1. Bölüm

3K 68 8
                                    

Selam ben Uday 14 yasımdayım ekmek aldım ve koşarak arkadaşımla yasadığımız yere gittim ailem yok aslında öğrenmekte istemiyorum ben kendime yetelim hem. Buray var kardeşim ailem gibi neyse 4 yasından beri arkadaşız aslında yetimhanede kalmamız gerek ama kaçtık mahalleri bize yardım ediyor bizde onların ufak islerini yapıyoruz küçük bir evimiz var Remzi amca para almıyor neyse evimizin kapısını çaldım ve içeri girdim  Buray benim geldiğimi görünce gülümsedi.

Buray: Naber lan şerefsiz ne yapıyorsun 

Uday: Sanki bilmiyor bana diyene bak asıl sensin şerefsiz.

ikimizde gülmeye başladık

Buray: Kahvaltıdan sonra Remzi amca çağırdı polisler helalde hine bizi sormuşlar bizi acaba hangi gerizekalı bur da olduğumuz söylüyor.

Uday: Gideli kahvaltıdan sonra

Buray: (Ayağa kalkar buzdolabını acar ve içine bakıp kapatır)  Bir şey kalmamız Uday.

Uday: Of ya anasını satım neyse ekmek yeriz.

Buray: Tamam

Uday ve Buray kahvaltı yapıp yukarı Remzi amcanın yanına giderler kapıyı çalar açan Remzi amcanın karısı Hatice dır içeri girenler Uday ve Buray oturup Remzi amcaya bakıyordur.

Uday: Remzi amca bir şey mi oldu

Remzi: Çocuklar biliyorsunuz sizi kendi evladım gibi sevelim her zaman yanınızdaydım sizde yanımızdınız ne kadar eksiğiniz varsa yardım ettik mahalleri ama çocuklar mahalleli sizin  ailenizi bulmak için seferbel oldu bulduk ta ama size söylemeden bir şey yapmak istemedik aslında kuzensiniz küçük yasta ilk Buray sonra Uday yetimhaneye bırakır mıs ama aileniz degil başka biri yapmış kim olduğu belli değil Buray Uday ne diyorsunuz

Buray ve Uday sarılır

Buray: Anasını satım en sevdiğim kardeşimle kuzenmiş sim lan.

Uday: Harbiden lan cidden anasını satım.

Remzi: Çocuklar benim dediğim o kadar şeye değil de  değil tek buna mı takıldınız reşit değilsiniz aileniz sizi her yerde alıyor ikinizin de ne dersiniz isterseniz karsılarına çıka bilirsiniz.

Uday Buray: Hayır

Remzi: Ama çocuklar reşit değilsiniz

Buray: Remzi ama seni çok severiz biz ikimiz aileyiz mahalleri bizim ailemiz biz aile istemiyoruz ama Udayyı bilemem.

Uday: Hayır istemiyorum ben tek ailem Buray ve mahalleri.

Remzi: Tamam çocuklar

Uday ve Buray Remzi amcadan çıkarlar ve sokağa çıkarlar Uday koşmaya baslar Buray da arkadaşından mahallenin girisinde bir araba Udayya çarpar Buray bir anda bağırın.

Buray: Uday kardeşim iyi misin Uday lan kalksana şerefsiz kalk lan.

Mahalleri Burayın yanına gider biri hemen ambulans çağıranlar arabadan inerler kadın Burayya yaklaşır.

Kadın: Çok özür dileriz biz bir anda önümüze atladı

Beş kişi daha iner arabadan

Buray: Özür dileme lan kardeşim bur da ölüyor lan

Beş kişiden biri

Genç adam: Baba bumu emin misin

Buray: Neyden bahşediyorsun lan Uday iyi misin Uday uyansana

Mahalleden biri: Ambulans geldi

Udayı ambulanssa koyarlar

Buday: Hele kardeşime bir şey olsun o zaman göreceksiniz.

Adam: Oğlum biz cidden görmedik gel bizin arabayla gidelim

Buray : Tamam hadi

6 kişi ve Buray arabaya binerler Ambulans önde Araba arkadan geliyordur Akkaya hastanesine giderler ambulans durun Burayların geldiği arabada durun Buray hemen. Ambulanssın Udayyın yanına gider arkasın dan da 6 kişide  ambulans dakıler sedye getirin diye bağırın Burayyı hemşire len den biri sakinleştirmeye çalışıyordur doktor ve hemşire gelir hemen Udayı acile götürünler Burayda tam onlarla gireceği zaman hemşire söyle der

Hemşire: Bundan sonrasına gidemezsiniz.

Buray: Ne diyorsun lan orda kardeşim yatıyor ve benim yanında olmam razım lan mal ben bulda nasıl sakın olucam

Hemşire: Bakın güvenlik çağırıçam oturun 6 kişiye döner siz ailesisiniz galiba çocuğunuza söyler misiniz sakın olsun.

Buray arkasına döner ve ağlayan bir kadın ve 5 erkeğinde sinirli bir şekilde görün.

Buray: Bide ağlıyorsunuz bu arada arabanın yanında neyden bahsediyordunuz.

Kadın: Ben İpek Akkaya kocam Poyraz Akkaya çocuklarımız Miraz Eren Taha Uraz biz sizin için geldik aslında sizin yanı Udaysın bizin çocuğumuz olduğuna eminiz Buray sen Udaydın amca oğlusun annen seni yıllardır arıyor babanda ama bir iz bulamadılar tabi ki bu sabah bize bir zarfla sizin resimleriniz geldi.

Buray: Bizin aileye ihtiyacımız yok

Poyraz: Bak Buray sen benim yeğenimsin Uday da oğlum abileri de bulda.

Buray: Siz bizin hiç bir şeyimizsiniz

Miraz tam bir şey diyecekken doktor çıkar aile ve Buray hemen doktorun yanına gider doktor söyle der.

Uday ( Erkek versiyon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin