-110-

612 11 3
                                    

17 maart, 14:03

We zitten in de wachtkamer te wachten in het ziekenhuis. We hebben de tweede echo en ik ben nog zenuwachtiger dan de vorige keer. Vandaag hebben we weer een vitaliteitsecho, dit is eigenlijk de eerste echo die iemand krijgt. Omdat ik een medisch geval ben, moest ik al eerder komen. Wat ik heel erg fijn vond. Dus eigenlijk gaat er helemaal niks spannends gebeuren, want we hebben het al een keer meegemaakt.

Na eventjes, komt Miriam haar kamer uit lopen en nodigt ze ons uit om te komen. Wij gaan in haar kamer, weer aan haar tafel zitten. Ze zegt dan met een glimlachje:" Vertel is, hoe is het!" Ik zeg hierop:" Zwaar, maar ik geniet wel van het idee dat ik na dit mama ben."

Ze knikt en vraagt:" Veel overgeven en misselijk zijn is zwaar. En echt voor iemand die al wist dat dit zou kunnen gebeuren, vind ik het echt heel knap dat je die stap hebt durven wagen. Helpen die tips die ik je eergisteren heb doorgestuurd?" Ik zeg hierop:" Vooral die tweede, je neus dicht houden helpt verbazingwekkend goed." Ze knikt en zegt:" Mooi zo, doe dat vooral." Zo praten we er dan nog een beetje over.

Na eventjes vraagt ze dan:" Zou je voor mij jezelf even willen uitkleden en op de weegschaal kunnen gaan staan?" Ik knik en ga staan. Zo doe ik alles uit, behalve mijn ondergoed, want dat hoeft niet. Ik ga dan op de weegschaal staan in de hoek. Ik heb dit thuis niet meer gedaan, omdat ik gewoon bang was voor het getal. Ik schrik ook als ik het zie. Ze komt erbij staan en knikt dan. Ze gaat dan weer zitten. Ik mag me dan weer omkleden, behalve mijn broek voor de echo dadelijk.

Ik ben zes kilo kwijt en dat is veel voor deze ziekte. Matthy vraagt zachtjes aan me:" En?" Ik zeg hierop:" Zes kilo." Hij knikt en wrijft kort over mijn rug. Miriam zegt dan:" Ik zag dat je schrok. Umh, ik ga in je dossier zetten dat er zorg voor je geregeld moet worden als je bij de tien kilo zit. Dat betekent dat je de zwaarste vorm van HP hebt en dat je verplicht word om aan de sondevoeding en vocht te gaan. Zou je liever thuis zorg willen hebben of soms in het ziekenhuis willen overnachten?"

Ik slik, ik vind dit echt heftig om te horen. Ik zeg dan:" Umh, ja liever thuis eigenlijk." Ze knikt en Matthy ziet dat ik me nu echt minder voel. Ze zegt dan:" Maak je alsjeblieft niet al te druk, het komt goed en ik weet dat jij je hier doorheen kan slaan. Je bent een doorzetter en dat heb ik al veel kunnen horen aan de gesprekjes die we hier hebben gehad en ik weet dat jij het samen met je vriend echt helemaal gaat lukken. We proberen het zo makkelijk mogelijk voor je te maken, maar beloof me te bellen of appen als je die tien kilo hebt bereikt."

Ik knik en zo hebben we het hier nog even over. Na eventjes zegt ze dan:" Kom we gaan kijken naar hoe het in je buik gaat." Ik knik en zo staan we beide op. Ik ga weer op het bedje liggen en doe mijn onderbroek uit. Ze pakt het apparaatje en doet er glijdmiddel op. Dan brengt ze die bij me naar binnen. Het voelt gewoon als en koude dildo. Althans dat vind ik hè. Zo zoekt ze dan de twee kleine embryo's. Vrij snel heeft ze die gevonden.

Nu zijn er ook hartslagen te horen. Matthy heeft mijn hand weer vast. Dat laat mij ook weer even op me gemak voelen. Ze begint dan te vertellen over hoe het eruit ziet. De twee embryo's zien er goed uit. Alles klopt wat zou moeten zijn. Zo maakt ze er ook weer filmpjes van en foto's die wij mee kunnen nemen. Echt zo kijken naar het scherm, vind ik zo raar. In mijn hoofd kan ik nog niet bevestigen dat die in mijn buik zitten, maar goed het is wel zo.

Zo is de echo toch positief afgesloten. We zijn weer klaar. Ze haalt het apparaatje eruit en zo kleed ik me dan weer om. Ik ben gelijk weer helemaal misselijk. Nou goed, we maken nog een klein praatje, hierna gaan we weer. In de hal bij de liften, drukt Matthy op het knopje. Hij wrijft dan over me rug en zegt:" Gaat het weer?" Ik knik en zeg:" Ik vond het gewoon even lastig.." Matthy knikt en zegt gelijk:" Dat snap ik helemaal hè." Ik knik en krijg dan een kus op mijn wang. Dan stappen we de lift in.

~ tijdje later

We liggen een beetje te ginnegappen op bed. We zijn elkaar echt aan het opfokken. Hij gaat dan over me heen hangen en zegt:" Nu kan je nergens meer heen hè." Ik zeg lachend:" Ga van me af Matt." Hij moet lachen en zegt:" Eerst een kusje." Ik zeg lachend:" Je bekijkt het maar met je kusje." Hij moet lachen en gaat dan op mijn bovenbenen zitten. Ik zeg dan lachend:" Ben je nu boos Matje." Hij zegt gelijk:" Mij geen Matje noemen!" Ik moet lachen en geef hem dan een zoen op zijn mond.

Hij zegt dan:" Kijk dit is geen kusje." Ik geef hem dan na mijn ogen te rollen een kusje op zijn wang. Hij moet hard lachen en zegt:" Flauw hoor, ik zal je nog een keer helpen met je haar vast houden tijdens het overgeven." Ik zeg lachend:" Oh gaan we het zo doen." Matthy knikt en kijkt me grijnzend aan. Ik moet lachen en duw hem dan van mijn bovenbenen af. Ik ga dan op zijn bovenbenen zitten en zeg met een lachje:" Ik kan jou ook pesten hè." Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan en zegt:" Wat dan hè."

Ik zeg lachend:" Ik zou me niet te veel uitdagen Matt, je kent me wel hoor. Ik kom gewoon met die dingetjes die ik ook op de camping deed." Matthy zegt met een grijns:" Dan ook geen babykamer op jou deadline." Ik kijk hem gelijk aan met een boos gezicht. Ik wil gewoon dat die echt op tijd af is. Dus ja ik heb al een deadline voor hem, ik ben echt te erg, maar dat maakt niet uit whoe.

Ik zeg dan:" Ja dan heb je gewoon een hele chagrijnige vriendin hè." Matthy zegt met een grijns:" Ah daar ben ik bang voor, zie je jezelf al gaan met een tweeling in je buik." Ik moet lachen en geef hem een zachte por in zijn buik. Hij zegt dan:" Ik word echt melig." Ik moet lachen en ga dan van hem af. Ik lig dan plat op bed. Matthy zegt dan met een grote glimlach:" Je bent moe hè." Ik kijk hem aan met grote ogen en zeg:" Wat denk jij?"

Hij moet lachen en plant dan een grote kus op mijn voorhoofd. Matthy zegt dan met een glimlach:" Ik hoop voor je dat je je morgen wel goed voelt." Ik knik en zeg:" Ik hoop het ook zo." Matthy doet dan zijn kleren uit en ruilt die in voor zijn pyjama. Ik heb mijn pyjama al aan. Zo kruip ik dan lekker onder de warme dekens. Ik kruip hierna ook gelijk tegen Matthy aan. Ik ben ook echt gelijk weer weg~ 

" Ik Wil Het Alleen Met Hem "Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu