🐱
---
---
"Ne oldu Namjoon ? Yoongi nerede ?"
"Sakin ol Jiyu , içeride."
"Onu görmem gerek!"
Kolumdan tutup içeriye girmeme izin vermedi .
"Kolumu bırakır mısın ?"
"Jiyu , sen bu halde içeriye girersen Suga bundan olumsuz etkilenir. Kendini biraz toparla , öyle gir. Öncelikle şu gözyaşların bir dursun. "
"Buraya kadar nasıl geldiğimi bile bilmiyorum Joon. Tamam , ağlamak yok , haklısın ama elimde değil ki. Görmeden nasıl sakin olayım ?"
"İki dakika derin nefes al , daha iyi hissedeceksin." Göz kırptı.
Haklıydı , Suga beni bu kadar telaşlı görürse daha da kötü hissederdi kendini. Namjoon 'u dinleyip kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Daha iyi hissedince de içeriye girdim. Suga yatakta gözleri kapalı şekilde uzanıyordu. Koluna bir serum bağlanmıştı.
"Min Suga..."
Beni duymadığı açıktı. Uyanık bile değildi ki.
"Yoongi... Uyumayı sevdiğini biliyorum , fırsat bulmuşken de uyuyorsun tabi. "
Elini tuttum. Beyaz teni daha da solmuştu.
"Daha çok yanında olmalıydım. Çok özür dilerim. Hasta olacağını farketmeliydim. Söz veriyorum , sana evde çok iyi bakacağım. Yanında olacağım bütün gün. "
Tuttuğum elini öptüm.
"Jiyu ?"
Gözünü aralayıp bana baktı. Göz göze gelince ağlamaya başladım.
"Yoongi , çok korktum. "
"Üzgünüm , aslında Namjoon 'a seni aramamasını söylemiştim."
"Anlamadım ? Hastanelik olacaktın ve benim haberim mi olmayacaktı? Namjoon aramasa bile ben bunu duymaz mıydım Suga ? Ne demek beni aramamak ?"
"Sinirlenme hemen. Telaşlanma diye. Eve geçince haber verecektim , bizzat ben arayacaktım. Seongi zaten yanımdaydı, Namjoon da geldi. Yalnız değildim ki. "
"Sen beni burada istemiyor musun yani ? Ne demek oluyor bu ?"
Gülmeye çalıştı.
"Daha neler ! Öyle birşey neden diyeyim? Telaşlanma istedim sadece. Herneyse Namjoon da beni dinlemedi zaten."
"Doğru olanı yapmış."
"Ağlama artık Jiyu , iyiyim işte."
"Çok korktum Yoongi. Namjoon arayıp hastaneye gel diyince... Aklım çıktı. Nasıl geldim bilmiyorum bile. "
"Senin çekim işi vardı değil mi ? Sorun olmadı umarım ? Benim yüzümden zor durumda kalmanı istemem. "
Ona öfkeyle baktım.
"Saçmalamayı kes Suga. Onlar için istediği kadar sorun olabilir. Önceliğim sensin demedim mi ben ? Tabi ki yanında olacağım , onlar için de büyük bir sorunsa anlaşmayı bitirebilirler. Benim için sorun yok. Sen iyi ol , gerisi umrumda değil."
"Geldiğin için teşekkür ederim Jiyu. "
Elimi sıktı. Yorgun görünüyordu.
"Eve gitmek istiyorum Jiyu. "
"Gideceğiz elbette ama önce doktorla konuşmam lazım. Hemen dönerim. Sen de gözlerini kapat dinlen biraz. " Dudağından öpüp çıktım.
Namjoon ve Seongi karşıdaki bekleme salonunda koltuklarda oturuyorlardı.
"Joon , doktor ne dedi ? Sen ne halde buldun onu? Ne olmuştu ?"
"Bana gelecekti diye konuşmuştuk sabah. Öğlen olunca da aradım birkaç kere dönüş yapmadı. Ben onun yanına gideyim diye düşündüm ama evin önüne gidip de zile defalarca basınca da kapıyı açan olmayınca meraklandım. Dolaşıp salon tarafına baktım camdan. Koltukta uzanıyordu, meğerse kendinde değilmiş. Cama vursam da tepki vermedi , ben de içeriye girmek zorunda kaldım. Haline bakınca da oldukça bitmişti. Ne yalan söyleyeyim birşey oldu , intihar etti falan diye düşündüm Jiyu. Bembeyaz olmuştu iyice , rengi çekilmişti. "
"Tanrı korusun ! "
"Sonra hemen Seongi 'yi aradım , geldi ve hastaneye getirdik."
"Ne olmuş peki ? Doktor ne dedi ?"
"Çok zayıf düşmüş, çok uykusuz ve halsiz kalmış. Doğru düzgün birşey de yememiş. Küllük sigara doluydu ve koca şişe soju bitmişti. "
"Ne ? Alkolik gibi mi davranmış yani ? İyi de neden ?"
"Bilemiyorum. Sizin aranız nasıl ?"
"İyi . Yani en son güzel bir konuşma geçti aramızda. Kötü değiliz. Ailesi ile de arası iyi. Daha iki hafta önce gittik Daegu'ya. Bir sorun yok bildiğim kadarı ile. "
"Hmm... Öyleyse Suga'nın canı sıkılmış olmalı ve dozu kaçırmış olmalı."
"Kendine gelsin de sorarım. Uyandı bu arada yanına gidebilirsiniz. Ben doktorla konuşacağım."
