Everyday Every You OWWSIC

Chapter 7

Chapter 7

Manhid

*****

Chinnie POV

Nagising nalang ako na para bang hindi ako makahinga nang maayos.

Pagmulat ko ng aking mga mata, tumambad sa akin ang maamong mukha ni Shaun. Nasa sala pa rin kaming dalawa habang nakahiga sa mahabang couch.

"Napakaamo mo naman, sana yung puso mo ganito rin kaamo." Mahina kong sabi sa kanya habang hinaplos ko ng mukha niya.

Mahimbing pa ring natutulog si Shaun. Hindi ko inakalang makakatulog ko na kaming dalawa.

Kaya pala hindi ako makahinga ng maaos dahil nakadagan sa tiyan ko ang binti niya. To-do yakap pa sa akin.

"Ginawa na naman akong dantayan nito."

Dahan-dahan kong tinggal ang binti niya para hindi siya magising. Tumayo rin ako para pumunta sa kusina at uminong tubig.

Pagbalik ko sa sala nakita ko ang macbook ni Shaun.

"Hindi pala to na off kagabi?" tinurm-off ko ang macbook niya.

Naka-play pa rin kasi ang isang movie. Sa sobrang antok naming dalawa, nakalimutan na naming na nanonood nga pala kami.

Sinarado ko na rin muna ang pinto ng balcony, saka bumalik sa sala.

Nang maupo ako sa carpet, napatingin ako sa mukha ni Shaun.

Ang amo-amo ng mukha niya.

"You looked like an angel" mahina kong sabi habang nakatitig pa rin sa kanya.

Whenever he was sleeping, he's still handsome in my eyes. But whenever he was awake, he turned into cruel man. Isang malupit na lalaki na pauli-ulit akong sinasaktan nang hindi niya nalalaman.

Hinaplos ko ang buhok ni Shaun. Papunta sa mga mata niya, sa ilong, hanggang mapunta sa sa mga labi niya ang mga daliri ko. Palagi kong iniisip kung ano kaya ang pakiramdam ng halik ni Shaun. Kung ano ang nararamdaman ko kapag hinalikan niya ako. Palagi koi tong iniisip dahil alam kong hanggang imagine lang ito or never itong mangyayari sa realidad.

Hindi ko alam kung ang swerte-swerte ko bang tao dahil nagging best friend ko si Shaun. Naging best friend ko ang taong alam kong handing gawin ang lahat para sa akin. Huwag lang ako making nasasaktan at lumuluha. Naging best friend ko ang taong pati pagsungkit ng mga bituin ay handing gawin makita lang akong nakangiti at tumatawa.

"O, sadyang ang malas ko lang talaga?" Sa dami-dami ng tao sa mundo, sa kanya lang tala[ga ako n inlove.

Kahit sa alam kong hindi ko siya magiging akin. Hindi ko magiging akin ang puso niya. Kahit na ako ng pinakaimportanteng tao sa buhay niya.

Yung babaeng kukumpleto ng pagkatao niya. Yung babaeng kukumpleto sa araw niya.

"Pwede bang hindi na lang tayo magiging best friend?" mahina kong tanong na alm ko naman na hindi niya ako maririnig.

Bumalik ang tingin ko sa mukha ni Shaun nang napansin na antok na antok siyang dumilat. Akala ko magugulat siya na ang lapit-lapit ng mukha no sa kanya. Pero binigyan niya ako ng matipid na ngiti. Iyong ngiti na best friend lang talaga kami orever.

"Bakit ka nagising?" husky ang boses niya. Dala siguro ng antok.

"Hindi ka na makatulog?" tanong niya sa akin.

"Bigla kasi akong nauuhaw." I slowly nodded and said.

"Tapos hindi na bumalik ang antok ko." Pahayag ko sa kanya.