Selammmm
Yeni bölümmm.
Önceki bölümün son kısmını yazıyorum. Biliyorsunuz.
"Sana bakınca zaten durdu gibi. Ona güvenme. O Bartu Işık." dedi abim.
"O Bartu Işık sa bende Asel Yaman. " dedim. Arabaya doğru yürüdük.
🔥
Toplantıya son iki gün kalmıştı. Proje bitmişti. Geceleri uyumuyordum. Uyku düzenim şaşmıştı. Ama bugün erken uyucaktım abim zoruyla. Telefonu elime aldım. Emir hep mesaj atıyordu. Arada Yunus. Bu aralar da Burcu mesaj atıyordu. Onunla samimi olmuştuk.
Aklıma birden Sedef geldi. Hemen aradım. Telefonu açtı. "Sedef nasılsın?" dedim.
"İyi sayılır biliyorsun hastanedeyim." dedi Sedef
"Annenin durumu nasıl?" dedim.
"İyi. İstanbul nasıl? Alıştın mı?" dedi Sedef.
"Evet. Sen ne zaman geliceksin. " dedim.
"Aslında gelmek istemiyorum." dedi Sedef.
"Neden?" dedim.
"Çünkü çocukluğum burda geçti. Burda büyüdüm. Size de teşekkür ederim. Borcunuzu ödeyeceğim." dedi Sedef.
"Borcun felan yok. Buraya gelmek istemiyorsan zorlamayayım. Annenin durumundan haber versen yeter." dedim.
"Yok benim için rahat etmez." dedi Sedef.
"Hayır Sedef konuşmam bi daha. Benim acil işim var kapatmam lazım." dedim. Kapattım. İtiraz etmesini istemiyordum. Burcu yine mesaj atmıştı.
Bal seni biriyle tanıştırmam gerek.
Seni çok merak ediyor.
Kim.
Kim olduğunu boşver.
Ben zaten tanıştırcaktım ama
kendi tanışmak istedi.
İşim olmazsa gelirim.
Nolurr gel
Geliceksin. Çünkü hazırlıklara
başladım.
Tamam.
Başka biri olsaydı. Kesin hayır derdim ama ona diyemedim. Uçakta tanıştığımıza rağmen yakın davranıyordu. Çok sıcakkanlıydı.
Bide kıyafet seçicektim daha.
