Ellerimi yıkayarak eldivenlerimi taktım, dışarı çıkmak istemiyordum ama yoongi ile buluşucaktık, dışarıda mikroplar vardı, umarım yine arkadaşlarının yanına gitmezdik, pasaklı arkadaşlarının yanına.
Evin önünde bekliyordu, son zamanlarda bana o kadar soğuk davranıyordu ki beni bırakıcak diye korkuyordum.
Gülerek "yoongi" dediğimde kafasını salladı "gidelim" dediğinde kafamı salladım, telefonu nu cebine koydu ve ilerlemeye başladı, yanında yürüyordum ama hiç konuşmuyorduk, normalde hep konuşurduk ve gözleri bana bakarken parlardı ama şimdi ne konuşuyor ne gülüyor ne bana bakarken gözleri parlıyordu.
Durdu, bende durdum, bana baktı "ne zaman elimi tutucaksın?" dediğinde yutkundum "b-ben" dediğimde güldü, bu gülüş acıyan birinin gülüşüydü bana acıyordu, kalbim ağrımıştı.
Kafamı kaldırdığımda "arkadaşlarım haklıydı, hoseok biz 2 yıldır sevgiliyiz ve bir kez bile elimi tutmadın" dediğinde gözlerim doldu "biliyorsun" dediğimde kafasını salladı "bildiğim tek şey saçma kuruntuların, artık bitti, aramızdaki saçma ilişki, hatta ilişki bile değil" dediğinde kafamı salladım.
Yutkundum "yoongi hani beni böyle kabullenmiştin?" dediğimde kafasını salladı "böyle kabullendim sandım ama öyle değilmiş" dediğinde kafamı salladım "bitti mi" dediğimde kafasını salladı "bitti" dediğinde gözlerimi sildim "tamam" dediğimde gitti.
Koşarak evime gittim, üstümdeki cekete ve eldivene sterilize spreyi sıktım, ellerimi yıkayarak salona geçtim "b-beni böyle sevdiğini söylemiştin" diyerek yastığa sarıldım "beni sevdiğini söylemiştin" diyerek ağlamaya başladım "yalancısın min yoongi, hep arkadaşlarına inandın, benim ile dalga geçen arkadaşlarına" diyerek kafamı salladım.
Arkadaşlarıma mesaj attım, 30 dakika içinde geleceklerini söylediler, gözlerimi silerek mutfağa gidip su içtim, sözümüzü bozdun yoongi, sözümüzü bozdun, her zaman gideceğini biliyordum ama beni kıracağını tahmin etmemiştim.
15 yaşından beri böyleydim, babam çok titizdi ve bu beni rahatsız ederdi ama bir mikrop yüzünden öldüğünde çok korkmuştum ki babam gibi olmak istememiştim ama artık kendim onun yerine geçmiştim.
Günde 6 defa ellerimi yıkardım, dışarıdan biri geldiğinde temiz olduğuna ikna olana kadar sterilize sprey sıkardım üstüne, lavaboda ellerini yıkaması gerekiyordu, evimde mikrop istemiyordum ve o mikropların bana bulaşmasını, mikroplar korkunçtu.
Bu huyumu bırakmak istiyordum, yoongi her zaman benim yanımda olucağını söylemişti ama gitti, ben beraber aşarız sanmıştım, sonunda onun elini tutup hayalini kurduğum dudaklarını öperim sanmıştım, yolun sonunda mutlu oluruz sanmıştım ama yanılmıştım.
Arkadaşlarım geldiğinde jin hyung yemek getirmişti, onun mutfakta normalden daha temiz olduğunu bildiğim için rahatsızlık duymuyordum, diğerleri de temizlik hassasiyetim olduğunu bildiği için her zaman temizliğe dikkat ederlerdi ve evime gelmeden önce yeni yıkanmış kıyafet giyerlerdi, arkadaşlarım olduğu ve beni önemsedikleri için böyle davrandıklarını biliyordum.
İlk başlarda yoongi'de öyleydi sonra aramıza arkadaşları girmişti ve yavaşça benden uzaklaşmıştı, belkide arkadaşları olmasaydı daha mutlu olurduk.
/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sope - you
FanfictionYoongi hoseok'u bıraktığı için pişman olur ve kendini affettirmeye çalışır