Alev doğduğu gün herkes çok mutluydu.İlk defa bir kız kardeşleri ve evlatları olmuştu.Alev'i bırakmamak için hepsi ayrı şeyler yapıyordu.Akev'in Ateş diye bir ikizide vardı.Ailedeki erkekler ikizleriçin alışverise çıktı.Evde yalnızca Anne ve ikizler...
Bu arada ben size iç sesimin idolü Kumru. Ondan yani böyle konuşuyor.
"Evet iç ses. Her zaman yaptığımı yapacağım işte ne diye yine en heyecanlı anda bölüyorsun? Hadi sen git, bende, sende işimizi yapalım. Hadi kış kış!" dedim. İç ses,
"Tamam be ama sonra tekrar geleceğim."dedi. Bende tekrar konuşmaya odaklandım. Bizimle konuşan adam,
" Sayımız sizden fazla, ayrıca iki seçenekte tam size göre. "dedi sırıtarak. Ah, tabi bunlar bizim en tanınmış mafyalardan olduğumuzu bilmiyorlar. Elimi teslim oluyormuş gibi kaldırıyorken, Hızla sol elimi yıkarda tam tur döndürdüm. Böylece adamların her birinin üzerinde sınırsız lazer doluşmaya başladı. Bende ona,
"Kızıl Ejder!" dedim. Evet, biyo ayleminde mafyalık geçmişi var, ancak çok yakın bir süre önce bırakmışlar. Adamlar benim adımı duydukları anda dizlerinin üzerine çöktüler. İşte en sevmediğim ama yaptırdıkları o hareket. Adamlar yerinde ter atarken ben ve Ateş, içeriye doğru adımlamaya başladık. Kapıyı Ateş çalıp beklemeye başladı.
Kapıyı tonton bir Teyze açıp, bize sıcak bir gülümseme gönderdi.Tabi bu gülümseme arkamızda dizleri üzerinde durmuş adamları görene kadardı. Ateş, en tatlı gülümsemelerinden birini yüzüne takarak,
"Ayy kimse tutmasın beni dayanamayacağım." dedi ve tonton tekzenin yanaklarını sıkıp öptü. Sanırım biraz bağırmış olmalı. Çünkü şu anda Kaan Bey, Gönül Hanım ve Ege, aynı zamanda yanında taş gibi 3 adam bize bakıyordu. Ateş, hayla onları farketmemiş hala tonton teyzenin yanaklarını bir yandan sıkıp bir yandan öpücükler bırakıyordu. Teyze ise,
"Oğlum! Yavrum bıraksana kalmadı sayende bırakmadın." dedi hafif sitemli bir sesle. Ancak ne kadar sevdiğinin de fark edilemeyecek yanı yoktu.
Ateş eğer biraz daha böyle devam ederse rezil olmamız yakındır,ne kadar rezil olsak bile.
