Everyday Every You OWWSIC

Chapter 6

Chapter 6

Assurance

*****

Chinnie POV

I realized that he would never see me the way I saw him. Katulad nga sabi niya, hindi magbabago ang pagsasama naming dalawa. We will always be best friend  no matter what. Katulad nga ng sabi niya hindi magbabago ang pagsasama naming dalawa.

We'll remained best friends no matter happens.

And it sucked.

And it hurts like hell.

 A lot.

After ko nalaman na mahal ko talaga siya. Sinimulan kong nang aralin kung paano ko maitatago ang feelings k okay Shaun. Ayoko ko kasi masira kung anong meron kami.

Alam kung mahal niya ako pero hanggang doon lang talaga.

Sinusuportahan ko na lang siya sa lahat ng ginawa niya sa buhay. Masaya na lang tagalaga ako for him na magkaroon siya ng serious girl friend noong first year college na kaming dalawa.

Tuwing masaya siya, nagging masaya na rin ako. Kapag nasasaktan naman siya ay nasasaktan na rin ako.

Iyon kasi ang role ko bilang best friend niya.

Hindi ko namalayan na tatlong taon na ang lumipas nang pasekreto ko siyang minahal. Tatlong taon na rin ang lumipas na pasekreto akong umiiyak tuwing  nasasaktan niy ako ng hindi niya nalalaman. Hindi naman kasi niya dapat malaman. Hindi naman pwedeng sumbatan ko siya na mahalin niya rin ako.

"That's for today, class. Good-bye." Narinig kong sabi ng professor ko, saka siya lumabas ng classroom.

Sa sobra lalim ng aking iniisip, hindi ko namalayan na natapos na pala ang kalse ko. Sinumulan ko n gang pag-ayos ng aking mg gamit at ipinasok ko ito sa loob ng bag ko.

To Bea;

Saan ka na? Tapos na ba class mo?

Pagkatapos, lumabas na rin ako sa classroom ko. Hindi nagreply si Bea sa text ko. Hindi ko tuloy alam kung nasa school pa ba siya or wala na. Mukhang badtrip pa rin siya. Magkaiba kasi kami ng afternoon class kaya hindi kami  nagkita.

Habang nasa jeep na ako pauwi ng condo, naisip ko kung nadoon na ba  si Shaun. Imposibleng nadoon na siya dahil alas-kwatro Pa ng hapon. Usually, umuwi siya ay before dinner. O kaya magte-text na tirhan siya ng ulam dahil mala-late siya siya ng pag-uwi gling somewhere.

Mas okay ng wala si Shaun sa condo ngayo dahil ayoko ko pa siyang harapin. Nagkatampuha na kami kagabi at ngayo ay nagkasagutan pa. Hindi naman kami ganito dati. Nagsimula nalang kami ng ganito simula noong mahalin ko siya.

Sana dumating ang araw na magising nalang ako na hindi ko na siya mahal.

Humugot nalang ako ng hininga at pumasok na sa loob ng condo.

Pagpasok ko nagulat ako ng nadatnan ko si Shaun nak naka porma pa at nakatayo sa gilid ng lamesa. Nakaayos na ang lamesa, may nakahanda ng pagkain na parang Hari at Reyna ang kumakin. Marunong magluto si Shaun namana niya sa ama niya.

"May inaasahan ka bang bisita ngayon? Aalis nalang  muna ako kung gusto mo." Sabi ko sa kanya.

Kumunot ang noon ni Shaun saka dali-daling lumapit sa akin.

Pinaupo niya ako sa upuan saka ako naguguluhan sa pangyayarin. Hindi ko alam kung anong meron.

"Ginawa ko to para sa'yo." Sabi niya.