CBS 2: The Billionaire's Obsession ( UNEDITED )

C H A P T E R T W E N T Y T W O

“Kailangan mong mag focus para matuto ka.” Saad nito sa akin at inalalayan ang kamay ko.

“Game na Starlla, do it.” Dag dag nito. Sinunod ko siya at ng matapos ay konti lang ang nabaril ko.

“Again.” Utos nito na ginawa ko naman.

“Again.” Ulit nito ng matapos ako. Hanggang sa paulit ulit na lang siya.

“Pwede magpahinga?” Request ko ng matapos sa ilang beses na pag babaril sa mga bottle.

“No, because if you stop, your enemy can kill you.” Inis kong binato ang hawak na baril ng hindi ako nito payagan.

“Pagod nako!” Sigaw ko at nag cross arm.

“But mama you need this.”

“Don’t you hear me? I’m so tired Caspian!” Sigaw ko sa kanya at nameywang sa kanyang harapan.

“Fine, rest now.”

“Huwag na, sasama pa ‘yang loob mo sakin.” 

“No, rest now.” Saad nito sa akin at inagaw ang mga baril sa bewang ko saka umalis sa harapan ko. 

Sinundan ko siya ng tingin na ngayo'y pumonta sa  baril na hinagis ko. Dinukot niya ang mga ‘yun mula sa lapag at saka niya ito inayos. Nahiya naman ako ng makita ang baril na sirang sira.

Nang matapos siya ay dumiretsyo siya sa akin. 

“Rest now and come back here if you are ready.”

Dahil sa kahihiyan ay lumapit na lang ako sa kanya saka siya niyakap. “Sorry, gutom lang siguro. Hindi pa kasi ako kumakain kanina pang umaga, alam mo ‘yan.” 

Kahapon lang nangyari ang pagkawala ng mga trabahador ko. Balak ko pa sana ang pumunta ngunit hindi ako pinayagan ni Caspian dahil daw baka may mangyari sa akin. At dahil sa nangyaring ‘yun ay sinabi sa akin ni Caspian na tu-toruan niya daw akong humawak ng baril para sa proteksyon ko at para na rin sa mga bata. 

Earlier, hindi ako kumain dahil excited akong humawak at matuto sa pag baril pero sa experience ko ngayon, gusto ko na lang umuwi.

“When I said, eat. You’ll eat, okay? Hindi ‘yung a-arte ka pa. Do you think it can help you learn faster, Starlla?”

“Sorry, excited kasi ako pero pagkatapos kung mag pahinga, kakausapin kita para mag training ulit.” Tugon ko. Kiniss ko siya ng smack sa kanyang labi pero wala akong response na natanggap.

Nilagpasan niya ako pero dahil sa kailangan ko siyang kausapin ay sinundan ko siya.

Huminto kami sa isang table at saka ito nag kalkal sa bag niya. Maya maya lang ay nag labas siya ng lunch box at nilapag ito sa harapan ko.

“Sit and eat” Saad niya at hinalikan ako ng smack sa noo.

“Don't worry I’m not mad”

“Really?” Tanong ko at niyakap siya.

“Yes” Kinuha niya ang kamay ko saka nito hinalikan ng smack na ikangiti ko.

Pagkaalis niya ay kumain na ako ng binigay niya at pagkatapos ay nag pahinga.

“Mama, uwi muna tayo. Kailangan ko kasing makausap si Kuya Marius” Napatingin ako Kay Caspian ng dumating ito. Tinongoan ko siya bilang sagot saka inayos ang mga gamit at shaka inasikaso ang mga bata.

Nang matapos mag ayos at mag asikaso ay humiwalay muna ako sa kanila para kumuha ng baril. Just in case of emergency.

Pagkuha ay tinignan ko ang baril at napangiti. Ngunit nawala den iyon ng may kulay pulang bilog ang tumapat sa kamay ko hanggang sa napunta siya dahan dahan sa dibdib ko.

Na alerto kaagad ako kung kaya umikot ako at saktong pag ikot ay nakarinig ako ng malakas na tunog. 

Tumakbo ako ng nakayuko at dumiretsyo sa kotse kung nasaan ang pamilya ko. Nang maabotan ay nakita ko sila sa labas at parang may hinihintay.

“Mama, ang tagal mo na-. .”

“Caspian, papasukin mo mga bata kasi nandito ang mga kalaban!” Sigaw ko at dali dali naming pinapasok ang mga bata. Pumasok den ako pero nasa likod banda.

Narinig ko ang mga nag babarilin sa labas ng mga guards ni Caspian at ng mga kalaban. Napatakip ako ng tenga ng may tumama sa aming bala pero buti na lang at bulletproof ang sasakyan.

“Caspian!” Sigaw ko dahil naiwan siya sa labas ng dumungaw ako. 

Tumakbo siya na sinundan ko ng tingin. Pumasok ito sa sasakyan namin at dali daling nag pa andar. 

Ako naman ay pumunta sa harapan at sinoutan siya ng seat belt at umopo na rin saka nag seat belt den. 

Pagkalabas namin ng parking lot ay kitang kita ko ang mga van na sumalubong sa amin, buti na lang at nailagan kaagad ng sasakyan at umiba ng direction.

“Caspian, sinusundan tayo!” Sigaw ko ng makita sa side mirror ang mga van at ang iba ay motor pa.

Kinuha ko kaagad ang baril at tinutuk ito sa mga naka motor at pinagbabaril sila. I know I’m not the best when it comes to guns, but at this time, I’ll do whatever I can so I may save my family.

“Fuck Starlla! Stop that!” May humila sa akin dahilan upang mapa upo ulit ako.

“Delikado ang ginawa mo Starlla. Huwag mo ng gagawin ‘yun.”

“Caspian sinusundan na tayo so gagawin ko talaga ‘yun.”

“Huwag mo ng gagawin sa susunod.”

“But Caspian its  for our safe-. .”

“I don't care about your opinion because I care about you. I don't want to lose you, so please, just. Stay and don't do that again!” Sigaw nito at niliko ang sasakyan.

“You make me worried!” Dag dag pa niya.

“Kyah!” Napatakip ako ng tenga ng may tumama sa sasakyan namin.

Tinignan ko kaagad ang mga bata sa likod at saka pilit inabot ang kamay nila.

“Just remember that mama and papa love you so much. Don't worry, malalagpasan din natin ‘to.”

“Mama, may sugat po ako dito.”

“Where?” Tanong ko at tinanggal ang seat belt ko.

“Shit Starlla, put your seatbelt on your hips.” Hindi ko pinansin ang sinabi ni Caspian at dali daling pumunta sa likod. 

Pinunit ko kaagad ang kaunting tela na nasa damit ko at nilagay sa bandang braso ni Lia na may umaagos ng dugo.

Nang masigoradong maayos ang kalagayan ng mga bata ay bumalik ulit ako sa harapan at umopo  saka nag seat belt.

“Starlla, hold this. Huwag na huwag mong ililiko.” Saad niya. Ginawa ko ang gusto niya at siya naman ito ay binuksan ang bintana sa tabi niya saka pinagbabaril ang sumusunod sa amin.

Nang maalala ang bintana ay napatingin ako sa bintana na nasa tabi ko kanina at napansing may lalaki na nakatutok sa akin ang baril.

Napapikit na lang ako pero napamulat den ng may humalik sa noo ko.

“Isarado mo na ‘yun, ako na bahala dito.” Saad niya. Ginawa ko ang gusto nito at umayos ng upo.

“Caspian, may truck!” Sigaw ko ng makita ang truck ng lumiko ang sasakyan.

“Caspian!” Napasigaw na lang ako ng lumiko ang sasakyan pero imbes na mailagan ng ligtas ang truck ay nabunggo kami sa isang puno.

Hindi ko na alam ang susunod na nangyari ng maugtog ako dahil unti unti na akong napapikit.

━━━━━━━━━━━━━━━

Don't forget to vote or comment. Thank you!

A E S T R I A R Y A