How To Tame A Monster? (COMPLETED)

008

Kabanata 8

Kinuha ni Kuya ang unan ko at niyakap iyon, he decided na dito nalang sa kwarto ko matulog para makapag usap pa kami, day off niya kasi bukas kaya sinusulit niya na.

"Sabihin mo sa kaibigan mo na hindi na siya dapat pang mag alala, baka hindi niya alam matagal ng may crush sa kanya yung lalaki kaya nagalit ng ganon."

"Si Code may crush sa'kin?! Mukhang malabo yan Kuya."

Mas lumaki lang ang ngisi niya. "Hindi ko naman sinabing ikaw, ang sabi ko sa kaibigan mo."

Ano ba naman kasing dila 'to walang tigil kakadulas 'yan tuloy mukhang alam na ni Kuya na ang sarili ko lang din ang tinutukoy ko, nakakahiya! Minsan na nga lang ako mag-open about crush-crush pa.

Ano nalang ang sasabihin ni Kuya about sa'kin? Napinag-aaral niya 'ko pero wala akong ibang ginawa kundi ang kumiringking lang at sayangin ang pawis at pagud niya? Talaga namang nakakahiya!

"Sabi ko nga para sa kaibigan ko," i pouted.

Tumawa alang siya at inayos ang pagkakakumot ko, tumayo muna siya para isarado ang bintana bago bumalik sa pagkakahiga.

"Matulog na tayo? You still have class tomorrow."

Ngumiti ako sa kanya at tumango, kailangan ko ng matulog at papagpahingahin ang utak ko. Masiyado ng magulo ang buhay ko dahil sa mga desisyon kaya ang kailangan kong gawin ngayon ay ayusin at tanggalin ang kung anong bumabagabag sa isip ko.

SINUKLAY ko lang ang buhok at agad ng bumaba para pumasok sa school, my brother promised me last night na siya ang maghahatid sa'kin papuntang school. Naalala ko lang na ang huling hatid niya sa'kin nong grade seven pa ako noon at iyon ang una at pinakahuling hatid niya sa'kin, then ngayong grade ten ang pangalawang beses.

"Wear your helmet," bigay niya ng helmet sa'kin.

Sinuot ko lang ang helmet na binigay niya bago sumakay sa motor. Hindi kami subrang yaman kaya hindi namin afford ang mamahaling kotse o ano pang sasakyan, kaya itong motor nalang ni Kuya ang laging gamit niya papunta o pauwi galing hospital, minsan nga'y nasisiraan sa daan dahil may kalumaan narin ang motor niya.

Tinuro ko kung saan niya 'ko pwede ibaba dahil masiyadong matalas ang tingin ng guard pag hindi tama ang pagkakapark ng sasakyan at kumukulo din ang dugo ng guard namin kung nakakaharang ang sasakyan sa daan tapos hindi naman pala mag-pa-park kundi maybababa lang na studyante.

"Thank for the ride!"

Kumaway ako kay Kuya at ganoon din naman ang ginawa niya pabalik. Hinintay kong makaalis muna ang motor niya bago ako tuloyang lumakad papuntang class room.

"Are you for real o baka bored ka lang kaya nakakakita ka ng mga impossible?"

Nasalabas palang ako pero dinig ko na ang umaalingaw-ngaw na boses ni Angel habang nakikita ko namang tinatakpan ni Pauline ang bibig niya. Malalim na buntong hininga ang nilabas ako bago pumasok sa room at dumeritso sa upuan ko.

"What happend to you? You look exhausted."

Tipid akong ngumiti kay Angel at umiling din para tanggalin ang pangamba sa kanya. Wala namang mali sa'kin at lalong hindi naman exhausted ang umaga ko kaya wala ng dapat ipag-alala.

"I heard Code and Felia broke up," chismis sa'min ni Pauline.

"For sure you heard it wrong," sagot naman ni Angel.

"I'm serious! I heard them arguing and then suddenly Code asked for break up and i saw Felia cried because of that."

I feel bad, now really pero part of me feel bad because of what happend. Feeling ko ako ang reason kung bakit nag-away at naghiwalay ang dalawa, sabihin man nila o hindi pero alam kong may kinalaman ako sa pangyayari na iyon.

"Maybe Code likes you," baling naman ni Angel sa'kin.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Ang akala ko'y hindi ako masasali sa usapan nila dahil nga denelete ko naman na ang previous account ko kaya wala na 'kong connection pa kay Code.

"Crazy."

Angel role his eyes. "Maybe lang naman, if you see him today anong gagawin mo? For sure alam niya nang you deleted your account."

Nanghina ako dahil sa naalala ko na naman ang pangyayari kahapon. "Kahapon pa, nag-ayaw nga kami ng dahil don tapos iniiwasan niya narin ako ngayon."

"Kung ako sa'yo, i'll grab the chance and steal Code to Felia."

Ito na naman ang mga fantasy imagination ni Angel, hindi ko alam kung ano ang hinihit-hit ng babaeng 'to at kung bakit ang lakas ng tama niya lalo na kung patungkol fairy tales na may happily ever after.

"How can i do that? He's like a star shining from a far. I can't even touch him," nguso ko pa.

Naging tahimik ang dalawa na labis kong pinagtataka, narealise ba nila na totoo ang sinasabi ko na never kong maaabot ang isang matalino, pogi at mayaman na si Primo Code Pahardo?

"Stars don't shine idiot, they burn."

Nanigas ang kasu-kasuan ko ng makinig ang pamilyar na boses ni Code, nasalikod ko siya kaya ang ibig sabihin non nasa labas siya ng bintana. Kanina pa ba siya diyan? Ano nalang ang masasabi niya sa'kin about sa topic namin kanina? Ano na naman bang kahihiyan itong pinasok ko.

"Yeah they burn," bumaling ako sa dalawa. "Have you seen Lucas? I have decided to ask him on a date."

Sabay na suminghap ang dalawa dahil sa tanong ko at palihim nilang tinuro ang kinatatayuan ni Lucas na gulat din. I know na kasama siya ni Code kaya nga ginawa ko lahat para marinig niya o nila ang tinanong ko. I want to see kung ano ang magiging epekto ng sinabi ko sa lalaking nasalabas ngayon ng bintana.

"Why don't you ask him? He's over there," turo ni Angel sa labas.

Nagkunwari akong nagulat ako tumingin sa kinatatayuan ni Lucas, nahihiya ko pang inipit sa likod ng tenga ko ang iilang hibla ng buhok para mag-pa-cute sa lalaki.

"H-hi," nahihiya kunwaring tanong ko.

Ngumiti lang si Lucas sa'kin at kumaway. May ngisi sa labi akong tumayo at lumabas ng room para puntahan sila sa labas, nakita kong sinusundan ni Code ang bawat kilos na ginagawa ko pero hindi ko siya pinapansin, para lang siyang hangin na nararamdaman ko pero hindi ko nakikita.

"Narinig mo ba ang pinag uusapan namin kanina?" kagat ang labi kong tanong.

"Yeah," he answered.

"What's your answer then?" kapal ang mukha kong tanong bago tuloyang makalapit.

Tumango lang siya bago naunang umalis, nakangiti naman akong humarap sa dalawang nasaloob at nakangising pinapanood ang gagawin ko o gagawin ni Code.

Agad akong naglakad pabalik na sana ng classroom pero hinila ni Code ang kwelyo ng damit ko.

"I'm warning you Haianna."

I smirked. "I'm scared," i pouted.

"My warnings are golds and so my words."

I laughed even more. "Gold mealts," i respond.

He pulled me even closer kaya amoy na amoy ko na ang mala-colgate niyang hininga. Compaired sa mamahaling coltage or mouth wash parang mas mabango pa ang hininga nitong si Code kumpara sa mga products na iyon.

"Even when gold mealts it always remain gold, Haianna Shexien Wang."