Sabah zar zor uyandım sınıfın en çalışkanı olmama rağmen ilk haftadan yorulmuştum okula gitmek birşey değil de sabahları uyanması çok zor oluyor. Ablama söyledim dedi ki " çoğu öğrencinin sıkıntısıdır zaten o uyku bende ilk okula gitmeye başladığımda okulda bile uyumuşluğum oldu yani . Hatta bu yüzden annem gil okula bile geldi" dedi. Ablam bur an duraksadı aklına o günler gelmiş olmalıydı." Neyse hadi giy üstünü" diyerek ayağa kalktı ve arkasını döndü. O sırada tutmayıp "annem gile ne oldu dedim" aslında istemeden söylemiştim acısını delmek istemiyordum ama onlara ne olduğunu öğrenmek zorundaydım öğretmenim sorduğunda "ablam varya yetmiyor mu" diyordum. Çünkü onlara ne olduğunu ben bile bilmiyordum. Bazen soruyordum aynı soruyu ama ben küçüğüm diye sadece diyordu ki "Onlar gelemeyecek bir yere gittiler", ama artık büyümüştüm ve ona tekrar sordum "abla annem gile ne oldu diye sordum cevap vermeyecek misin" "dedim ya önceden uzaktalar gelemezler" "abla ben annemgil neredeler, gelebilirler mi diye sormadım sadece onlara ne oldu diye sordum. Ya abla kendine gel söyle ne oldu onlara onlar benimde annem babam onlara ne olduğunu öğrenmek bilmek benim de hakkım söylesene" derdemez "ÖLDÜLER" diye koskoca bir cevap aldım ben ses edemedim ablam konuşmaya başladı "sende küçüktün bende ikimizde küçüktük çıktılar evden iş bulmak için geri gelemediler polis geldi ışte olduler falan dedi sonra babaannem gile gittik oraya bir adam geldi ikimizi götürecekmiş seni öldürür diye kaçtım sonra Fatma abla söyledi o adam ikisinide öldürmüş diye ben yani biz kaçtıktan sonra buraya geldik yaşamaya başladık hepsi bu öğrendin, mutlu oldun mu? İçinde ki merak yok oldu mu? Ben şoktaydım"ne olduğunu anlamıyordum şaşırdım neden böyle birşeyler yaşadım da haberim yok diye sinirlendim sonra lafı kestirip attım:
- Neyse ben okula geç kalıyorum.
- Geçiriyim ben seni
-Yok ben giderim
- Fİgen
- ya tamam ben giderim yalnız kalmak istiyorum okula kendim gidebilirim...
-ama ablam ya kaybolursan
- ya yeter kendim gideceğim istemiyorum beni geçirmeni tam emin değilim ama belki senide...
Bu son cümlem ablam için baya büyük olmuştu hemen odasına çıktı arkasından gitmek istedim ama gururuma yediremeyip okulun yolumu tuttum yere bakıp giderken birden etrafıma baktığımda burasının okula giden yol olmadığına karar vermiştim birden arkamdan bir şey geldi ve gözlerimi kapadı ben bağıramıyordum çünkü ağzımı da kapamıştı o beni kucaklayıp götürürken birden ablamın sesini duydum "Figen" diye nasıl da huzur veriyordu rahatlatıyordu insana güven veriyordu sonra adam koşmaya başladı bu arada gozlerimi de yanlışlıkla açmıştı ben arkaya baktığımda ablam koştu koşdukça ben BIRAKIN BENİ, BIRAKIN BENI diye bağırdım ve ablam düştü en son duyduğum onun "Figeeen" diye bağırmasıydı gerisinde zaten gözlerim kapanmıştı...
