Sabah kalktığımda yanımda ki minik bebeğime bakıyordum. O kadar güzeldi ki, aynı melekler gibiydi. Aynı bir melek kadar güzel yüzü ve o güzel çilleri ile beni kendine hayran bırakıyordu.
Güzelimin saçlarını narince okşarken yavaşça gözlerini açtı. O kadar güzel bir yeşile sahipti ki gözleri, baktıkça bakasım geliyor..
"Ahn..sana yavaş ol dedim değil mi?!"
"Hm~ ondan sonraysa ' lütfen Kacchan ~! Ah~ daha hızlı! Lütfen ~!' diye bağırdın ?"
Kızarıp bana sert olmayan bir yumruk attı. O kadar tatlıydı ki.
Yavaşça kalkıp üstüne benim t-shirtlerimden birini geçirdi.
Beraber mutfağa geçip hızlı bir kahvaltı yapıp dışarı çıktık.
"Kacchan! Hadi hızlı gel."
"Neden acele ediyoruz?"
"Çünkü diğerleriyle buluşmamız gerekiyor!"
Aynı bir çocuk gibi, her an çok heyecanlı. Yaklaşık 10 dakikalık bir yol gittikten sonra İzuku beni bir kafeye soktu.
Neredeyse herkes oradaydı.
Bizimkilerin olduğu masaya oturup konuşmaya dahil olduk. Yani İzuku oldu, ben sadece güzelimi izledim.
Gülerken ortaya çıkan gamzeleri çok hoş duruyor. Gözleri de kısılıyor, çok tatlı. Sana nasıl sahip oldum ben?
Yakında okul bitiyor. İzuku'nun bir numara olduğunu görmek istiyorum. Bebeğim çok çalıştı, herşey için, çok çaba gösterdi. Geleceğini mutlu yaşasın istiyorum. Geleceğinde olmasam bile umarım mutlu olur.
Düşününce, acaba yaşar mıyım? Ben ölsem üzülür müsün İzuku'm? Eğer üzülür isen, Tanrı şahidim, öldüğümde kanatlarımı yerinden söküp kendimi cezalandıracağım.
Seni ne ben nede bir başkası üzemez. Üzen kişinin canını alırım.
"Kacchan!"
"Huh..?"
"Yarım saattir sana sesleniyoruz..."
Etrafıma baktım, endişeli görünüyorlar.
"Sorun yok, dalmışım."
"Emin misin Bakubro?"
"Evet dedim ya!"
Akşama üstü eve dağılırken İzuku, aptal Pikachu'nun onunla kalacağını söyledi. Bu yüzden Kirishima benim evime geldi.
Salona geçip oturduk. Ben telefonla ilgilenirken o konuşmaya girdi.
"Bakubro aklında birşey mi var?"
"Bilmiyorum Kiri, aklım çok dolu. Ama neyin doldurduğunu bilmiyorum."
Biraz sessizlik olduktan sonra tekrar başladı.
"Belki Midoriya ile ilgilidir?"
"Haklısın aslında, öyle. Okulun bitmesine az kaldı. O bir kahraman olarak devam edecek, belki bir kahraman bile olamayacağım. Onun yanında olamamaktan korkuyorum."
"Anlıyorum."
"Ya onu mutlu edemezsem? Benden nefret edecek."
"Oi,oi sakın öyle bir düşünceye kapılma. Sen ona aşıksın değil mi?"
Onaylar şekilde başımı salladım.
"Onu herkesten saklamak istiyorsun da?"
Yine aynı şekilde salladım başımı.
"Onu görünce panik yapıyor kalbin deli gibi atıyor elin ayağın birbirine dolaşıyor değil mi?"
"Evet amına koyayım?"
