Chasing Krane

Chapter Three

Aelia

Maaga akong pumasok upang masimulan ang plano ko. Nang makarating ako sa classroom ay nadatnan ko si Lucy na nakaupo sa upuan ni Krane kasama ang mga kaibigan niya, tila inaabangan ang pagdating ko.

"Ang lakas ng loob, matalino sana kaso ang kapal." Nagpantig ang tenga ko sa narinig. I ignored them at naupo sa upuan ko. Napairap na lang ako sa ere nang marinig ko ang nakakalokong mga tawa nila.

"Hindi niya ba alam na nagkakamabutihan kami ni Krane? Gosh!" Hinampas ko ang mesa nang marinig ko ang sinabi niya.

"What are you doing? Nagpaparinig ka ba sa akin?" Mahinahong tanong ko sa kaniya. Humalakhak ang mga kaibigan niya.

"Isn't it obvious girl? Akala ko ba matalino ka?" Tinaasan ko siya ng kilay at nginisihan.

"Yeah." Tanging naiusal ko na lang. "Bakit hindi niyo na lang lamunin iyang mga calculator niyo at—" I stopped when Krane entered the room looking so gorgeous.

Shit. Napakapogi naman nito!

"What's happening here?" He looked at us confusely. Inaaway ako Krane!

"That girl, bigla niya na lang kaming nilapitan at pinagsabihan na kainin ang mga calcu namin! I think she hates us." Oh wow, talaga ba? Well, totoo naman.

Tiningnan lamang ako ni Krane at inilapag ang bag niya sa desk. Tumayo naman sina Lucy and her friends at inirapan ako ng patago bago lumabas.

Bumalik ako sa upuan ko upang kunin ang lunch box na ginawa ko kanina. Gumising talaga ako ng maaga upang magawa ito. Sabi kasi ng mga nabasa ko sa wattpad, the way to a man's heart is through his stomach.

"Magandang umaga! I cooked this for you." Nakangiti kong iniabot sa kaniya ang lunch box. Tiningnan lamang niya iyon, hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip niya.

"I don't need it." He looked at me from head to toes. "You eat it." Sabi niya at umupo na sa kaniyang upuan, sinalpak niya ang headphones sa kaniyang tenga at saka pumikit. Nanatili naman akong nakatanga.

Nang magsidatingan na ang mga kaklase ko ay agad kong itinago ang lunch box na nasa kamay ko at dali-daling umalis sa harap ni Krane.

"Uy, ano yan Aelia? Crush mo ba si Salvatore?" Pang-uusisa ng kaklase kong si Luke. "Akin na lang kung ayaw niya? Sakto hindi pa ako nag-aalmusal!"

"H-huh?" Kinuha niya mula sa akin ang lunch box ko at nginitian ako bago naupo sa seat niya. Ang baliw na to!

Tiningnan ko ang nakapikit pa rin na si Krane. Hays, para sayo sana iyon eh. Maaga akong gumising para doon.

"Hoy! Nakatunganga ka na naman d'yan! Alam mo bang may quiz mamaya ha?" Umupo ang bagong dating na si Shera sa tabi ko at kinalikot ang tablet niya. Napasimangot naman ako.

"Of course! Did you study?" sumagot siya habang nakatingin pa rin sa tablet niya. "Oo."

I was devastated again when my classmate checked my paper and found out that I have only one mistake. Perfect na sana eh, nagkamali pa ng isa.

And when the teacher announced the highest score ay mas lalong sumama ang loob ko. Krane got the highest score again! I should be happy for him kasi crush ko siya, pero hindi ko matanggap!

"Sus, stop worrying about your score, nakaka wrinkles yan." I sighed.

"Sayang kasi eh, isa na lang sana eh. Nakakainis naman to." Shera tapped my back as if she's trying to comfort me.

"Okay lang yan. Tara, ikain natin yan."  Tumayo na kami at sabay na lumabas ng classroom. May nakasalubong kami na isang babaeng nakasalamin sa hallway at isinama niya si Shera dahil may iuutos daw sa kaniya ang isang teacher. Naiwan tuloy akong mag-isa.

Pumunta ako sa cafeteria ng mag-isa at sakto naman na namataan ko si Krane na mag-isang kumakain sa pangdalawahang lamesa habang nakatutok sa laptop niya. Nag order ako ng makakain at naupo sa harap niya.

"Hi, coffee?" Inilipag ko ang iced coffee sa harapan niya. Hindi niya ako pinansin kaya kumain na lang ako.

Hindi ko matiis ang katahimikan niya kaya naman ay kinausap ko na naman siya. "You look busy. Anong ginagawa mo? Wala naman tayong project or research ah?" He looked at me with an annoyed face.

"Please stop bothering me and mind your own business." Aniya at kinuha ang mga gamit niya sa table. Pinanood ko na lamang ang pag-alis niya sa cafeteria bitbit ang kanyang laptop at sandwich.

"Sayang naman to." Sabi ko nang tingnan ang iced coffee na hindi niya tinanggap.

Pagbalik ko sa classroom ay hinanap ko si Luke at linapitan bitbit ang iced coffee. "Hi, gusto mo ba? Don't worry, hindi ko pa iyan naiinuman. Ayaw kasi ng pinagbilhan ko eh, napakaarte." Peke akong humalakhak.

"Nakakakilig naman. Kahit second choice lang ako nakakakilig pa rin." Pabirong sabi naman ni Luke. Nagtawanan kami.

Nabigla kami ng may biglang humablot sa kape mula sa kamay ni Luke. It's Krane!

"It has poison, dude." Aniya at diretsang initsa ang coffee sa trash bin.

Taka akong tiningnan ni Luke kaya awkward akong ngumiti sa kaniya.
"Nagbibiro lang iyon. Haha!"

"Ang pangit niya naman magbiro." Sabay kaming humalakhak sa sinabi niya.

Nang matapos ang klase ay dali-daling tumakbo ako palabas ng silid upang mahabol ang hari ng mga suplado. Nakangisi ito sa cellphone niya nang maabutan ko.

"Sabay na tayo! Taga saan ka ba Chandler? Hatid na kita." Nakangiti kong tanong sa kaniya. Napatigil siya sa paglalakad at masama akong tiningnan.

"Stop. Calling. Me. That." Aniya at nagpatuloy sa paglalakad. Sinundan ko na naman siya.

"Why? Ayaw mo ba? Maganda naman ang Chandler ah." Ani ko. "Uuwi ka na ba o may pupuntahan ka pa? Sama ako!" Pangungulit ko pa.

"Stop annoying me." Aniya habang nakatutok pa rin sa cellphone niya. Sino ba ang kachat niya?

"Hays, sige. Accept mo na lang ako sa instagram?" He took a deep breath and looked at me with annoyed eyes.

"I said stop! Don't you understand? You are annoying the shit out of me. Stay away, I don't like a hard-headed girl like you." Aniya at mabilis na naglakad patungo sa kotse niya.

Nanatili lamang akong nakatayo habang pinapakiramdaman ang sarili. I ignored the students na kung makatingin ay akala mo'y ako na ang pinaka funny na taong kilala nila.

Ang sakit naman nun.