|1|

8.5K 288 23
                                    


Madrigal, Aynadaki Görüntün

Naz: Merhaba.

Naz: Şimdi diyeceksiniz ki kimsin.

Naz: Sadece içimi tanımadığım birine açmak istedim.

Naz: Zaten mesajlar tek tik. Belki bu numara kullanılmıyor bile.

Naz: O yüzden rahatça konuşacağım.

Naz: Annem bu hayatta beni en çok yaralayan kişilerden olmuştur.

Naz: Kızlar her şeyini annelerine anlatır, birlikte zaman geçirirler, bir sürü anıları vardır.

Naz: Öyle olan anne, kız ilişkilerine hep hasret kaldım.

Naz: Bizim annemle yaptığımız konuşma derslerin nasıl ile kısıtlı.

Naz: O yüzden hep derslerimi yüksek tutuyorum bir kere benimle gurur duysun diye.

Naz: Ama hiçbir zaman gurur duymadı. Hep "yapman gereken zaten ders çalışmak, dışarda sürtmek değil" der.

Naz: Hep bir arkadaşımın olmasını çok isterdim küçükken. Parka gittiğim zaman -tabi annemden gizli- hep arkadaş bulma umudundaydım.

Naz: Annemin bundan haberi olmazdı çünkü arkadaşlık kurmak başına bela almaktan farksızmış onun için.

Naz: Çok iyi hatırlıyorum daha 2. sınıfa giderken annem sınıfımdaki çocukların anneleri ile konuşup "çocuklarınıza söyleyin, kızımla arkadaş olmasınlar" demiş.

Naz: Bir insan niye kızının arkadaşının olmamasını ister ki.

Naz: O sıralar sınıftan biri yanıma gelip "annem seninle arkadaş olmamam gerektiğini söyledi. Benimle konuşma" demişti.

Naz: O sıralar bu duyduğum da kendimi o kadar kötü hissetmiştim ki.

Naz: Daha 8 yaşındaydım. Şu an 18 ve içimde hala burukluk var.

Naz: Çevremde kimse olmadığı için sana anlatıyorum bunları. Arkadaşım olsa bile bunları anlatacak cesaretim olmazdı.

Naz: O yüzden herhangi bir numaraya yazdım.

Naz: Her neyse çok konuştum galiba. Ben gidiyim. Kendine iyi bak.

_____

08.02.2023

Bu kurgu içime o kadar çok sindi kii.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn.

Gitarist / Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin