" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-109-

14 maart, 13:33

We zijn onderweg naar Josefien en mijn vader. We zijn lopend en dat gaat niet heel soepel bij mij. Matthy ondersteund mij serieus. Mijn lichaam is gewoon moe. Maar goed, het gaat nog. Uiteindelijk lukt het weer. Ben heel erg misselijk. Maar heb wel een heel ontbijt binnen gehouden. Nu hopen dat dat ook blijft. Evelien, Lucas en Jorn zijn er vandaag ook. Ik had al een voorgevoel over dat er iets zou gebeuren, misschien is dat het wel. Of er komt nog iets, maar alsjeblieft zo erg kan het niet zijn.

Uiteindelijk zijn we er dan. Matthy drukt op de bel en zo gaat dan vrij snel de deur open. Evelien staat er. Ze zegt dan:" Heyy! Kom binnen." Ik knik en zo lopen Matthy en ik samen naar binnen. We hangen in de gang onze jassen op. Hierna lopen we naar de woonkamer. Hier zitten ze allemaal al. Mijn vader staat op om me een knuffel te geven, hierna geeft hij er ook een aan Matthy.

Dan gaan we op de bank zitten. Lucas wil mij een knuffel geven, maar Evelien houdt hem tegen. Nou ja, oké. Matthy doet een arm om me heen en zo ga ik iets dichter tegen hem aanzitten. Josefien vraagt dan:" Lussen jullie wat te drinken?" Ik zeg hierop:" Nee, maar bedankt!" Matthy wijst het ook af om het minder opvallend te maken. Ik zie hem ook zachtjes lachen door mijn blik.

Pap vraagt dan:" Hoe is het?" Ik zeg hierop:" Goed hoor!" Wat ik natuurlijk helemaal zit te liegen. Matthy zegt dan:" Met mij ook, met jou?" Mijn vader zegt hierop:" Ja, heel goed eigenlijk." Zo kletsen we een beetje. Lucas wil de hele tijd naar mij, maar die word tegen gehouden door Evelien. Echt vreemd, ik doe echt helemaal niks verkeerd toch?

Nou goed, zo zitten we dan een beetje te kletsen. Opeens zet Josefien dan koekjes op tafel. Je wil niet weten hoe misselijk ben dan op dat moment. Matthy merkt het en zo laat hij me knijpen in zijn hand om me af te leiden. Opeens zegt Evelien dan:" Nou ik en Jorn, hebben een nieuwtje." Josefien gaat er helemaal voor zitten en zegt:" Vertel!" Evelien zegt dan:" Ik ben zwanger!" Ik begin plots gewoon harder te knijpen in Matthy's hand.

Ik ben tegelijk zwanger met Evelien.

Dit vind ik echt niet leuk. Ik wil dit niet samen met Evelien. Niet al die uitjes samen met haar en allemaal dingen horen dat het met haar wel goed gaat. Josefien, Matthy en pap feliciteren haar, maar ik ben echt nog in shock. Ik zeg uiteindelijk ook gefeliciteerd, maar nee. Ik vind dit niet zo leuk. Maar goed.. Ik mag hier geen mening over hebben en dat weet ik. Josefien vraagt dan:" Hoeveel weken lieverd?" Ze zegt dan met de grootste glimlach:" Eergisteren de test gedaan." Ik kijk Matthy kort aan met een blik die we beide snappen.

What the fuck.

Echt waarom? Nou uiteindelijk kletsen we alleen over haar en dat onderwerp. Ik weet niet wat ik ben jaloers? Of wat? Ik vind het echt kut dat ze ook zwanger is. En dat vind ik echt. Maar ik ben nog steeds hartstikke blij hè dat ik zwanger ben en op dit moment. Maar ik bedoel, waarom zij ook tegelijk met mij. En wij houden het echt geheim en zij komt hier dan mee na twee dagen. Ik vind het nu wel even moeilijk dat heeft Matthy helemaal door. Na vier minuten zeg ik:" Ik moet even naar de wc." Ik ben zo misselijk dat ik het niet kan inhouden.

Ik sta op en loop naar de gang. Ik probeer dan heel stilletjes alles te doen, maar ik kon het echt niet meer in me houden. Zo komt echt alles er helemaal uit. Ik denk door ook een deel stres en angst. Uiteindelijk ben ik dan klaar en spoel ik mijn mond met water en was ik mijn handen. Het duurde echt niet lang. Ik loop dan weer terug en ga tussen ze zitten. Pap begint dan te vertellen over werk. Hier luister ik dan na, maar ik wil echt zo graag naar huis. Na dit gesprek geef ik Matthy zo'n teken. Hij knikt en zo geven wij aan dat we weer gaan.

~ tijdje later

We zijn weer thuis. Ik zit op de bank alles te vertellen over mijn gevoelens daar net. Hij wrijft over mijn hand en zegt dan:" Ja, maar ik verbied het je om met haar dingen te gaan doen. Ga alsjeblieft dan met je eigen vriendinnen. Echt je mag dan niet eens van me." Ik knik zuchtend en zeg:" Maar de hell, je weet net dat je zwanger bent en je vertelt het gelijk!? Ze wist dat wij er mee bezig waren hè en ze weet dat het wat duurde bij ons en dan dit." Matthy knikt en zegt:" Ik snap je lieverd, maar ja mensen mogen dat zelf bepalen." Ik knik zuchtend en zeg:" Mag er überhaupt geen mening over hebben."

Matthy zegt hierop:" Echt wel lieverd, ze heeft je wel heel wat dingen laten meemaken die echt niet kunnen. Alsjeblieft maak dan misbruik van je hormonen en ga los tegen haar. Vertel haar alles wat je kwijt wil." Ik zucht met een lachje en zeg:" Dat zou ik echt niet kunnen." Matthy moet zachtjes lachen en wrijft over mijn rug.

Ik zeg dan tegen hem:" Ez had me nog geappt, waarom ik geen les geef. Ik heb hem genegeerd, ik wist vanochtend niet echt wat ik als smoes moest gebruiken." Matthy moet lachen en zegt:" Kut, ja weet je je bent over een aantal dagen acht weken hè-." Ik onderbreek hem en zeg:" Zullen we mijn vader en hun uitnodigen de dag na de echo?" Hij zegt met een lach:" Ik zou dat echt leuk vinden, ik vind het zo leuk om het ze te vertellen."

Ik zeg dan tegen hem:" Dan doen we dat toch!" Hij zegt met een lachje:" Je weet het zeker?" Ik knik en zeg:" Of dat ik het zeker weet, ja lieverd, ja." Matthy knikt en geeft me dan een zoen. Zo kletsen we fijn verder over dingen. Dit wisselen we af met kotsen. Het lukt me echt niet om dat in te houden. Dus ja, en Matthy is er niet meer vies van. Ik ook niet meer.

~ tijdje later

Ik lig in bed te lezen. Het is net acht uur geweest. Matthy en ik hebben de rest van de dag spelletjes gedaan. Het was echt gezellig. Ik heb zoveel gelachen en genoten. Het is echt, ik voelde me voor even weer goed. Ik was in de middag echt even helemaal van streek. En ik denk dat het een deel komt door de hormonen en een ander deel voor angst en paniek van wat er zou kunnen gebeuren. Nu is het weer kalm en rustig in mijn hoofd.

Ik ontspan voor even. Matthy is bezig met ideeën voor video's. Hij is minder op kantoor door 'stres', dus hij doet dingen thuis. Echt dat die idioten dat geloven. Hij heeft zoveel zin om het ze te vertellen. We hebben het daar ook nog over gehad, wanneer we het onze vrienden willen vertellen. Zo hebben we onze ouders al uitgenodigd voor koffie de dag na de echo en zijn maten en vriendinnen in het weekend.

Iedereen kan, dus dat is wel mooi. Zijn glimlach was zo speciaal om te zien. Hij geniet er zoveel van. En ik ook, maar op een hele andere manier. Van de zwangerschap zelf, geniet ik absoluut niet. Althans tot nu toe. Echt ik vind het echt niet leuk, maar goed dit wist ik dat ik het niet leuk zou vinden. Mijn droom is het gewoon om moeder te zijn van je kindje en dat gaat uitkomen, maar de stap is dan toch echt wel zwanger zijn voor negen maanden. En dat is niet het leukste, maar ik ga ervoor en ik ga er alles voor geven.

Met deze gedachtes val ik lekker in slaap~