nito-- waiting for what I will say. "You must love my father-- God with all your heart, soul, mind, and strength. You must love him above all things. Don't worship him just because of fear about hell but because you love him. Do good things because of love. Be careful how you will live now your lives," sambit ko sa kanila at nagpaalam na 'ko sa kanila.

"Lucifer, you're here!" bati sa 'kin ni Hannah. "Sorry, medyo busy lang kami mag-accomodate ng newbies."

"It's okay." Ngumiti na lang ako sa kanya.

"But you're a newbie, too. Welcome to our church, Lucifer." She sincerely greeted me.

"Thank you?" patanong kong sambit. Parang gusto kong tawanan ang sinabi niya dahil parang sinasabi niya na i-welcome ang devil sa church.

"Hello, Lucifer." Napatingin ako kay Leah. Ngumiti na lang ako sa kanya. "Weird talaga ng name mo. Lakas ng trip ng mga magulang mo." Tinawanan ko na lang siya. "Dito ka na ba niyan nag-chu-church?"

"I don't know," sagot ko sa kanya. "Hindi ko alam kung tutuloy ko kasi my relationship with my father-- I mean God, is broken and I don't know if it will be restored."

"Oo 'yan. God loves to restore us," ngumiti siya pagkasabi no'n. "Sige, maiwan na muna kita kasi may asikasuhin lang. P'wede ka makipag-usap sa iba."

"Lucifer," tawag sa 'kin ni Hannah. "Gawin mo sa 'kin 'yong ginawa mo kay Julian. You know, you've seen his spiritual state by just looking at his eyes." Tinuro niya gamit ang dalawang daliri ang mga mata niya. "Please..."

Baka malaman nila ang truth about my identity dahil sa pagiging careless ko. Pero siguro in this, they would not notice. "Okay." Hindi ko siya matiis.

Tumingin ako sa mga mata niya. "Nakikita ko ngayon na sapat na muna sa 'yo ang pag-ibig ng Diyos dahil hindi ka pa handa magmahal ulit romantically. You're still hurt by what Harold did to you but this makes you closer to God."