|TAMAMLANDI |
Kurgunun şarkısı:James Arthur - I'm possible
tabloya öyle hüzünlü bakıyordu ki sanki tabloda kendini görüyordu.
Hazar dalkıran. Ailesini bir Yangın kazasında kaybetmiş halası ile yaşayan güzel sanatlar öğrencisi.
Gittiği resim serg...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.BÖLÜM" GERİ DÖNÜŞ"
genç adam önüne bakarak giderken aklı ve vicdanı ile ber taraf bir savaşın içindeydi.
'onun bir suçu yok suçsuz bir insanı ölüme terk etme sen onu seviyorsun 'dedi yüreği ama kalbi 'onun babası senin hayatını mahvetti ' dedi mantığı arslan bu zamana kadar hep mantığı ile hareket etmişti fakat kulaklarında genç çocuğun feryadı yankılandığında başını iki yana sallayarak vitesi kırarak arabayı geriye çevirdi.
"seni asla affetmeyeceğim "diye haykıran hazarın sesi beyninin içinden hiç gitmiyordu.
"ben seni çok sevdim "diye yakıran ve hayal kırıklığı sesi içinden sanki bir şeylerin parçalandığını hissetti.
arabayı hemen durdurup acele bir tavır ile koşarak iskeleye giderek denize girdiğinde kimse yoktu.
biraz daha yüzerek denizin içine baktığında hazardan hiç bir iz yoktu. nefes nefese yüzeye çıktığında yüzünü buruşturdu.
"hazar "diye bağırdı fakat ısız sahile bir ses yoktu. başını iki yana sallayarak yeniden nefesini tutarak denizin içine girdiğinde hazarı bulamamıştı.
nefes nefese iskeleye oturduğunda yüzüne buruşturarak yutkundu. hiç bir yerde yoktu genç çocuk.
pişmanlık içini öyle bir yakıyordu aldığı nefes boğazında düğümleniyordu. eli ile iskeleye vurarak başını kaldırarak "hazar sevgilim neredesin "diye bağırdı.
gözlerimi yavaşça açtığımda derin bir nefes aldığımda soluk boruma kaçan su ile öksürdüm.
etrafıma baktığımda bir odanın içinde yatağın üzerinde yatmış bir şekilde durduğumda yavaşça doğrulduğumda hafif başım döndü.
kapının açılma sesini duyduğumda başımı çevirdiğimde bana bakan bir çift yeşil göz gördüm.
"sen kimsin burası neresi neredeyim ben?"dediğimde karşımdaki uzun boylu adam bana yaklaşarak elindeki kupayı yan taraftaki komodinin üzerine koydu. içinde çay vardı.
"asıl sana sormalı suyun içinde ne arıyordun intihar etmen için olanak bir fikir"dediğinde gözlerimi kapatıp açtım. zihnime düşen görüntüler ile gözlerimi açtığımda karşımdaki adam bana bakıyordu.
"neredeyim ben"diye sordum. en son suyun içindeydim sonra arslana bağırıyordum ama dönmedi. beni orada ölüme terk etmişti. beni karanlığa hapsetmişti.
gözümden bir damla yaş düştüğünde genç adama bana endişe ile baktı.
"yanlış bir şey mi söyledim neden ağlıyorsun" dediğinde göz yaşlarımı silerek bana bakan adama döndüm.
"neredeyim ben "dedim tekrar ederek. "nevşehirdesin hala "dediğinde ayağa kalktım.
"hop dur bakalım daha yeni uyandın "dediğinde ona baktım.
"beni evime bırakır mısın rica etsem "dediğimde adam gözlerime baktı sonra başını salladığında tebessüm ettim.
"teşekkür ederim "dedim kısık çıkan sesim ile. üşümeyeyim diye bana bir palto verdiğinde tekrar teşekkür ettim. içimde muhtemelen onun değiştirdiği siyah bol bir kazak ve eşortman vardı.
iki katlı adını bilmediğim adamın evinden çıktığımızda beyaz bir kamyonetine bindik.
"bu arada adım kadir "dediğinde başımı salladım"hazar "dediğimde başını salladı. arabayı çalıştırdığında başımı cama yaslayarak konağın adresini verdiğimde yol boyunca camdan dışarı bakıyordum.
yüreğime o kadar hastaydı ki sanki biri göğüsümden alıp çıkarmıştı. arslan bunu yapmıştı kalbimi alıp paramparça etmişti.
radyoda çalan şarkı ile gözümden bir damla yaş düşerken gözlerimi kapattım.
Bir gün dönüp bakınca düşler İçmiş olursa yudum yudum yudum yıllarını Ağla, ağla Firuze ağla Anlat bir zaman ne dayanılmaz güzellikte olduğunuKıskanır rengini baharda yeşiller Sevda büyüsü gibisin sen Firuze Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu Üzüm buğusu gibisin sen FiruzeKıskanır rengini baharda yeşiller Sevda büyüsü gibisin sen Firuze Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu Üzüm buğusu gibisin sen Firuze
Duru bir su gibi, bazen volkan gibi Bazen bir deli rüzgar gibi Gözlerinde telaş, yıllar sence yavaş Acelen ne bekle FiruzeBir gün dönüp bakınca düşler İçmiş olursa yudum yudum yudum yıllarını Ağla, ağla Firuze ağla Anlat bir zaman ne dayanılmaz güzellikte olduğunuAcılı bir bakış yerleşirse eğer Kirpiğinin ucundan gözbebeğine Herşeyin bedeli var, güzelliğinin de Bir gün gelir ödenir, öde FiruzeAcılı bir bakış yerleşirse eğer Kirpiğinin ucundan gözbebeğine Herşeyin bedeli var, güzelliğinin de Bir gün gelir ödenir, öde Firuze
Duru bir su gibi, bazen volkan gibi Bazen bir deli rüzgar gibi Gözlerinde telaş, yıllar sence yavaş Acelen ne bekle Firuze
konağın önünde durduğunda araba daldığım düşüncelerden çıkarak kadire döndüm.
"tekrar teşekkür ederim bana numaranı verir misin bunları iade etmek istiyorum tabi telafi etmek istiyorum "dediğimde başını iki yana salladı.
"yok önemli değil kıyafetler sende kalabilir sana da çok yakıştı "dediğinde tebessüm etti.
"teşekkür ederim "dediğimde başını salladı. arabadan inerek konağa girdiğimde beni gören halam hemen yanıma geldiğinde ona ağlayarak sarıldığımda hıçkırıyordum.
bir sure beni sakinleştirdiğinde olanları anlattığımda hemen eniştemi arayıp eve çağırdığında halam bana sarılarak arslana beddua ediyordu.
eniştem on dakika endişe ile konağa girdiğinde halam ona her şeyi anlatınca bir ton küfürler etmiş arslanı bulmaya gitmeye yeltenmişti fakat buna izin vermemiştim.
o adamın yüzünü görmek istemiyordum onun yüzünde kimsenin canı yanmasını istemiyordum.
şimdi ise duş almış odamda başımı halamın kucağına koyarken halam saçlarımı okşuyordu.
gözümden bir damla yaş düştüğünde babam hakkında gerçeği halam istemeyerek anlatmıştı. babam anneme aşık olmadan önce arslanın annesine aşık olmuş mehmet karademir onları yakalanınca kendini savunmuş mehmeti öldürünce yanlışlıkla meryem karademiri de öldürmüştü.
beş yıl hapis yattıktan sonra annemi görmüş aşık olmuşlar ama geçmişin kanlı hesaplaşmasını benim canıma mal oluyordu.
gözlerimi kapatarak olanları unutmak istiyordum ama kalbim buna izin vermeyecekti bunu biliyordum.
bir iz gibi hep orada durup kendini hatırlatacaktı.
