CBS 2: The Billionaire's Obsession ( UNEDITED )

C H A P T E R S E V E N T E E N

“Familiar ba?” Napatingin ako kay Caspian na ngayo'y nag dra-drive.

“Yeah”

“Hoping na maalala mo pa” Saad nito at nginitian ako.

Sa kanyang pag react ay may naalala ako kung saang place ba ‘to at anong nangyari dito.

Nasa subdivision pala kami kung nasaan ang bahay namin nung after ng kasal. Actually, ang bahay lang namin ang nag iisa dito sa subdivision. More on halaman at mga puno na nandito.

"Papa, I think It's very peaceful here"

"Isn't it obvious Lia? hays”

"Papa, can we live here?

“Hey walang hahawak kay papa kapag nag dra-drive s’ya” Saad ko at inalalayan si Lia.

Ilang minuto ang lumipas ay nakapunta na kami sa malawak na area na kung saan pwede mag picnic.

“Mag ingat”

“Papa catch me!”

“Me too!”

“Papa wala tayong food” Saad ko at hinarap si Caspian na ngayo'y nakatingin sa akin ng namumula.

“Ok ka lang ba?” Linapitan ko ito at inalam kung may sakit ba siya.

“Hindi ka naman mainit, bakit namumula ka?”

“Ok lang ako mama. Punta na lang ako sa bahay para kumuha ng food”

“Anong sinabi mo?” Gulat kung saad. Tinawag kasi ako nitong mama na hindi ko akalain.

“Sabi ko. Ok lang po ako mama. Pun-. .”

"Shut up and don't call me mama because you're not a child"

"Then why did you call me papa?"

"Did I really say that?” Tanong ko at tinaasan siya ng kilay.

“Yes kaya nga namula ako” Saad nito at napa kamot ng batok.

“Huh, for me no”

Nagdaan ang ilang minuto at ngayo'y nakaupo na kami habang pinapanood ang paglubog ng araw.

“Papa, can we live here? Because I think it's a good place” Saad ni Lea at tinaas ang kanyang dalawang kamay saka dinama ang hangin.

"Of course, this is where we start"

“With who?"

"Me and your mama”

Napatingin ako kay Caspian ng sagutin niya ‘yun. Nakatingin ito sa akin na akala mo'y natatakot akong mawala.

“Para kang bata hahaha” Saad ko at pinunasan ang pisngi nito na mayroong chocolate.

Nang gumabi na ay umalis na kami sa lugar na ‘to at pumonta sa bahay namin ni Caspian noon.

“Wow! It's so beautiful here” Saad ni Lia habang hawak ko ang kanyang kamay.

“Yeah”

Nag ikot-ikot pa kami ng ilang minuto bago kumain at ng matapos kumain ay pinatulog na namin ang mga bata.

Pagka pansin ko na tulog na sila ay pumunta ako sa tapat ng bintana at sumilip doon.

“Ehem, hindi ka pa ba matutulog?” Nilingon ko ang nag salita saka umiling bilang sagot sa tanong niya.

Tumabi ito sa akin at ilang minuto lang sa pag dungaw namin sa bintana ay binasag nito ang katahimikan.

"Can we talk about our child?”