Kill Joy Senior High School (WATTYS2023)

CHAPTER 63

- Someone -

Nanginginig itong palinga-linga sa paligid. She stopped in front of the elite library's door. Some voice from nearby were screaming. And guess what, it was the scream of infected going after her. Kinuha niya ang susi sa bulsa at isa-isang tinignan ang mga ito para hanapin ang tamang susi. She can't even hold it firm dahil sa nanginginig niyang kamay. When she found the right one, binuksan na niya ang pinto.

After how many days na sarado ang elite's library, finally, it would open once again. The moment she looked behind, papalapit na ang grupo ng mga estudyante sa kanya at ngayon ay paakyat na papalapit sa kinatatayuan nito.

She quickly went inside at pabagsak na isinara ang pinto. Sakto namang paglapit nila dito at ngayon ay kinakabog ang pintuan. Nilock niya ang pinto at nanginginig na napaatras habang nakatitig dito.

'They can't get in here,' saad niya sa sarili.

Mabilis siyang lumapit sa pinto at pilit na hinila ang isang katamtamang laki ng bookshelf para iharang dito. That made a noise from which the infecteds acted more in rage. Mas lalong umingay ang pagkabog sa pintuan.

She was just there standing, facing the door the whole time, almost praying na hindi sana matumba ang iniharang niyang book shelf. Minutes passed by at natigil na ang ingay sa labas, maski ang pagkabog ng pintuan. As much as she likes to turn on the light, unfortunately she can't.

Naglakad siya papalapit sa bintana at hinawi ang kurtina. No one is standing near the door. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga at binitawan ang kurtina. It's quite dark inside. Walang ilaw nang tignan niya ang kabuuan ng library maliban sa mga bintana kung saan sumisilip ang kaunting liwanag ng buwan.

She turned around and started walking, and it seems that no one is inside aside from her hanggang sa marating niya ang isang hagdanan pababa. The main hall of the elite's library is actually down the stairs. Kinapa-kapa na lang niya ang hawakan ng hagdanan bago naglakad ng tahimik pababa. Pamilyar naman sa kanya ang lugar so it wouldn't be a problem to her.

When she finally managed to reach downstairs, nakuha na nitong buksan ang kaisa-isang ilaw sa gitna nang hilain ang isang tali na nahagip nito. Tumambad sa kanya ang tahimik na paligid and the bookshelves are now visible to her. It won't be a problem dahil dim lang naman ang liwanag ng ilaw at hindi gaanong umaabot sa taas. Yet, the dim light is somehow sparking. Nawawalan ito ng liwanag.

Pumunta siya sa isang lamesa na nasa pinaka-gitna at binuksan ang drawer sa ilalim. There's the flashlight na agad niyang kinuha. She tried to turn it on and fortunately, it did pagkatapos niyang tapikin ng ilang beses. Dumiretso siya sa likuran ng upuan at lamesa kung saan may isa pang mataas na bookshelf. It is filled with sections of books, dictionaries and encyclopedias. She carefully went through every single section until she stopped in the middle kung nasaan ang mga history and fictional books.

Slowly, she took every single book out of the shelf at kinakapa ang likuran ng mga natitirang libro as if she's mining into something. Kapag wala siyang nakakapa, dinadagdagan niya ang mga libro na tinatanggal sa lalagyanan. When the pile of books on the table almost reach the half, may nakapa siyang isang bagay sa likuran ng mga natirang libro. It's more like a book na nakatago sa likuran ng mga libro sa shelf.