🐱
"Bu nasıl karşılanır bilemedim Chang Jiyu. Çalışmanı Army iyi karşılamayabilir."
"Belki de ters bir etki yaratır , bilemeyiz ki."
"Neden ısrar ediyorsun çalışmak konusunda ?"
Yan tarafımda o ana kadar telefondan başını kaldırmamış olan Suga, nihayet varlığına dair işaret vermişti.
Tabi yine bana karşı çıkarak.
"Çalışmayıp ne yapacağım ki ? Bütün gün evde kalıp ne yapayım ?"
"Gez , dolaş. Paraya ihtiyacın yok Jiyu , sonuçta şirketten alacaksın. Bir ayda alacağın para sana aylarca yeter. "
"Çalışmak istiyorum Yoongi , uzatmasan mı ?"
"Var sende birşeyler. Gözün doymuyor."
"Muhalefet olmayı bırak bana. Sana ne ayrıca!"
Yine durduk yere beni geriyordu , her seferinde alıştım desem de tuzağına düşüyordum.
"Başlamayın yine çocuklar. Ben bunu biraz düşüneyim Jiyu. Haber veririm sana."
"Bay Bang , çalışmam gerekiyor. Bunu insiyatife bırakamam. "
"Düşüneceğim dedim Jiyu. "
"Tamam. "
Odadan çıkıp merdivenlere yöneldim. Suga da hemen ardımdan çıkmıştı. Onu beklemedim. Asansör yerine merdivenleri kullanacaktım. Birer ikişer merdiveni inerken Suga seslendi.
"Jiyu , beraber çıkmamız gerekiyor. "
"Aşağıda buluşalım."
"Beşinci kattayız , sen inene kadar ! "
"Sus ve asansörü bekle."
İnmeye devam ettim. Suga inene kadar ben inmiştim bile.
Asansörden inip beni görünce şaşırdı.
"Ne o yüzündeki ifade? Senden hızlıyım."
"Benden hızlı rap yapabilir misin peki ? İyi olduğum alanda yarışalım istersen ?"
"İstemem. Manyak mıyım ben seninle rap yapayım ? O kadar da değil."
"Jungkook !"
Şirketin kapısının önüne gelmiştim ki dediği şeyle duraksayıp ona döndüm.
"Ne alaka şimdi ?"
"Biasın Jungkook , bildim mi ?"
"Nope. "
"Hmm... Taehyung?"
"Ne taktın biasıma ya ! Kimse kim sen olmadığına göre neden umursuyorsun ki ?"
"Merak ettim , o zaman Jimin !"
Güldüm. Öğrenmeye çalışırken değişik suratlar yapıyordu.
"Gitmemiz gerekiyor Min Suga. Hadi !"
Yanıma geldi , birlikte çıktık kapıdan. Her zaman olduğu gibi kalabalık vardı. Resim çekenler , video çekenler.
Çığlıklar ...
'Yoongi mary me !' diyenler vs. El sallayarak araca bindik.
"Suga , suratın düştü yine. Ne oldu şimdi ?"
"Şu 'Yoongi mary me ' olayı canımı sıkıyor."
"Seninle evlenmek istemeleri mi canını sıkıyor ?"
"Sence normal mi ? Hayranlığa saygım var ama yaşları küçücük. Okula odaklanmaları gerekirken bizlerle evlenme hayali kurmaları... Can sıkıcı işte."
Ne kadar tatlı bir düşünceydi bu. Hoşuma gitmişti. Yüzündeki ifade de oldukça ciddiydi.
Bundan gerçekten rahatsız oluyordu.
"Yoongi... O kadar haklısın ki. Ama hayranlık böyle birşey. Pek akıl işi değildir. Böyle hayaller kurmaları da normal ki hele o yaşlarda. Canını sıkma bu kadar."
"Sen de içimizden biriyle böyle bir hayal kuruyor musun ?"
"Evlenme hayali mi ? "
Sesli bir şekilde güldüm.
"Hayır , ben genel olarak öyle bir hayal kurmuyorum."
"Neden ? Her genç kız böyle bir hayale sahip değil midir ?"
"Öyledir belki , bilmiyorum. Ben öyle bir hayal kurmadım. "
"Normal değilsin tabi , unutmuşum. "
"Kusura bakma Bay Min , bazıları hayal kurabilecek kadar bile şanslı olamıyor. Ben çalışmak zorunda kaldım. Sabah işe git , akşam eve gel. Çalış , çalış, çalış... Ders çalış , işte çalış ! Evlenme hayali sıkıştıramadım araya. "
