MARDİN'İN YAKIŞIKLISI

6. bölüm

Yeni bölüm bol yorum bekliyorum ❤️

sabah gözlerini odanın içine sızan güneş ile açmıştı elif burda sabah erken saatlerinde kalmasına rağmen uykusunu almış ve dinç bir şekilde kalkıyordu elif bura uyanmanın keyfini yaşıyordu sabah kadar bir kaç kez uyanmıştı elif sinirliydi aslında mirhana çokkırgındı sonrada kendisine kızıp tekrar uyumuştu elif kendisine sinirlenmişti neden onu bu kadar taktığını düşünüp düşünüp duruyordu.

yataktan kalkıp üzerine değiştirdi yatağını topladıktan sonra banyoya gitti elini yüzünü yıkadıktan sonra odadan çıktı kahvaltıdan sonra hemen çıkacaklarını söylemişti azad. mirhanla karşılaşacağı için biraz huysuzdu elif dün yaşadıklarından sonra aslında pek te karşılaşmakta istemiyordu.

yavaş adımlarla kahvaltı sofrasına geldi elif herkese günaydın dedikten sonra yerine geçti gözlerini mirhana kaymaması için direndi bakmayacaktı ona bir kaç gün sonra gidecekti ve mirhanın o güzel gözlerini unutacaktı tek hedefi buydu mirhanı aklından çıkaracaktı elif mirhan gibi biriykle zaten yapamazdı mirhan kabanın tekiydi elif naif biriydi aklı ve kalbi ne kadar onunla birlikte olmak istesede elif ondan uzak duracaktı zaten mirhanın onunla ilgilenmediğini düşünüyordu ama öyle değildi mirhan ne kadar kabul etmesede eliften etkilenmişti elif gibi gibi aklından çıkmıyordu her gece uyuduğunda düşünüyordu ilstanbul'lu kızı ama kendini engellemek istiyordu belki de hatta yapıyordu pişman olacağı şeyler yapıyordu mirhan elif gittikten sonra ona açılmadığı için pişmanlık yaşayacaktı..

elif ve azad kahvaltılarını yaptıktan sonra evden ayrıldılar mirhan ikiliye uzaktan baktı kısa bir açıklama yapıp çıkmıştı mirhanın içindeki kıskançlık içini kemirse de sesini çıkaramamıştı çünkü elife karışmaya hakkı yoktu çünkü elif onun hiç birşeyi değildi bunun bilincindeydi mirhan elif ve azdın ardından çıkmıştı onları takip edecekti kendini nasıl tutacağını bilmiyordu mirhan zor bir insandı kendisi kabul etmesede zor biriydi. arabasını park edip uzaktan ikiliye bakmıştı mirhan azad elife pamuk şeker almıştı elif halinden gayet memundu mirhan gibi kaba biri değildi azad bunun bilincindeydi elif ama azadı bir arkadaşı bir dostu olarak görüyordu azad ise onu farklı bu üçlü birbirinden habersizdi mirhan ve elif itiraf etmesede birbirinden hoşlanıyordu azad ise sadece eliften elif asla ama asla böyle birşeyi kabul etmezdi geldiği ilk günden beri gözleirne aşık olduğu adımın kuzeniyle asla olmazdı bunca zaman hayatına kimseyi almamıştı alacağı insanda sevdiği insan olacaktı bunu kendine şart koşmuştu.

mirhan halla uzaktan ikileye bakıyordu elifle azad bir kaç yerde durup elifin fotoğrafını çekmişti birlikte de fotoğraf çekmişti mirhan ister isteme elini, yumruk yapmıştı ikiliye bakmak istemiyordu aslında ama uzaktan da seyretmek istiyordu mirhan anlamıştı azadın eliften hoşlandığını ama elifi ona bakamazdı mirhan da farkındaydı elifin ondan hoşlandığının ona ne kadar kaba davransada sürekli gözlerini üstünde hissediyordu bunun bilincindeydi mirhan dün yaptığı kabalığının da farkındaydı aslında bir fırsatını bulup ondan özür dileyecekti ama azad buna fırsat vermeden evden çıkarmıştı azad ise kendince haklıydı elif bu konağa misafir olarak gelmişti ve daha fazla kırılmasını istemiyordu..

ikili biraz gezdikten sonra birlikte gülerek eğlenerek yemek yemişlerdi elif mardine resmen aşık olmuştu çok berğenmişti taştan olan evlere bayılmıştı burda doğup büyümek istemişti elif çok güzel bir yer diye içinden geçirmeden edemedi.

azad ile gezdikten sonra geç saatte eve dönmüşlerdi elif hiç bu kkadar çok gezdiğini hatırlamıyordu güzel bir günün ardından artık gecenin sonu gelmişti yemege oturmadan önce eve yetişmişlerdi elif azada dönüp " bugün için teşekkür ederim çok güzel bir gündü " dedi

azad " zamanımız olsaydı seni daha nerelere götürürdüm ama bir daki eldiğinde daha çok gezeriz bu sefer pek mümkün olmadı " dedi gülümseyerek.

elif " bir daha gelir miyim bilmiyorum ama bu aralar çok güzel bayıldım beni çok güzel karşıladınız size çok minnetdarım. " dedi

ikili bir biriyle gülümseyerek konuşuyordu kıskançlığın artık son evresindeydi mirhan canı bugün yeterince sıkılmıştı kaldıramamıştı elif ve azadı birlikte görmeyi canı yeterince sıkılmıştı daha fazla uzaktan ikiliyi izlemek istememişti artık tahammülü kalmamıştı çünkü ikilinin yanına yaklaşıp " ne yapıyorsunuz burda ?" dedi ikilinin gülümsemesi dondu bir anda elif dün yaşadıklarından sonra mirhana olan sinirini atlatamamıştı.

azad " dışarıdaydık yeni geldik eve "dedi

mirhan " senin işin bitmedi mi elif artık yabancıları burda görmekten rahatsız oluyorum " dedi sinirinden ne dediğini bilmiyordu mirhan kıskançlığı onu bambaşka bir adam yapmıştı.

Elif " seni bu kadar rahatsız etmemi anlamıyorum ama istemenmediğim yerde asla ama asla durmam merak etme şimdi eşyalarımı toplayıp giderim." Dedi
Azad arkasından bağırdı " elif dur " dedi ama elif çok sinirliydi bir dakika daha burda durmayacaktı istemiyordu burda durmak mirhan tarafından daha fazla kırılmak ve kovulmak istemiyordu zaten gidecekti son günleriydi ama mirhanın onu kırmasıyla biraz erken gidecekti.

Mirhan sinirle yemek masasına oturdu ardından azad gelip elini yumruk yapıp masaya vurdu " sen ne yaptığını zannediyorsun mirhan elif hepimizin misafiri ona böyle davranmaya hakkın yok onu koymaya hakkın yok " dedi herkes şaşkınlıkla azad'a bakıyordu İlk kez mirhan'a sesini yükselterek konuşmuştu.

Mirhan " misafir öyle mi lan ozaman nerde görünmüş evimizin misafirine yürüdüğü yavşandığı ondan hoşlanıyorsun dimi o yüzden peşinden ayrmıyorsun "

Azad " ne saçmalıyorsun ben elife karşı birşey hissetmiyorum senin gibi şerefsizsizlik yapmıyorum asıl sen elife aşıksın ve kıskançlığından ne yapacağını şaşırmışsın " dedi sinirle

Mirhan sinirle azadın yakasında tuttu yalan söylediğini biliyordu öldürmek istiyordu onu ama yapamazdı mirhanın babası vedat ağa sinirle ayağa kalktı " kesin şunu ne oluyor burda " dedi sinirle ellerini çekti mirhan konulacaktı ki Elif'in geldiğini gördü elinde valiziyle birlikte Vedat ağa elife baktı " elif kızım bu saatte nereye " dedi.

Elif " efendim ben size çok teşekkür ederim beni evinizde ağırladınız kendi evladınız gibi davrandınız ama artık gitme vakti geldi " dedi güçlü durmaya çalışarak.

Keje " kızım sen mirhana bakma güzelim gitme lütfen "

Elif " zaten gidecektim berzan artık mail olarak atarsın bana yada konuşuruz bir şekilde yarın ilk uçakla İstanbul'a gidiyorum merak etmeyin beni otelde kalacağım bu gece " dedi.

Vedat " elif kızım bu olmadı ama üzgünüm mirhanın eşekliği yüzünden " dedi

Elif Vedat Ağa'nın elini öptü " hiç sıkıntı değil teşekkür ederim tekrardan sizlerinde yolu düşerse mutlaka bize gelin ailemle sizi tanıştırmak isterim " dedi.

Yavaş yavaş herkesle vedalaşma ya başladı elif herkesi çok sevdi mirhanın öküzlüğü dışında herşey normalde herkes normaldi çok Güzel ağırladılar elif böyle düşünüyordu hayatında güzel bir anı olarak kalacaktı hayatında unutmayacaktı mardini mirhanı ne kadar kaba da olsa elif mirhandan çok etkilenmişti hayatı boyunca unutmayacaktı mardinin yakışıklısını..