" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-139-

Meerr

Ik zit rechtop in bed. Mijn benen doen enorm veel pijn. Daar zijn de weeën zelfs te voelen. Matthy is mij in mijn rug aan het masseren, wat wel fijn is. Anouk maakt hier dan een foto van. Ik zeg met een klein lachje:" Ben je mooi aan het fotograferen." Ze knikt en zegt:" Zekerweten, we hebben geoefend hè." Ik moet zachtjes lachen en zeg:" Ik ben heel blij dat je wilde komen."

Ze zegt hierop:" Tuurlijk Cél, maar dankjewel dat ik mocht gekomen!" Ik glimlach en zeg dan tegen Matthy:" Vandaag komt onze grootste wens uit." Matthy zegt hierop:" Ja, maar die kwam 34 weken geleden al uit met de positieve test." Ik glimlach en kijk naar mijn gigantische buik. Hij is nu ook hard, heb een harde buik door alle weeën. Het is echt niet relaxt, maar dadelijk heb ik dit niet meer. En daar verlang ik ook echt na. Na eventjes loop ik dan naar de badkamer om te plassen, want ik moet weer. Moet vandaag sowieso weer veel plassen, maar dat is normaal voor mijn doende.

Het is net tien uur geweest. Matthy heeft net wat ontbeten. Ik heb een cracker achter me kiezen. Werd weer heel misselijk erdoor, maar ik heb wat gegeten. Ook heb ik druivensuiker op voor de energie. Want ben ook gewoon heel erg moe. Na eventjes hang ik gewoon tegen Matthy aan, terwijl ik zit. Hij legt zijn armen om me heen en wrijft met zijn hand over mijn buik. Heb geen trui meer aan. Ik begin dan ook weer te blozen van hem. Anouk ziet het, waardoor ze een glimlachje krijgt.

Ze zegt dan na eventjes:" Jullie zijn echt nog verliefd dat is echt te zien." Ik glimlach en hoor Matthy zeggen:" Je moet eens weten Anouk. Hoe verlieft ik ben." Vind het helemaal schattig en geef hem dan een zachte kus. Dan krijg ik weer een hele heftige wee. Hierdoor spant heel mijn lichaam zich weer aan. Ik doe mijn ogen dicht en puf hem weg.

~ eventjes later

Ik lig weer met mijn benen open op bed. Miriam is weer aan het kijken hoe ver ik ben. Ze zegt dan:" Je bent bijna bij de acht centimeter. Wij gaan alles klaarzetten voor de bevalling." Ik knik zuchtend van de pijn en zeg:" Dankjewel." Ze knikt en loopt weer weg. Matthy doet mijn onderbroek weer aan en helpt me overeind.

Ik zeg dan echt vermoeid en met pijn in mijn stem:" Ik ben zo misselijk en ah-." Ik krijg weer een wee. Deze doet echt vele male meer pijn dan de vorige. De ruggenprik hebben ze iets minder gezet, omdat ik dan gewend ben voor dadelijk, als ik moet gaan persen. Ik pak Matthy's handen om erin te knijpen. Dat mag ik van hem, want het doet zoveel pijn.

Ik hoor Anouk iets zeggen, maar ik heb geen idee wat ze zegt. Ik versta het echt niet. Ik zit weer zo in mijn eigen wereldje. Na twee minuten zakt de wee weer weg. Ik laat Matthy's handen los en zie dan dat ze gewoon echt rood zijn. Ik zeg gelijk:" Oh jeetje! Sorry." Hij zegt hierop:" Schat, geen sorry zeggen. Je mag dit hè." Ik zucht en krijg dan een kusje. Dan sta ik weer op omdat ik voor de 3e keer in een uur moet plassen.

Als ik dat heb gedaan, loop ik als een pinguïn weer terug. Ik zeg dan:" Max ligt weer voor?" Matthy knikt en helpt me met in bed komen. Hij zegt dan:" Eigenlijk moeten we dat ene ding wel tegen Anouk zeggen." Ik knik met een lachje en zeg:" Doe maar lieverd." Matthy zegt dan:" Over de babynamen hè, we hadden het jongetje bijna Max genoemd. Vernoemd naar Max verstappen, maar omdat je vriendje zo heten-."

Anouk onderbreekt Matthy en zegt:" Serieus!" Ik knik met een lachje, waarna Matthy zegt:" Jupp, was bijna definitief, maar ja." Ik moet zachtjes lachen en zeg:" Toch iets anders geworden hè." Matthy knikt en zegt tegen Anouk:" Enig idee?" Ze schut lachend en zeg:" Nee, jullie houden het wel heel goed geheim." Ik moet zachtjes lachen, maar de lach gaat vrij snel weer weg, omdat ik weer een wee krijg. Zo puf ik deze weer weg. De wee duurt gewoon bijna anderhalve minuut en dat is echt veel.

~ eventjes later

Het is drie kwartier later en ik heb de acht centimeter al eventjes bereikt, zit al bijna op de negen. Het doet nu zoveel pijn, hierdoor gaat Matthy vragen of dat de ruggenprik weer wat aangezet kan worden. Ik lig echt bijna te huilen van de pijn. En dan is mijn pijnniveau hoog hè. Ik knijp echt in Matthy's handen, tijdens de weeën. Hij heeft morgen echt last van dat.

Matthy wordt dan video gebeld door mijn vader. Matthy neemt op en richt op zichzelf. Mijn vader is benieuwd hoe het gaat. Matthy richt het beeld op mij, ik zwaai dan kort en zeg:" Hey pap." Zijn reactie is dan:" Hey schat! Lukt het?" Ik knik en voel dan weer een wee opkomen. Matthy zegt dan gelijk:" Ik bel je zo terug, ja?"

Mijn vader knikt en hangt zo op. Matthy komt naar mij toegelopen en pakt mijn handen vast. Echt gelijk knijp ik weer. Ik heb mijn ogen dicht en puf het weg. Wat een kutgevoel is dit zeg. Het is al zo'n lange dag en dat alles zo sloom gaat is echt niet leuk. Maar het is voor het goede doel en draait het allemaal om natuurlijk en daar ga ik voor.

Ik hoor Matthy dan zeggen:" Je bent al bijna bij het einde hè." Ik zucht knikkend, na een aantal seconden is het weer weg. Matthy belt dan mijn vader weer terug. Zo zitten we met zen vieren een beetje te kletsen. Het is wel gezellig, mijn vader is vooral gewoon bezorgd. Dat is ook wel logisch hè, zijn dochter is aan het bevallen. Nou goed, uiteindelijk zit ik gewoon recht op met mijn ogen dicht, omdat ik zo moe ben. En dadelijk moet ik gaan persen, toppie...