ကျောင်းဖွင့်ရက်ဖြစ်၍ထယ်ဝန်
တက္ကသိုလ်ကျောင်းတော်မှာ
ကျောင်းသားများနှင့်ရှုတ်ရှပ်ခပ်
နေသည်မှာမထူးဆန်းပေမဲ့
ကျောင်းလယ်မှာရှိတဲ့ဂင်ဂိုပင်ကြီး
အောက်မှာတော့ထူးဆန်းတာလေး
ဖြစ်ပျက်နေသည်
"စီနီယာ..စီနီယာကိုကျွန်တော်ချစ်
လို့ဗျ"
"ဘာ!!"
ယိုရှီသူ့လိုကျောင်းလူဆိုးကိုတွေ့
ရအောင်ချိန်းတယ်ဆိုလို့အပီအပြင်
ထိုးရအောင်ပြင်လာတာကို
ခုမြင်နေရတဲ့ပန်းရောင်ကိတ်ဘူးလေး
ကသူ့ကိုလှောင်နေသလိုပင်
'ဘာကြီးချစ်တယ်အမလေးကြက်သီး
တောင်ထတယ်ဟ'
"ဝိုးးးလူဆိုးလေးကိုချစ်တယ်တဲ့"
နောက်ကကောင်တွေစနေတာကြောင့်
ယိုရှီပထမဆုံးရှက်သလိုခံစားလာရ
သည်
"ဘုတ်"
ယိုရှီကိတ်မုန့်ဘူးကိုရိုက်ချလိုက်သည်
"ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ
မင်းး...."
ဒီဂျူနီယာလေးကသေချာကြည့်မှ
သူ့ထက်အရပ်လဲမြင့်တယ်ဗလလဲ
ရှိတယ်ဒါပေမဲ့မျက်မှန်ဝိုင်းကြီးနဲ့
အူကြောင်ကြောင်ဒီဇိုင်းနဲ့ငတုံးလိုပဲ
သေချာကြည့်လေဒီဂျူနီယာက
တစ်မျိုးလေးပဲ
"ငါမင်းပေးတာလဲမယူဘူး
စိတ်လဲမဝင်စား..."
ယိုရှီစကားတောင်ဆုံးအောင်မပြော
ရသေးဘူးရှေ့ကိုရောက်လာတဲ့
ပန်းရောင်ကိတ်ဘူးလေးကြောင့်
စွံ့အမိသွားသည်
"စီနီယာဒီလိုလုပ်မယ်ဆိုတာ
သိလို့ကျွန်တော်အိတ်နဲ့အပြည့်
ထည့်ခဲ့တာအိတ်ထဲကဟာ
ကုန်သွားမှာလဲမပူပါနဲ့ခြင်းနဲ့လဲ
ယူခဲ့သေးတယ်စီနီယာမယူ
မခြင်းပေးနေမှာ"
"ဘာ..မင်း..မင်း.."
"ယိုရှီမင်းယူလိုက်တော့
နောက်မှလွှတ်ပစ်လိုက်ငါတို့
သွားစရာရှိတာနောက်ကျနေမယ်"
နောက်ကဂျယ်ဟော့ကပါပြောလာ
တော့ယိုရှီမုန့်ဘူးလေးကိုဆောင့်
အောင့်ပြီးဆွဲယူလိုက်သည်
နောက်ပြီးယိုရှီတို့အဖွဲ့ဂင်ဂိုပင်အောက်
ကနေထွက်လာခဲ့တော့သည်
YOU ARE READING
ဒီဂျူနီယာလေးကတစ်မျိုးလေး
Fanfictionဂျောင်ဟွမ် - စီနီယာမှည့်လေး... ချစ်ဆုံးစီနီယာလေးရေ!!! စီနီယာမှည့်လေး - ငါပုန်းနေတာဒီကလေး မမြင်ပါစေနဲ့....
