21.Bölüm

222 9 13
                                    

Aile duydugu sesle hemen basinı kaldırın ve üzgün bir sekilde Udayya bakar.

Uday: Özlediniz mi beni

Poyraz: Oğlum özlemezmiyiz tabiki özledik bir yerin ağlıyor mu.

Uday: Yok

İpek: Oğlum atesin cıktı bizde hastaneye geldik.

Miraz: Abim sen yememem gereken bir sey mi yedin

Uday: Boglek yedim ama benim ki peynirliydi evet peynirliydi konuşmaya dalmıstım ve peynir yemiştim ama size söylemistim alarjim oldugunu

Taha: Evet demistin ondan sonra babam eve peynir sokmadı anne baba acaba calısanlara mı sorsak berki iclerinden biri yapmıstır olamaz mı

Çakır: Sizin yanınızda 5 gün kaldı cocuk hastanelik oldu ya siz nasil anne ve babasınız bide siz abi olucaksınız sizin gibi aile olmaz olsun.

Uday: Çakırım sakın ol onların hatası degil biri yapmıs olabilir ya bilerek yada bilmeyerek

Yiğit: Bir daha böyle bir sey olursa Zemheri amcanın teklifini düsüneceksin gerekirse kabul edeceksin anladın mı Udayyım.

Poyraz: Ne teklifi

Uday: Zemheri amca beni evlatlık almak istedi ama iştemedim önemli bir sey degil.

Eren: Nasil onemli bir sey degil ya

Uraz: Seni evlatlık alacakmis.

Poyraz: Udayyın tek ailesi babası benim demi oğlum

Uday: Evet hadi cıkalım Çakır Yiğit arastırın bakalım kim peynir koymus ve ben nasil farkketmedim tadı geldi ama nasil farkketmem ya

Çakır ve Yiğit basinı sallar ve giderler doktor gelir cıkabileceklerini söyler akkaya ailesi cıkar yarım saat sonra eve varınlar Udayya İpek hanım yemek yedilin ve Udayda odasına gider ve yatagina uzanır kafasını yataga gomel gözlerini kapatmıstır kulaklarina güzel bir ses gelir bu hiç duymadıgı bir sarkidir sarkıyı söylemeye devam eder ve sarkı bittiginde Poyraz bey ilk Udayyın yanagından öper ve söyle der.

Poyraz: Baban her zaman yaninda miniğim baban seni asla bırakmıcaz söz veriyorun.

Uday: Ya sözünü tutamazsan

Poyraz: Babalar her zaman sözünü tutar hem ben sana Baba sözü veriyorum baba sözünü hiç duydunmu oğlum

Uday: Hayır öyle bir söz mu var

Poyraz: Evet oğlum baba sozü en degelli sözlerdendir baba biz söz verdiginde her zaman sözünü tutar Babalar her zaman evlatlarını korun ve bende seni koruyacam oğlum herseyden berki kendimden korumamda kerekicek ama hinede korucam.

Uday: Herkezden koru ama kendinden koruma cünkü babalar çocuklarına zaran vermez demi.

Poyraz: Evet oğlum vermez tam tersi korun.Ve bende bunu yapıcam kücügüm

Uday: Teşekkurler Baba

Poyraz bey duydugu seyle soka girmistir ve elini oğlunun saçlarına göturup oksamaya baslar.  oğlu ona baba demişti bunu duyunca ilk sasırmıs sonrada oğlunun saclarından öpmüs ve yanaklarında öper 4 çocugu vardı hepsi baba demişti ama sankı ilk kez baba oluyormus gibi mutlu olmuş ve gülümsemisti ilk ninni söylemisti oğluna sankı kalpı oglunun üzgün oldugunu söylemis ve yanina gitmesini istemisti oğlunu koruyacaktı hemde her seyden her zaman sevecekti abileride kardesini koruyacaktı herkes Uday yı koruyacaktı ama Uday kendini koruya bilecekmiydi bunu kimse bilmiyordu ama kendini koruyamazsa  yada pes ederse her zaman ailesi sağ tarafındaydı bunu her zamna bilmesi gerekirdi cunku arkaydanyım degil tam yanındayım Uday ne yasasa ailede onla üzülürdü  yada kızardı ama aile dört haflı bir sey degil aile hiçbir zaman bilinmeyen bir seydi bazıların ailesi babası yada abisi  yada arkadası annesi ablası kuzenleriydi bazılarının ailesi kendisiysidi onlara gore kendisi aileydi ama bu bir sure ise yarandı

Neyse görusüruz öptüm hepinizi💋💋💋💋

Uday ( Erkek versiyon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin