Adı Aşk Değil / Yarı Texting

AAD / 1 /

020423 / Pazar

Adı Aşk Değil

/ Birinci Bölüm /

Ansızın kapımın önünde bulduğum küçük bukete uzanıp aldım elime. Çiçeğin güzelliği ile büyülenirken içindeki küçük not kartını yeni farketmiştim. Elime alıp tüm dikkatimle notu okudum:

Sevgili Astana,

Bu sözlerim sana. Tüm hislerimi göz önüne alarak söylemek isterim ki sana karşı hissettiklerimin adı aşk değil... O gece için üzgünüm.

Arles wall

°

29 Mart gecesi

Oturduğu sandalyesini sandalyeme yaklaştırıp sol kulağıma eğildi. Heyecanım katbekat artarken elimdeki kadehin titremesine müsaade etmemeye uğraşıyordum.

"Astana." Dedi erkeksi sesiyle. Kişiliği, görünüşü ve sesiyle insanı mest edebilecek karizmaya sahipti.

İsmimi bu şekilde telaffuz edişi içime bir ürperti yaydı ve hafiften yüzüne döndüm. Zaten dibimde olan yüzüyle daha da yakınlaştık. Bakışları önce gözlerime sonra da dudaklarıma kaydı. O sırada yutkundum istemsiz şekilde.

Dudaklarımda gezen göz bebekleri bu defa sağ elimde duran kadehe değdi.
"Terliz, içkinin sana yaramadığını söylemişti. Abartmamalısın." Dedi fısıltılı halde. Beni fazlasıyla etkilediğinin farkında mıydı acaba?

"Abimle bir araya gelince benim hakkımda mı konuşuyorsunuz?" Dedim yarı alaylı bir sesle. Merak ettiğimden sormuştum oysa.

Hâlâ çok yakınımda olan dudağının bir kenarı yukarı doğruldu hafifçe. Dilini damağına vurdu. Ardından dudaklarından bir 'çık' sesi çıktı. Ve bu oldukça çekiciydi.

Dediğini umursamamış gibi kadehi dudaklarıma götürdüm. Elini dudağıma uzatıp kadehin dudağıma değmesini engelledi. Eli şu an iki dudağımın ortasındaydı. Aptalca gülümsedim.

Kadehi elimden alıp kendisi içti.
"Bu haksızlık Arles." Dedim sitemle karşılık vererek.

Kadehi tamamıyla bitirip bana döndü.

"Evet bu haksızlık." Dedi ve göz göze geldik. Gözleri dudaklarıma kaydı yine.

"Bu kadar yakınında olup tadamamak haksızlık değil mi?" Dedi gülerek. bahsettiği şey kadeh değildi, benim dudaklarımdı. Onunki gibi bir tarafı kıvrıldı dudağımın. Yeşil harelerini oradan çekip benim siyah gözlerimle eşleştirdi. O an gözlerinde gördüğüm o şey benim de öyle hissetmeme neden oldu. Ana kapıldım ve ona karşı koyamadım.

"Yakınında olan şeye ulaşmak insanın elinde. Ulaşamıyorsa aptaldır." Dedim iddialı çıkan sesimle.

Etkilenmiş gibi arkasına yaslanıp beni izledi. Bense daha da çok etkilensin diye saçlarımı savurdum geriye cilveyle.

Yakışıklı yüzünde güzel bir tebessüm oluştu. Bu tebessüm çekik gözlerini daha da kıstı. Bu onun karizmasını daha da yükseltiyordu.