" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-122-

9 juni, 13:38

We zitten op een terrasje. Matthy heeft een glas cola en een glas water. We zijn in Utrecht aan het shoppen. Ik vind het echt superleuk. Matthy is nu aan het vertellen over waar hij nog naar binnen wil met me. Hij kent het centrum ondertussen best wel goed, sinds hij hier werkt. We hebben al iets gekocht. We hebben voor mij twee nieuwe leggings, want ik ben al weer uit de vorige maat gegroeid. Mijn buik groeit laten we zeggen.

Ik ben vandaag precies 20 weken, gewoon al over de helft. Voor een tweeling hè, anders was ik precies op de helft. Op het terrasje zitten is voor mij nu ook gewoon een pauze. Bedoel, het is nog al zwaar, laten we zeggen. Het is echt niet niks zo. Het is heel intensief dat slenteren. Met een zware buik, heb ik echt al rugklachten en dan heb ik het nog niet over de misselijkheid enz. De klachten die ik er nog extra bij heb. Het is niet chill haha.

Maar dat hebben we al wel door. Uiteindelijk gaan we dan weer. Natuurlijk hebben we eerst afgerekend. Matthy pakt mijn hand vast en zo lopen we dan samen naar een winkeltje. Hier lopen we dan naar binnen, hier verkopen ze babyspulletjes. Als eerste lopen we richting de pakjes. Ik vind dat echt het leukste. Mijn ogen vallen gelijk op een groenkleurig pakje voor het meisje.

Matthy loopt met me en zegt:" Dit is wel onze smaak hè." Ik knik en pak maat 44. Dit is echt een van de kleinste maat, maar we hebben al veel grote maten gekregen van andere mensen. En de pakjes voor de eerste dagen zijn alsnog heel erg handig. Zo neuzen we echt door alle rekjes. Ze hebben hier echt hele leuke dingen. Het is alleen heel lastig om keuzes te maken. De stijlen tussen mij en Matthy liggen wel goed bij elkaar op dit gebied. Dat is ook wel heel fijn hoor.

Uiteindelijk zijn we 104,31 euro kwijt in deze winkel. Je kan wel een beetje voorstellen hoeveel we hebben gehaald. Maar we hebben het ook nodig, want we krijgen er twee en dat betekent dat je van de meeste spullen alles meerdere keer nodig hebt. Buiten de winkel zegt Matthy lachend:" Jeetje, nog eventjes en ze worden duurder dan jou."

Ik geef hem een zachte por en zeg:" Wacht maar." Matthy moet lachen en geeft me een zoen op mijn wang. Ik duw hem dan lachend weg:" Nee, nee nee." Matthy moet lachen en geeft me dan een zoen. Deze laat ik wel toe, ik kan hem echt niet wegduwen. Na eventjes lopen, word Matthy helemaal bestormt met fans.

Ik geef hem een teken dat ik iets verder weg ga lopen, waarna ik een knikje ontvang, als bevestiging. Ik wil hier niet tussen staan. Matthy gaat met iedere fan op de foto. Met kinderen ziet hij er echt heel leuk uit. Hallo, en dan krijgt hij er zelf twee. Moet je voorstellen hoe erg ik daarvan ga smelten. Nou goed, na eventjes komt hij weer naar me toegelopen.

Hij zegt dan:" Het spijt me." Ik zeg lachend:" Schat, je hoeft daar echt geen sorry voor te zeggen, hallo dit hoort erbij." Matthy knikt zuchtend en slaat dan een arm om me. Zo lopen we dan door. Onderweg kletsen we heel gezellig verder waar we gebleven waren. Zo hebben we nog een leuke tijd samen.

~ tijdje later

We zijn weer lekker thuis. Matthy is boven de was aan het doen. Ik ben zelf bezig met het regelen voor een zorgverzekeraar. Dat is natuurlijk heel belangrijk. Matthy heeft gisteren het kraampakket geregeld en zichzelf laten herkennen als de vader van de baby's, want dat zou wel erg zijn, als hij dat niet is. We zijn helemaal bij. We hebben een heel rooster over wat welke week geregeld moet worden en dat is het allemaal. Morgen hebben we weer een echo en daar heb ik zoveel zin in. Gewoon om die twee alleen maar te zien.

Ze zijn nu zo lang als twee grote wortels. Dus ongeveer 24 cm en dat vind ik al best behoorlijk. Dat zit gewoon in mijn buik. Soms kan ik me dat echt nog niet voorstellen, maar ik weet gewoon dat dat wel is. Ik voel ze ook steeds vaker bewegen, nu ook de andere kant. Het voelt echt speciaal. Het is gewoon echt een magisch gevoel. Dat vind ik.

Na eventjes komt Matthy naar beneden gelopen. Hij zegt dan:" Het is gedaan." Ik knik en zeg:" Dankjewel!" Dan krijg ik een zoen op mijn mond. Matthy vraagt dan:" Je vindt het echt niet erg, als ik vandaag naar Robbie ga?" Ik schut mijn hoofd en zeg:" Echt niet Matthy, ga lekker naar Eindhoven." Hij zucht lachend en zegt:" Weet je het zeker." Ik zucht lachend en zeg:" Ja lieverd, ik overleef het echt wel en anders bel ik Manon, Maan of pap." Hij knikt en geeft me dan een kusje op de wang.

Hij is echt veel te lief en daar word je soms ook gek van met hormonen. Hormonen zijn sowieso niet mijn beste vrienden. Maar dat maakt allemaal niet uit. Het hoort erbij en soms kunnen ze ook voor iets goeds zorgen. Samen zit ik nog een beetje te kletsen met Matthy. Hij is vandaag vrij, dus daarom zijn we vandaag wezen shoppen enz. Hij gaat straks met Robbie een mannen avond houden. Ik heb geen idee hoe laat ik hem thuis ga verwachten, maar dat maakt me echt niet uit. Hij moet ook gewoon een keer iets leuks doen en dat ga ik zeker niet tegenhouden. Zo gaat hij er dan om half vijf van door. Ben gewoon alleen thuis. Dus nu wat tijd voor mezelf.

~ tijdje later

Ik lig lekker lui in bed een film te kijken. Ik heb mezelf net weer aan het infuus gelegd. Het ging weer niet heel goed, gelukkig is dit mijn redder in nood. Het is me zelf gelukt en daar ben ik echt blij mee. Eten lukte me gewoon niet en daarna heb ik alles uitgekotst.. Dus dit leek me een goede oplossing. Ik lig nu Kingsman te kijken. Daar had ik gewoon heel erg veel zin in. Ik lig lekker op verschillende kussens en lekker onder de deken. Wel met mijn arm iets vervelend, maar het lukt.

Het touwtje is natuurlijk niet oneindig lang. Maar dat maakt niet uit. Van Matthy heb ik al een aantal bezorgde appjes gekregen. Die heb ik allemaal beantwoord. Hij zou rond twaalven aanrijden naar huis. Eerder heeft toch geen zin, want dan lig ik al gewoon te slapen. Want ja, ik ben zwanger, dus dan ben je ook heel erg moe. En als je een hele dag geen dutje hebt gedaan, dan is slapen toch wel echt het handigste om te doen. Ik heb mijn tanden al gepoetst, mijn haren door gekammen, crème op mijn buik gedaan, ect. Eigenlijk heb ik dan alles al gedaan en hoef ik niet meer uit bed.

Helaas, moet ik na twee minuten plassen. Ik zet de film op pauze en sta op. Met dat infuusrekje loop ik naar de badkamer. Het is wat onhandig, maar dit is veel fijner dan in het ziekenhuis. Ik voel me hier veel meer op me gemak. Nog steeds komt er een zorgster langs, maar dat maakt mij niet heel veel uit. Die controleert me alleen en morgen doet Miriam dat, want ik ben daar toch voor de echo.

Het gaat allemaal zo snel en dat vind ik echt fijn. Ik geniet er echt wel van, maar niet zo als normaal vrouwen dat doen. Het is toch wel echt heel heftig. Ik moet ongeveer 23 keer overgeven per dag en dat is wel wat. Het is echt schokkend en dat weer ik ook. En dan niet eten en drinken is toch wel een shock voor je lichaam.

Maar goed, het lukt en daar ben ik heel erg blij mee. En dit is het allemaal waard voor die twee die in mijn buik zitten. Na dat ik ben wezen plassen, kijk ik de film af in bed. Vond de film echt weer superleuk. Ik koppel me dan weer los van het infuus, waarna ik goed ga liggen op bed. Ik sla de dekens goed over me heen, ik zoek een fijne houding om te liggen en ik leg de kussens goed. Zo val ik dan lekker in slaap~