Four Of Us

4M

Chapter 8

"LUCIUS!"

Napasigaw ako sa gulat nang makita ang roommate ko na kasalukuyang nakasandal sa sofa habang hawak-hawak nito ang kanyang brasong nagdurugo.

Gago! Ano bang nangyari sa kanya? Bakit may dugo? Napaaway kaya ang gagong 'to?

Sinipat ko ang kanyang braso at napansin ang malaking hiwa rito. Hindi ko alam kung ano ang nakasugat sa kanya pero sa nakikita ko ay kutsilyo ata? Since malinis ang pagkakahiwa rito.

"Makakatayo ka ba? Isusugod kita sa hospital?"

"Please, huwag! Ayoko kong ma-ospital. Ngayon lang, Steel. Please, huwag mo akong isugod sa ospital." I was taken aback by what he said. He sounds calm and serious about pleasing me. More like he sounds serious.

Did I just see Lucius' other side?

Napasabunot ako sa aking buhok nang makita kung gaano siya ka-desperado na huwag muna siyang isugod sa ospital.

Jusko! Magiging rason ata 'to ng highblood ko! Ang laki ng sugat tapos ayaw man lang na isugod sa hospital. 'Pag ito talaga nahimatay rito, ako na mismo magbibitbit sa kanya.

"Just wait here, okay?"

Hindi ko na siya inantay pang sumagot. Mabilis akong nagtungo sa lababo at kumuha ng palanggana sabay bukas ng gripo. Tumakbo rin ako sa k'warto ko para kunin ang bandage, betadine at malinis na towel.

Wala akong alam sa first aid pero sure akong hindi naman ata mag-ko-cause ng infection 'tong gagawin ko?

Binalikan ko siya dala ang mga gamit at hinayaan na sumandal sa sofa.

"Okay, wala akong alam sa first aid kaya pasensyahan na lang tayo, Condom Boy."

Sa nanginginig kong kamay, binasa ko muna ang towel sabay piga nito matapos mabasa. As I wiped the blood from the cut on his shoulder, I slowly damped the towel over the spot where the cut was now visible.

"Aw! Dahan-dahan lang naman, Steel! Ang sakit niyan." Daing nito kahit hindi ko naman diniinan ang pagkakalapat ng tuwalya.

Muli kong binabad sa palanggana ang tuwalya at pinigaang muli. Sa ikalawang pagkakataon ay muli kong dinampian ang kanyang balikat at dito na ako tuluyang hindi makapag-focus nang makita ang malaking hiwa sa kanyang braso.

"Huwag mong masyadong basain, nakakapanghina ang sakit ng basa."

I find him amazing kasi hindi siya sumisigaw kahit alam kong nasasaktan ko na siya sa pagpupunas ko.

"Sorry na. 'Eto na, patapos na." Wika ko at marahang hinipan ang kanyang sugat.

Nilapit ko pa ang aking mukha rito since hindi masakit kung mainit ang hininga na lalapat sa kanyang sugat. Hindi naman siya umangal nang makailang beses kong hinipan ang kanyang sugat.

Nang sandaling iangat ko ang aking tingin ay gano'n na lang ang gulat ko nang mapansin na sobrang lapit lang ng kanyang mukha sa akin.

Halos three inches na lang ang pagitan sa aming dalawa.

At sa hindi malamang dahilan, bigla na lang may kung anong kumalabog sa dibdib ko na hindi ko maipaliwanag. Halos mag-init ang mukha ko sa aking nakikita. My eyes traveled to his neck and saw his Adam's apple flip upside down, and I honestly gulped when I saw it.

Ano bang nangyayari sa akin? Bakit hindi ko magawang ialis ang tingin ko sa kanya. Isama mo pa ang kanyang matang kulay hazel brown na nanghihipnotismo sa ganda.

I was taken aback when I heard a click on the door. Nang lingunin ko ito ay gano'n na lang ang gulat ko nang makita si Vleex na kapapasok lang.

Agad niyang nabitawan ang hawak niyang supot na hindi ko alam kung anong laman.