KOD: ASİ

SONUÇLAR

Sevgili okuyucularım merhaba. Kısa bir ricam olacak ardından sizi bölümle baş başa bırakacağım. Gerek sosyal medya gerekse buradan yaptınız dönüşler için teşekkür ederim. Okuma sayıları ve oy sayıları maalesef örtüşmüyor. Okurken lütfen oy vermeyi unutmayın.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.

Hayatınız boyunca başınıza gelen olaylar domino taşları gibidir. Birini devirdiğiniz de diğerlerinin yıkılmaması mümkün değildir.

Asmin'in başına geldiğini düşündüğü olay örgüsü de böyleydi. Henüz farkında değildi fakat başına gelecekler gerçek Asmin ve hayatıydı belki de. Belki de asıl hikaye yeni başlıyordur.

Amcamın sesi kulaklarımdayken duyduğum şeyin doğruluğundan emin olmak için konuştum.

" Amca sen ne dedin? ben anlamadım."

Derin bir nefes alıp tuttum nefesimi. Bazen bazı şeyleri yanlış duymak mümkündür bende yanlış duymuş olmayı diledim.

" Televizyona çıkmışsın, haberlerdesin Asmin. Her yerde senin adam dövdüğün görüntülerin var. Ne oldu, niye dövdün kızım?"

Tuttuğum nefesimi bırakıp rahatlamaya çalıştım. Gerçekten her şey üst üste gelmek zorunda mıydı?

" Amca o adamlar hastaneyi bastı beni öldürmek için. Hatırlıyor musun seninle Kafede buluştuğumuz da sevgilisini döven birini dövmüştüm; bu silahlı olan adam, o adam. İntikam almak için hastaneyi bastı manyak. Bende engel oldum bir şey olmasına. Ayrıca ben onları sana yönlendirdim. Hastane polisi sana getirecekti onları. "

Bir çırpıda söyledim her şeyi amcama. Biliyorum kızmayacak ,kızsa bile bu en fazla başıma buyruk davrandığım için olacaktı.

" O şerefsiz, seni öldürmeye mi gelmiş? Ve sen bunu şimdi mi söylüyorsun Asmin?"

İşte tam olarak bundan bahsediyorum. Benim canım, amcamın tabu konusu çünkü ben ona kardeşinin emanetiyim. Eğer bana bir şey olma ihtimali bile varsa amcam o ihtimali yok etmek için her şeyi yapar. Şu anda olduğu gibi.

" Amca sakin ol lütfen. Bir şeyim yok benim iyiyim. Bak hatta Burak ve Elzemleyim korkma. Sen sadece o adamlara gerekeni yap lütfen." Dedim sakin bir şekilde.

Aklıma kafedeki olayların gelmesiyle ekleme yaptım cümlelerime

" Kafede bana da kıza da saldırdığı görüntüler var onları da alabilirsiniz işinize yarar, en azından uzun süre çıkmaması için".

Sakince konuşmaya çalışmamın aksine amcam kadar endişe duyuyordum. İçimde bir yerlerden bu televizyona çıkma işinin çok kötü sonuçları olacağını söyleyen bir ses vardı. Umarım yanılırım.

"Tamam tamam kızım ben gerekeni yaparım ama lütfen sende daha dikkatli ol aklım kalmasın sende tamam mı? Ayrıca senin telefonun niye açık değildi aradım ulaşamadım Burak'ta hastanededir diye akıl edip onu aradım Allah'tan, yoksa ulaşamıyordum sana."

Elimle alımını ovaladım sıkıntılı bir nefes verdikten sonra konuşmaya başladım yeniden.

" Telefon gelmişti onun için ulaşamadın ama iyiyim tamam mı? endişelenme artık."

Amcamı sakinleştirmek adına kurduğum cümleler nihayet sonuca ulaşabilmişti.

"Tamam sakinim bak telefonun açık olsun ve lütfen artık başına bela açmamaya bak tamam mı?" dedi amcam korumacı tavrıyla.

"Tamam amca söz dikkat ederim. Ben şimdi kapatayım Buraklar bekliyor görüşürüz " dedim.

"Görüşürüz kızım." Dedi amcam ve kapattı telefonu.