Gitarist / Texting

|17|

Son Feci Bisiklet, Torna

Nilüfer, Son Arzum

Kalben, İnsanlar

Matematik testini çözerken yine gözüm istemsizce telefona kaydı. Mesaj gelmediğini biliyordum ama yine de dakika da elli defa telefona bakıyordum. Zaman bir türlü geçmek bilmiyordu. En sonunda pes ederek testi kapattım ve yatağa geçip telefonu elime aldım. Ve Instagram'a girdim. Canlı yayın daha açmamıştı. Grubunun adını bulmuştum takip ettiklerinden. Adı Fırtına'ydı.

Hikayelerine baktığım zaman birazdan sahneye çıkacaklarını söylüyorlardı. Bu bile heyecanlanmama yeterdi. Arkın'la en son konuştuğumuz zaman benden bir tane şarkı söylememi istemişti. Daha sonra ise sahnede benim için söyleyeceğini okuduğumda çok şaşırmıştım. Çünkü bu güne kadar kimse benim için bunu yapmamıştı. Çünkü ben bu kadar değerli biri değilim. Bunu Arkın'a söylediğim de ısrarla bir şarkı söylememi istemişti. Ben de en son pes ederek Kalben, İnsanlar 'ı söylemiştim. Bu şarkı tam anlamıyla beni yansıtıyordu. Çokça sevdiğim bir şarkıydı.

5 dakika sonra canlı yayın bildirimi geldiği zaman kalbim hızlanmaya başladı. Bildirime dokunup canlı yayına geçtim. Telefon birinin elindeydi. Ve insanlar çarptıkça sallanıyordu. Gördüğüm kadarıyla daha sahneye çıkmamışlardı. Yaklaşık 1,2 dakika sonra insanlar bağırmaya başladı. Ve bir anons yapıldı.

"Evet şimdi karşınızda herkesin hayran olduğu, ortalığı katledecek o grup Fırtına!"

Bu sesle beraber daha da coşmuştu oradakiler. Ve sahneye sırasıyla çıktılar ve en son Arkın çıktı. Direkt gözleri telefona kaydı ve beni görebiliyormuş gibi baktı. Sanki göz göze gibiydik. Bu bakışıyla bile hızlı atan kalbim daha hızlı atmaya başladı.

O da kendi yerine geçtiği zaman ilk başta solist olduğunu düşündüğüm kişi kısa bir konuşma yaptı. Ve ilk şarkıya geçtiler.

İlk başta Arkın çalmaya başlamıştı. O kadar yakışıyordu ki gitar eline, saatlerce onu izleyebilirdim. Parmakları tellerin üzerinde bir heykel gibi duruyordu.

Çok zaman geçmeden solist şarkıyı söylemeye başladı.

"Gelse bile son günüm
Koluna alsa ölüm
Gözlerimin önünde
Seninle geçen günüm

Son Arzum'u söylüyordı. Çokça sevdiğim bir şarkıydı.

Senden sonra kalbimi
Sevgilere kapadım
Ben seninle o günü
Bin yıl gibi yaşadım

Son arzun nedir diye
Gelip de bana sorsalar
Gözlerime bakıp da
Her şeyi anlasalar

Tam bu sırada Arkın kafasını kaldırıp telefona baktı. O an nefesim kesildi.
Tutam tutam önüne dökülen saçı, hafif terli yüzü ve ellerini ritmik bir şekilde gitarın üstünde dolaşması çoktan kalbimi hızlandırmıştı.

Sanki bakışlarıyla konuşuyordu. Yüzünde hafif bir gülümseme vardı telefona bakarken. Telefondan da olsa sanki göz gözeydik. O da beni görebiliyormuş gibi bakıyordu. Göz kırpıp tekrardan gitara odaklandı.

Son arzun nedir diye
Gelip de bana sorsalar
Gözlerime bakıp da
Her şeyi anlasalar

Gelse bile son günüm
Koluna alsa ölüm
Gözlerimin önünde
Seninle geçen günüm

Senden sonra kalbimi
Sevgilere kapadım
Ben seninle o günü
Bin yıl gibi yaşadım

Tam burada Arkın ve diğer grup üyesi de şarkıya eşlik etmeye başlamışlardı. Farkında değildim ama ben de çoktan şarkıyı söylemeye başlamıştım.