Looking for Love

Trasa Marzeń

"You pretend that you don't see me"

18 lipca 1995 — 10 sierpnia 1995

    Rok 1994 był niezwykle produktywy dla rodziny Kelly i w Koloni, aby zobaczyć się z tatą i przyjaciółkami, byli dopiero w grudniu. A wraz z rozpoczęciem nowego roku ruszyli dalej w trasę. Jasmine nie mogła nacieszyć się rodziną, a oni nią. 

    Na szczęście jednak Marie i Eugene pozwolili jej, za namową Patricka i Kathy, aby we wakacje mogła pojechać z nimi w trasę. Była niezwykle podekscytowana. Niestety Twist nie mógł z nią pojechać, co bardzo psa smuciło i przez pierwsze dni Jasmine zastanawiała się, czy nie zostać.

    Wtedy jednak porozmawiała o tym z Danem, a on stwierdził, że warto aby pojechała. Zresztą okres, w którym miała jechać wcale nie był taki długi. Miało jej nie być od osiemnastego lipca do dwudziestego szóstego sierpnia. Dziewczyna uznała bowiem, że taka okazja może się już nie powtórzyć. Zresztą miała piętnaście lat w tym roku, a jeszcze prawie nic nie zwiedziła.

    Twist w dzień wyjazdu nie odstępował jej na krok, wchodził z nią nawet do toalety. Coś mu mówiło, że jego pani może długo w domu nie być, zwłaszcza gdy widział ile rzeczy spakowała i że zamierzała wziąć ze sobą gitarę. Rodzina Kelly miała po nią podjechać około południa. Na szczęście nikt z fanów nie wiedział, iż zrobią sobie oni pięciominutowy przystanek w Koloni, bo inaczej nie wypuściliby ich do wieczora. Ich kariera po wydaniu albumu Over The Hump, który Joelle i Jasmine dostały przedpremierowo, skoczyła, a oni stali się najbardziej pożądanymi osobami w Europie. Zwłaszcza Paddy, który swoim urokiem rozkochiwał w sobie miliony nastolatek.

    – Nie opuszczam cię na zawsze – zwróciła się do pieska, klękając przed nim. Spojrzała mu w oczy, które były czarnymi kulami smutku. – Gdybym mogła tobym cię ze sobą zabrała – stwierdziła, biorąc torbę i gitarę. Rodzina Kelly miała być za niecałe pięć minut, musiała być na dole, aby wszystko sprawnie poszło. Twist zaskomlał, spuszczając ogon.

    Jasmine z łamiącym się sercem i łzami w oczach zawołała go, aby poszedł za nią na dół, gdzie siedziała Joelle i Lukas oraz rodzice. Jej siostra przez pierwsze kilka dni, po tym jak dowiedziała się, że nie tylko Kathy, ale także Paddy przekonywał Marie i Eugene, aby z nimi pojechała, nie odzywała się. Była trochę zazdrosna o tego chłopaka, który zdobył taką sławę. Nie mogła też wyrzucić z głowy myśli o tym, że taka wycieczka mogłaby być dobrą praktyką dla jej dziennikarstwa. Widziałaby jak to wszystko wygląda zza kulis. Później jednak stwierdziła, że jej zachowanie było bardzo samolubne i starała ukryć się to za uśmiechem. Przynajmniej przez większość czasu będzie miała dom dla siebie i Lukasa, bo rodzice będą w pracy.

    – Twist! Chodź – zawołał Eugene, gdy jego córka ubierała buty. Z rodziną pożegnała się już wcześniej, aby nie robić zamieszania przed wyjazdem. Pies się nie ruszył, cały czas stał przy Jasmine.

    Dziewczyna nawet na niego nie zerknęła, aby tego nie pogarszać. Twist szczeknął głośno, patrząc z wyrzutem na nastolatkę. Eugene podszedł, gdy zauważył jak wielki piętrowy autokar podjeżdza pod ich dom. Rodzina nie używała już czerwono-zielonego busa, bo za bardzo na parkingach rzucał się w oczy, przez co byli wtedy oblegani przez zbyt wielu fanów. Chwycił z czułością Twista za obrożę, aby nie wybiegł za jego córką.

    – Na ciebie pora – powiedział. Jasmine pokiwała głową, sięgając jeszcze po dżokejkę, którą założyła na głowę. Wzięła głęboki wdech i starając się nie brać do siebie piszczenia Twista, wyszła na zewnątrz.

    Przed busem stał szeroko uśmiechnięty Paddy. Włosy miał związane w warkoczyka i tylko nieliczne ciemne kosmyki się z niego wydostały i okalały przystojną twarz. Ubrany był w zwykłą, dużą koszulkę oraz spodenki. Wyglądał uroczo. Szybko podszedł do Jasmine i wziął od niej torbę. Zauważył jej oczy ze szkła, gdy odbierał bagaż.