Dressed in white pajamas with Pikachu prints, pumasok ako sa See You Latte – ang coffee shop na kaibayo ng bahay namin. Ito ang lugar kung saan madalas akong tumatambay kapag wala ako sa mood.
The sweet aroma of the coffee and the warm smiles of the servers welcomed me. Mukha namang wala silang balak pansinin ang napakagulo kong buhok. Obvious na hindi pa ito nadadampian ng suklay simula nang magising ako kanina.
Hindi pa rin umuuwi si Kuya. Hindi ko alam kung bakit, pero sana, ayos lang siya. Hindi ko rin alam kung kasama pa rin niya si Lavinia o kung may milagro na silang ginagawa. Who the hell knows?
"Good morning, Lee!" masiglang bati ni Thally na nasa likod ng counter. Si Thally ang may-ari ng coffeeshop na ito. Isa rin siya sa mga malalapit na kaibigan ko.
"Good morning din, Thally!" gumanti rin ako ng ngiti. "One café vanilla please." Sabi ko na ang tinutukoy ay ang inuming madalas na dinadayo ko rito.
"Alright, then. One moment please."
Mabilis na inasikaso ni Thally ang order ko. Pumwesto ako sa dulong bahagi ng shop na katabi ang glass wall. Nakatunghay iyon sa tahimik na lansangan.
Alas-otso na. Wala akong balak mag-ayos ng sarili kahit 9 am ang call time ni Kae para sa pag-oorganisa ng booth namin ngayon. Tinatamad ako. Mas mabuti pang maburyo ako sa bahay kaysa mag-aksaya ng oras sa mga fund-raising activities ng school.
Sa gilid, nakakita ako ng dalawang lovebirds sipping their drink using two straws in a single container. Sweet...
Mukhang naramdaman nila ang tinging ipinukol ko sa kanila. Tinaasan ko lang sila ng kilay bago nag-iwas ng tingin. Araw nga pala ng mga puso. Nabi-bitter tuloy ako.
"Lee, here's your café vanilla."
Paglingon ko sa nagsalita, nakita ko ang nakangiting si Thally kasama ang gwapong assistant at co-owner niya na si Christian na yakap ang cute na alagang maltipoo – half Maltese, half poodle.
"Bakit kayo ang umasikaso niyan?" Binalingan ni Thally ang counter. Sinundan ko ang kaniyang tingin. I saw a cute-looking guy sa counter na nagtatanong ng order sa dalawang dilag na mala-kiti-kiti sa likot. Mukhang kilig na kilig ito sa killer smile na iginagawad sa kanila ng lalaki sa counter. "Nandiyan kasi si Kenneth," tugon ni Thally.
"Good morning, Lee." Bati ni Christian. "Di ba may activity sa school niyo ngayon? Bakit wala ka do'n?"
BINABASA MO ANG
I Love You, Stalker!
Teen Fiction(COMPLETED) Will you ever fall for someone you barely knew? Will you ever consider a stranger as your mighty prince? Lee did. Warning⚠️ Cliché. Kung ayaw sa overused at stereotypical plot, this isn't for you. Read at your own risk. 😉
