Bakugou karşısındaki kırmızı gözlerle şoka girmişti.
Nedeshiko hemen onun arkasında gelen kişiyi görmeye çalışıyordu .
"Çekil önümden Katsuki!"
Bakugou ses etmeden kenara çekildi.
"Bu iğrenç yerde nasıl yaşıyorsun ki?!"
..
"Cevap versene?!"
"Sana cevap vermek zorunda değilim."
"Evet zorundasın ben senin annenim kapa çeneni ve bana cevap ver."
"İyide çenesini kapatıp nasıl cevap verecek?"
Nedeshiko'nun dediği şeyle gergin ikili ona döndü.
" Her cümle bana patlıyor zaten ben gidiyorum değerim bilinmiyor burda!"
Deyip İzuku'nun gösterdiği odasına çekildi.
" Burda ne işin var koca karı?"
"Sana güvenmiyorum, Nedeshiko'yu eve almazsın falan. Yada bilemiyorum eve birilerini atarsın senden beklerim. O kadar iğrenç bir insansın sen."
Katsuki göz devirdi.
"Sen beni çocuğun gibi görüp ilgi gösterseydin buna dönüşmezdim?"
"Herneyse odan nerde it."
Katsuki önden gidip odasını gösterdi.
Mitsuki yatakta yatan yeşil saçlı sevimli genci görünce duraksadı.
Mitsuki, oğlunun kolunu tuttuğu gibi odadan geri çıkardı, ve kapıyı yavaşça kapadı.
" Onun burda ne işi var?!"
"Yolculuktan döndü ve burda kalıyor ne var yani?"
"Sen ona bakamazsın ki. Daha kendine bakamıyorsun."
"O zaman ne diye Nedeshiko'yu gönderdin yanıma bakıcı diyemi?"
"Sana senden daha iyi bakar."
(Ss aldığım mesajlara bakıp sinirlendim...birinin başına bi iş gelicek hadi bakalım.)
"Sikim daha iyi bakar."
"Benimle düzgün konuş Katsuki! Ben senin annenim saygı göster daha kaç defa demem gerekiyor?! İşe yaramaz aptal köpek sen anca milletin götünü sikmeye bak piç seni!"
"..."
"Ne susuyorsun konuşsana zargana köpek?! Seni ne bok diye doğursuysam. Seni doğuracağıma taş doğursaydım keşke en azından duvar yapmaya ise yarardı!
Kızlar bitti şimdi erkeklere başladın değil mi?! Orospu iğrenç gay seni. Benim senin gibi bir evladım yok!"
Katsuki sadece sessiz kalmıştı..İzuku sese uyanmış bağırış çağırışları dinliyordu. Bu sözler onun ağırına gitmişti.
Ne vardı sanki doğurduysan. Her ne kadar kabul etmesende o senin oğlun. Hiç bir şey bu gerçeği değiştirmez.
Mitsuki,Katsukiye biraz daha bağırıp, saçlarını çekiştirdi. Ve tokat atarak evden ayrıldı.
İzuku kapı sesini duyup odadan çıktı ve hemen Katsuki ye sarıldı.
"Katsuki iyi misin?! Noldu naptı o sana?!"
"Önemli bişey yok boşver.."
"Katsuki lütfen!.."
" Yok bişey dedim İzuku rahat bırak beni!"
