ㅡ 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐈𝐈

65 8 0
                                    

2┆❝ The flowers I vomited because of you
are as beautiful as you. ❞
233 words

"Evde olduğum için şanslısın."

Jay elindeki kaseyi masaya koyduktan sonra kalçasını arkasındaki tezgâha yasladı ve kollarını kavuşturdu. Heeseung ona gülümseyip önündeki yemeklerden yemeye devam ettiğinde arkadaşı saate bakmıştı.

"Yine de dersim var, sen yemeye devam et."

Tezgâhtan çekilip ceketini aldı ve üzerine geçirirken çıkmadan önce Heeseung'a döndü.

"Çıkarken kapıyı kapattığından emin ol."

"Evden çıkarken arkamdan kapıyı kapatmayacak kadar dikkatsiz miyim?"

"Ben bilmem, dalgınlığına gelir."

Jay evden çıktığında Heeseung dolu kaşığını zorlukla ağzına götürdü. Aç olduğu için midesinin bulandığını sanıyordu, belki de hâlâ öyleydi ama birkaç lokmadan sonra artık kendini zorlamaya başlamıştı ve görünüşe bakılırsa bu onu daha kötü yapıyordu. Ağzındaki istemeyerek yuttuktan sonra elindeki kaşığı bıraktı ve alnını eline yasladı. Midesi artık öyle bulanıyordu ki ağzına geldiğini hissediyordu, ayrıca ciğerleri acıyordu. Hızla ayağa kalktı ve eliyle ağzını kapatırken tuvalete doğru koştu. Kendini dizlerinin üzerine atmış ve klozetin kenarlarını tutarak öğürmeye başlamıştı ama her ne kadar kusacakmış gibi hissetse de kusamamıştı. Ağzından hiçbir şey çıkmıyordu ama sanki boğazında bir şey varmış gibiydi. Öğürmeleri, boğuluyormuş gibi öksürmelere dönerken sonunda diğerlerinden bir şey çıktı.

Bir çiçek yaprağı.

Klozetteki temiz suyun üzerindeki renkli çiçek yaprağına şaşkınlıkla bir süre baktı. Öğürmek ve öksürmekten yaşaran gözlerini yavaşça eliyle sildikten sonra kafasını klozetten çekerek geriye doğru gitmişti. Sırtı duvara yaslandığında göremese bile hâlâ orada olduğunu bildiği yaprağa bakmaya devam etti. Kendini yediği bir şeyden çıktığını düşünerek teselli etmeye çalışsa da öyle olmadığını biliyordu.

Çiçek kusmak, böyle bir şeyi daha önce okumuştu.

Ve kesinlikle iyi bir şey değildi.

ᴅɪᴇ ғᴏʀ ʏᴏᴜ ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin