KAYBEDENLER KULÜBÜ

3. BÖLÜM -KARŞILIKSIZ SEVGİ-

Ozan bu soruyu bir daha sorunca ben artik dayanamadim ve icimdekileri dokmeye karar verdim.
Evet ozan ben senden hoslaniyorum. Hatta hoslanmayi gec ben sana sırılsıklam asigim tamam mi? Seni cok seviyorum ozan. O an bunlari nasil soyledigimi bilmiyorum ama su bir gercek ki cesaretimi ayakta alkisliyorum...

Bak sedef ben seni hep arkadas olarak gordum. Senin sevgine karsilik veremem. Uzugunum. Maalesef ki seni sevmiyorum dedi

Ben hicbir sey demeden oradan kosarak uzaklasmaya basladim. Yaptigim hersey icin cok pismandim. Bunca zamandir icimde tuttugum duygularimi disariya salmistim. Gozlerimin dolmasini engelliyemiyordum. Teker teker aktilar gozlerimden...
Yoldaki bos bir taksiyi durdurdum icerisine girdim. Adresi soyledim. Aglamak istemiyordum cunku aglamak güçsüzlerin isidir. Fakat ben guclu bir kizdim. Dayanmak zorundaydim. Ben sedef isem dayanmak zorundaydim.
Evin onune geldigimizde taksiciye parasini verip disariya ciktim. Sessizce eve girdim ve yavas adimlarla odama ciktim. Kendimi yataga attim ve tavanla bakismaya basladim. Dusunmeye basladim ve buse sevgilisinden ayrildiginda bana sedef seninde benimde hicbir zaman istedigimiz olmuyor. Hayat bizden yana degil. Sole bir soz vardir '' sen hayata ne verirsen hayatta sana onu verir'' biz hayata ne verdik bilmiyorum ama hayat bize hep kotu seyler verdi. Alismaliyiz sedef biz KAYBEDENLER KULÜBÜNDEYİZ. Hayat bizi buraya layik gordu sedef demisti. Ve bende sevgilisinden ayrildigi icin boyle konusuyor sanmistim fakat su an buseyi hakli buluyorum. Hayat bize hic gulmedi gulmeyecek. Cunku biz KAYBEDENLER KULÜBÜYÜZ.....