Prologue

757 27 4
                                    

Sa dinami-rami ng tao sa Earth, paano mo malalaman kung nahanap mo na yung taong nakalaan para sa 'yo?



Isa lang 'yan sa mga tanong ng mga hopeless romantics na gaya ko. Naniniwala kasi ako sa destiny. Umaasa kasi ako na darating din yung taong I'm fated to love eternally at fated to love me. Ang kailangan ko lang gawin ay maghintay.



Pero nababagot na'ko.



Hindi ko alam kung kailan darating ang prinsipe ko. Sa tuwing iniisip ko na kailangan ko lang maghintay at huwag mainip, minsan sumagi sa isip ko na dapat yata, umaksiyon na 'ko. Kailangan ko na siyang hanapin.



Paano pala kung na-trap siya sa palasyo niya o 'di kaya'y nagta-tantrums pa rin yung puting kabayo niya?



Paano kung hinarang siya ng isang salbaheng bruha o 'di kaya'y naipit siya sa trapik sa EDSA?



Habang on the way ako sa search and rescue operation para sa nawawalang prinsipe, nanatili pa rin akong namumuhay bilang isang tipikal na nilalang. May sariling buhay, maraming pinagkakaabalahan.



Twelve years na akong laman ng eskwelahan. Minsan nga, umasa akong dito ko makikita yung hinahanap ko. Lagi akong teachers' enemy dahil lagi akong nabibistong nangongopya at nagpapakopya. Atat ako sa recess at laging nagka-cutting classes.


Naranasan ko na rin na mag-vandal sa mga upuan at sa CR, kabahan 'pag tinatawag sa recitation, takasan ang mga kapwa cleaners 'pag uwian, nagsulat sa slumbook ng mga kaklase, um-aabsent tapos gagawa ng pekeng excuse letter, at nangarap na maging teacher.



Hindi ako iba sa lahat. Stereotype. Twelve years, still counting. Marami pa akong bigas na kakainin, kalokohang gagawin, at oras na sasayangin. Hindi naman kasi sa lahat ng oras, produktibo ako at gumagawa ng tama. Madalas nga akong tanungin kung may natututunan pa raw ba ako sa eskwela.


Madalas kasi akong bagsak sa periodical test at laman ng canteen kahit hindi pa recess. Ganunpaman, hindi naman ako pabaya sa buhay ko. May pangarap naman ako. At may mga natutunan naman ako kahit papaano. Mas gaganahan lang ako siguro kapag nahanap ko na yung hinahanap ko.



Pero paano ko malalaman kung nahanap ko na ang prinsipe ko?



I have no idea kung sino siya, o kung ano ang hitsura niya o kahit isang sign man lang na makapagsasabi kung sino nga ba talaga si 'the one'.



Ang alam ko lang, there would be sparks that fly and a lot of butterflies kapag nagkadaupang palad kami.

I Love You, Stalker!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon