The Brats Captivation (🌜)

Chapter 18

Brats Captivation 18

"How's, Trixie?" tanong ko kay, Kuya Kylian habang naka tingin kay, Trix na hanggang ngayon tila Ang sarap ng tulog

"Ang sabi ng Doctor ay kailangan niyang gumising bago pa dumating ang due date ng panganganak niya." sagot nito bakas ang takot at pag-aalala sa mga mata nito

"Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa siya nagigising samantalang sabi ng Doctor ay nasa maayos naman na siyang kalagayan." turan nito

"Sigurado akong magigising din siya, Kuya Kylian mahal na mahal ka kaya ni, Trixie at sigurado akong hindi niya sasayangin ang pagkakataong makasama ka ng matagal pa ng matagal kaya ka nga niya pinakasal eh at papakasalan ulit." naka ngiting wika ko rito

"Salamat, Enya..." may munting ngiting wika nito

"Kamusta ka pala? Ang baby niyo? Pasensya na talaga kung hindi ako naka punta nung kasal niyo." hinging paumanhin nito

"Hay naku, Kuya Kylian ilang buwan na ang lumipas hanggang ngayon nag sosorry ka pa din. Sabi naman sayong ayos lang eh." iiling-iling na wika ko rito na mahinang ikinatawa niya

"Alam niyo na ba ang gender ng baby niyo?" tanong nito

"Next month pa namin malalaman eh saka sure nag-iisa lang ang baby sa loob ng tummy ko sadyang malusog lang daw siya." tugon ko rito

" Nasaan ang asawa mo? Siya ba ang kasama mo?"umiling ako rito

" Si, Amaris gusto sana ni, Leif na siya ang kasama pero hindi ako pumayag dahil may major exam sila sa dalawang major subject nila ngayon."paliwanag ko rito

"Buti ayos lang sa Asawa mo na si, Amaris ang kasama mo."komento nito. Oo nga pala hindi pa nito alam kung anong totoong ugnayan namin ni, Amaris sa isa't isa

Halos isang oras din akong na natili roon habang nag-uusap kami tungkol kay, Trix bago nag paalam na rito

"Mom and Dad will be home next week." agad akong napalingon kay, Amaris sa sinabi nito

"Huh? Ang aga naman ata." naka simangot habang salubong ang kilay na reklamo ko

"May kailangan daw silang asikasuhin rito kaya mapapa-aga ang uwi." paliwanag nito

Tignan niyo mas madami pang alam yan kila Mommy kaysa sa'kin na anak dahil si Amaris lang naman lagi nilang inaupdate

"Sana matanggap na nila si, Leif para sa'kin lalo na ngayong kasal na kami at mag kakapamilya na." mahinang wika ko saka napa buntong hininga

"They should! Wala na din naman silang magagawa lalo na ngayong legal na talaga kayong mag-asawa." turan nito tumango ako rito

Hindi ko alam kung bakit pero natatakot ako sa pwedeng mangyari sa mga susunod na lingo

"Didn't I told you! I don't like that man for you!" napa piksi na lang ako sa lakas ng sigaw ni Mommy

Gusto kong pang hinaan ng loob pero ng maramdamang may pumisil sa kamay ko at nag tagpo ang tingin namin ni, Leif ay muling lumakas ang loob ko

"But, Mom we're already married at mag kakapamilya na ako. Bakit ba ayaw niyo sa Asawa ko?! He's a good Man?!"puno ng hinanakit na tuwing ako rito

" Bakit hindi niya matanggap ang kaligayahan ko? Ang taong mahal ko? "nangingilid ang luhang wika ko rito

" He's not the right man for you."madiing wika ni, Mommy

Naramdaman kong humigpit ang hawak ni, Leif sa kamay ko ganun din ako sakanya

"Enya, we're just worried about your future."malumanay na wika ni, Daddy "Sigurado akong hindi maibibigay ng lalaki niyang ang mga pangangailangan mo."dagdag nito pagak na natawa ako

" Kailan ba kayo nag karoon ng paki alam sa'kin Mommy, Daddy?"nakita kong natigil sila sa sinabi ko

" Simula nung bata palang ako wala na kayong pakialam sa'kin. Tapos ngayong masaya na ako saka kayo makikialam? "may sarkasmong wika ko rito

"Gustong gusto niyo ba talagang makitang miserable ang buhay ko? Simula nung bata pa ako ang tanging gusto ko lang ay pansinin niyo at paglaanan ng oras eh."puno ng hinanakit at sakit na sambit ko

"Kahit simpleng 'Congrats' lang hindi niyo magawa. Sa lahat ng achievements ko ni isa wala kayong pinansin Kasi busy kayo sa business. Ni hindi kayo nag tatagal sa bahay..."pigil ang hikbing wika ko sa mga toh

" Kahit sana yakap lang bago kayo umalis... isang message o tawag lang sana tuwing nasa malayo kayo pero wala akong natanggap... "

" Wala kayo nung naka tanggap ako ng rewards.. "

" Wala kayo nung birthday ko. "

" Wala kayo nung graduation ko. "

" Wala kayo nung pinatayo ko ang unang business ko.. "

" Wala kayo nung naging successful yung business ko.. "

"Wala kayo nung takot na takot Ako dahil may mga naka pasok na mag-nanakaw dito sa Mansion at muntik ng mapahamak ako... "

" Wala kayo nung mag kasakit Ako! "

" Wala kayo nung nasa hospital ako! "

" Kahit isa man lang sa mga panahong kailangan ko ng magulang wala kayo dun! "

" Pero kahit na... kahit na wala kayo gusto ko pa ding maging parte kayo ng buhay ko kasi... K-kasi Mahal ko kayo eh."umiiyak na sambit ko rito

" Kaya nga nandito ako... nandito ako kasama ang kaligayahan ko pero hindi niyo siya tanggap! Hindi niyo gustong maging masaya ako! "

"He's not good enough for you! "sigaw ni, Mommy umiling iling ako rito

" He's more than enough to me, Mom kung hindi niyo siya matanggap dahil sa estado niya ang babaw ng dahilan... He's doing everything,Mom do provide everything we need kahit pa nag-aaral palang siya."

" His love is enough. You just simply don't want me to be happy that's why you can't accept him."malungkot na ngumiti ako sakanila saka hinila paalis si,Leif sa Mansion

Natigil ako ng bigla itong tumigil nag tatanong ang mga matang tumingin ako rito ngunit hindi ito naka harap sa'kin kung hindi sa magulang ko

" I love, Enya so much Ma'am, Sir I'm doing everything to make her happy."

" Ginagawa ko lahat dahil akong deserve niya yun. I Love her with all my heart,mind, body and soul."Hindi ko maiwasang mapaluha dahil sa narinig kong sinasabi nito

"Ayos lang ho kung hindi niyo ako matanggap para kay,Enya pero sana hayaan niyo ho akong mahalin at gawin lahat para mapa saya siya."

" Ang alagaan siya at ang magiging anak namin."huling wika nito saka niya ako tuluyang hinila palabas ng Mansion

"Mahal na mahal kita, Enya at gagawin ko lahat para iparamdam yun sayo."Puno ng sinseridad na wika nito

Naka ngiting hinawakan ko ang pisngi nito

" You don't need to do that cause you already did, Leif and I love you too."

" Hindi ko alam kung anong mangyayari sa'kin sa Oras na iniwan mo ako kaya salamat, Enya salamat dahil kahit ayaw sa'kin ng magulang mo Hindi mo ako iniwan."ngumiti ako rito

" Dahil alam kong hindi na ako makakahanap pa ng katulad mo at tanging ikaw lang ang mahal ng puso ko."madamdaming wika ko rito

"Kahit na anong mangyari ikaw ang pipiliin ko."magaang pinatakan nito ng halik ang labi ko na ikinangiti ko

"As I do too, Leif mahal na mahal kita."

" Mahal na mahal kita, Enya Neoma Watson—Fernandez."puno ng pag mamahal ang mga matang naka tingin sa mga mata kong wika nito

" Mahal din kita, Leif Fernandez... Mahal na mahal kita, Asawa ko."