Z jakiego powodu?

23

- ile jeszcze?!- chłopak niecierpliwie wyczekiwał, gdy wreszcie wyjdzie z samochodu.
- jeszcze godzinka musisz wytrzymać skarbie - Nagle Olivier gwałtownie zatrzymał auto.
- co się stało ?- spojrzał za szybę a następnie na mężczyznę.
- samochód z naprzeciwka nie zatrzymał w odpowiednim momencie- wytłumaczył wzychając głośno.
- nic ci nie jest? - dotknął jego polika patrząc mu prosto w oczy.
- to ja powinienem o to spytać kochanie - utrzymał z nim kontakt wzrokowy.
- mi nic, ale...-
- no to jak tobie nic nie jest to mi też nie - wzruszył ramionami.
- jesteś niemożliwy poprostu - westchnął ciężko.
- no tak sobie wybrałeś wogóle nie powinieneś marudzić bo jestem idealny...jestem przystojny, mam pracę , jestem wystarczająco bogaty, jestem starszy , jestem wyższy , mam własny dom , czego tu więcej chcieć - zapytał patrząc przed siebie.
- brakuje ci jeszcze większego rozumu- dodał po chwili.
- to też - zgodził sie z nim.
- wow przyznałeś mi rację -
- nie zdarzy się to drugi raz -
- jak chcesz kochanie -
- czekaj...czy ty nazwałeś mnie kochaniem?  - podniosł brew. - co ci się stało? - nie dowierzając.
- oszalałem oooo - młodszy chłopak wybuchł śmiechem, a za nim mężczyzna.
- jak tu cię nie kochać - uśmiechnął się pod nosem.
- oj bo się zarumienie... - zakrył twarz dłońmi. - tak w ogóle kiedy dojedziemy? - zapytał.
- mniej więcej trzydzieści minut - powiedzał patrząc na drogę.
- okej - zamknął oczy zasypiając w mgnieniu oka.

- skarbie  - lekko dotknął jego ramionia, gdyż chłopak jak zabity spał na fotelu.
- hm..- chłopak nie miał zamiaru wstawać z siedzenia. Mężczyzna podniósł młodszego i zaniósł do mieszkania .
Gdy Harry obudził się dostał chwilowego szoku, gdyż zapomniał, że zasnął w samochodzie .
- witam mojego księcia - Harry dostał buziaka w policzek, uśmiechnął się pogodnie patrząc zaspanymi oczmi na mężczyznę.
- daj jeszcze...- mruknął dotykając swojego polika.
- jesteś słodki - złączył ich usta tworząć delikatny, ale namiętny pocałunek.