Elfida
"Galatasaray Sonsuz Sevdam
Ne Yapsam Ayrılamam Senden Asla
İyi Gününde kötü gününde
Avrupa Hep Seninle
Cimbombomum !"
Demirspor maçı başlamıştı ve şaka gibi skor 0-0 devam ediyordu. Sabrım taşma yolunda iken 86. Dakikada Midtsjø gol atmıştı. Uzatmalarda ie penaltı hakkı kazanmış ve o penaltıyı Zaniolo'ya kullandırtmıştık. Sonuç olarak maç 2-0 bitmişti.
Rakip takım sahadan ayrılırken bizimkiler hâlâ sahadaydı. Kerem bana gelmem için el işareti yapıyordu. Olduğum yerden sahaya doğru ilerledim. Tek ben değil arkamdan Wanda'da geliyordu, imanlı çocuğumun Wanda'yı görmesi sağlına zarar aslında.
Kerem önümde diz çökmüş, yüzüğün olduğu kutuyu bana doğru tutuyordu. Stadda kısa bir sessizlik olmuştu. Bu sessizlikte Kerem konuşmaya başladı.
"Sen benim yanımda olduğun sürece ben zaten çok mutluyum, teklifimi kabul ederek beni daha mutlu yapar mısın?"
"Tabii ki, evet!" O an taraftarların alkışları, kulaklarımı doldururken tek odaklandığım şey Kerem'di.
Ha birde arkamda bizi alkışlayan Wanda. Ona uçan tekme atmamak için zor durdum, ama insanları dışardan yargılamamak lazımdı tabii.
...
(Bir kaç gün sonra)
"Gel inat etmede benim testten yapalım işte Elfi."
"Evet Elfi ne olacak?"
Kafamı lavabodan kaldırdım ve yüzümü yıkadım.
"Tamam getirin testi, yapacağım ama kimseye söylemek yok, hele de sen Hümeyra!"
"Ya yok valla söylemeyeceğim."
...
Gözlerim yaşlı elimdeki hamilelik testine bakıyordum. Of ben ne diyeceği şimdi diğerlerine.
"Elfi, ne çıktı sonuç?" İrem'in seslenmesiyle oturduğum yerden doğruldum ve dışarı çıktım. Elimdeki testi bir şey söylemeden onlara doğrulttum.
İkiside bayağı şaşırmışlardı...
...
Finale yaklaştık gibi ama hâlâ aklımda bir kaç bir şey var sizide çok sıkmak istemiyorum sizcs final olmalı mıyız???
