Yüzüme beyaz ışık geldi gözlerimi açtım ama sonra geli kapattım ışık görümü rahatsız ediyordu ve bir ses duydum.
Uraz: Baba Uday uyandı galiba
Babam ışıktan rahatsız olduğumu gördü ve ışığı kapattı Uraz abimi duymuştum Uraz benim yanıma geldi ve bana baktı ağlamış mıydı gözleri kıpkırmızıydı
Poyraz: Babam iyi misin
Uday: İyiyim baba ne oldu bana baba
Miraz: Bunları sonra konuşalım hadi sen biraz dinlen
Uday: Miraz abi ne oluyor en son merdivenlerden düşmüştüm ve siz bana doğru koşuyordunuz ondan sonrası yok
Eren: Bayıl mısın abim
Taha: Baba ben doktor çağırırım doktor anlatsın
Poyraz: Tamam oğlum git çağır hemen
Arya: Abi sen hastamı oldu
Uday: Evet biraz abim
Taha abim doktorla gelmişti bu adamdaki hız bende yok ya iki dakikada gidip geldi maşallah
Doktor: Küçük bey nasılsınız yorgun musunuz
Uday: Biraz
Doktor: Size kan tahili yaptırdık aileniz sizin her zaman yorunduğunu ve ne zaman görseler büyük ihtimalle uyuduğunuzu söyledi
Uday: Evet haklılar 10 dakika yürüyorum yoruluyorum hemen
Doktor: Kan tahilleriniz 3 saatte çıkar ve kan tahilinde bir sorun çıkmazsa bügün hastaneden cıkabilirsiniz
Poyraz: Sağollun Doktor bey
Doktor odadan cıkar. Babam benim yattığım yatağın yanındaki koltuğa oturdu ve bana bakıyordu.
Poyraz: Babam çok korktum sana bir şey oluçak diye sen merdivenden düşünce
Uday: Korkma baba
Uraz: Lan nasıl korkmayalım bir anda bayılıyorsun nasıl korkmayalım Uday
Eren: Uraz çocuğa kızma sakın ol
Taha: Abim sen aç mısın bir şeyler alarım mı
Uday: Açım vallah abi
Miraz: Herkese alıçam Eren Uraz gelin hadi yardım edin bana
Eren abim Uraz abim ve Miraz abim odadan çıkar 15 dakika sonra gelirler herkese yemekleri verinler herkes yemeğe başlar ben yemeğimi yiyip uyudum doktor zaten 3 saatte çıkaçagını söyledi bende gözlerimi kapattım uyku gel kaşlı kollara uyandığımda doktorun elinde bir zarf vardı helalde yeni gelmiş Uraz abim uyandığımın farkına varıp dikleştirdi beni doktor kağıdı açıp sunu söyledi.
"Uday beyyin kan tahiline göre üzgünüm ama 3.derceden kansersiniz kemoterapiyeye bügun başlıyoruz
Bu doktor ne diyordu lan Babam ve Abim bana bakıyorlardı bende yere bakıyordum. Ağlıyordum da
Uday: Baba ne diyor bu doktor ben kanser değilim demi baba
Babam bana sarıldı bende babama ağlıyordum babama sarılıp ağlıyordum ben babama sarılınca abimlerde sarıldı ben daha çok ağlamaya başladım.
Poyraz: Babam iyileşmen için elimden geleni yapıcağım babam söz veriyorum
Uraz: Abim iyileşeceksin ve iyileşeceksin anda ilk tüm Bursayı yeniden geziçez
Eren: Biz senin her zaman yanındayız
Taha: Ağlama abim ve kendini yorma
Miraz: Abim seni bizim hastaneye alalım hem ben yanında olabilirim
Uday: Tamam mı iyileşeçem mi
Poyraz: Tabi ki babam
Babam sacımı okşamak için elini sacıma götürdü ve sacımı okşayınca 2 3 tutam babamın eline geldi babam elini sacımdan çekince elindeki sac tutamlarına baktı ve sonra bana baktı
Poyraz: Uday sacın döküluyor
Eren: Normel mi bu
Uraz: Abim
Arya: Baba abime ne oldu neden sacı döküluyor
Miraz: Arya abim baba Aryayı eve götürelerim Ayşegül teyze yanında kalır
Babam hiçbir şey demedi Miraz abim hemen Aryayı bir korumaya verdi ve eve gönderdiler bende yanımda kalmasını istemem çünkü üzülmesini istemem
Poyraz: Neden sacı döküluyor
Miraz: Kanser olanların %50 sinin sacı dokulun
Uday: Abi çıkar demi abi çıkar demi saclarım
Ben tekrar ağlamaya başladım çünkü saclarımı çok seviyordum sonra elimi saclarıma götürdüm ve sonra tekrar karanlık ve bağırış sesleri
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uday ( Erkek versiyon)
CasualeYıllar once ailesinden kopatılınmıs yetimhaneye yerlestirinmis simdide sokakta dostluyla kalan 14 yasındaki cocuk ama kız degil erkek ve onun ailesiyle tanısması