" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-135-

30 september, 17:49

Ik lig lui op de bank een beetje te lezen. Matthy staat in de keuken wat voor zich zelf te koken. Op de tv staat voetbal op. Matthy kijkt dit een beetje met een schuin oog. Vandaag gaat het best wel goed. Ik heb wel veel last van mijn rug, maar mijn misselijkheid is minder en daar ben ik echt heel blij mee. Vanochtend had ik dus oefenweeën en die voel je al wel echt, het is echt niet leuk. Die heb ik al sinds 18 september, iedere dag zo'n beetje.

Mijn lichaam is zich dus aan het klaar maken om te bevalling. Iets wat nu wel echt dichterbij komt. Ik mag maximaal 38 weken zwanger zijn, anders is het te zwaar met een tweeling. Ik ben nu iets over de 36 weken, dus het gaat deze weken dan toch echt gebeuren. Maar wanneer dat is de vraag. Het kan vandaag zijn, morgen, overmorgen, de dag daarna, de dag daar weer na, ect. Je weet het niet.

Na eventjes stop ik dan met lezen. Ik sta dan op om wat te drinken te pakken. In de keuken wrijft Matthy zachtjes over mijn rug en zegt:" Is het goed, als ik straks even naar Ez ga? Hij heeft hulp nodig." Ik knik en zeg:" Tuurlijk!" Ik geef hem dan een kus op zijn wang. Hij krijgt hier een glimlach van, waardoor ik weer begin te blozen. Ik pak gewoon een glas water, ik ga het niet eens proberen om wat anders te pakken, want het gaat eindelijk weer beter.

Uiteindelijk zitten we dan beide te eten. Ik vier crackers en Matthy zijn dingetje wat hij heeft gemaakt. We kletsen gezellig tijdens het eten. Voetbal staat nog steeds op. Het is 2-3, dus best wel spannend eigenlijk. We zijn vooral aan het roddelen over Josefien. Ze heeft weer acties gedaan, waardoor je haar echt voor gek kan verklaren, maar dat maakt niet uit.

Evelien is ook hoogzwanger, net zoals ik. Ik heb haar niet meer gezien, maar ik wil ook geen contact meer en dat heb ik duidelijk gemaakt. Het kind is trouwens van Bjorn, niet eens van Jorn. Dat heeft pap te horen gekregen, wat hij tegen niemand mocht zeggen. Josefien en Jorn weten het nog niet. Ik vind het echt rampzalig deze actie, maar goed je gaat ook niet vreemd met de man die je stiefzus heeft verkracht. Je bent toch niet helemaal goed in je hoofd ofzo.

Nou goed, na eventjes vertrekt Matthy dan naar Ezz. Het is dan net half zeven geweest. Ik ben naar boven gegaan, om me om te kleden. Ik wil eventjes, een lekker zittende jogginspak aan doen. Zo doe ik dit dan aan. Hierna loop ik weer rustig naar beneden. Ik plof op de bank en pak mijn boek. Ik ga gewoon weer eventjes lekker verder lezen. Ik ga lekker onder een dekentje liggen en zo kan ik me wel vermaken.

~ eventjes later

Ik lig nog steeds heerlijk te lezen. Opeens voel ik iets lichts in mijn onderbuik. Ik zeg dan tegen mijn buik:" Zijn jullie weer eens schopjes aan het geven." Ik leg mijn hand er dan op. Ik voel ze dan niet terug bewegen? Ik laat het maar en ga weer lekker liggen. Ik moet hier niet in paniek van raken, ook al doe ik dat altijd wel snel door hormonen. Dit keer lukt het me dan om te remmen.

Na tien minuten voel ik weer iets in mijn onderbuik. Maar nu echt meer in het midden. Ik negeer het maar gewoon en lees verder. Dan voel ik voor eventjes weer helemaal niks. Ik snap het even niet meer, maar ik denk dat ik me er niet heel erg druk over moet maken. Zo probeer ik me weer helemaal te focussen op het boek. Dit lukt me vrij snel en zo lees ik lekker verder.

~ eventjes later

Ik voel weer iets in mijn buik. Ik kan alleen niet bevestigen voor mezelf wat het is. Dat lukt me echt niet, want het zijn geen schopjes, want die herken ik ondertussen echt wel. Misschien zijn het wel oefenweeën, alleen die voelde ik vanochtend ook al. Misschien krijg ik ze voortaan twee keer per dag om mijn lichaam klaar me maken dat kan ook hè.

Nou goed, ik probeer het dan weer te negeren. Dit lukt dan weer. Het voelt gewoon heel raar. Maar goed, ik moet het gewoon negeren en dat kan ik niet ah. Uiteindelijk, uiteindelijk lukt dat me. Na tien minuten, voel ik het weer. Ik besluit Matthy maar te bellen, want ik weet echt niet wat dit is.. En ik heb hem belooft, als er iets is dat ik het hem moet laten weten. En misschien zijn dit weeën, weet ik veel! Ik pak mijn telefoon en bel Matthy.

Céline: Heyy schat!

Matthy: Heyy, kan je niet zonder me

Céline: Flauw hoor, flauw meneer. Nee maar umh mijn buik doet raar, ik voel dingetjes onder in mijn buik en het lukt me gewoon niet om het te verklaren...

Matthy: Cél? Denk je dat je aan het beva-.

Céline: Ik heb echt geen idee, maar goed ik wilde je dit echt even laten weten

Matthy: Goed dat je belt schat, umh ik kom dan naar huis. Ik denk dat jij je daar ook prettiger bij voelt?

Céline: Ja eig wel, maar dan tot zo!

Matthy: Tot zo!

Ik sta dan op om eventjes te plassen. Als ik dat heb gedaan, was ik mijn handen met water en zeep en loop ik weer terug. Ik ga dan weer op de bank zitten. Ik voel het dan weer. Ik zucht lachend en zeg:" Nou kunnen jullie mij vertellen wat het is lieverds?" Ik zeg dit tegen mijn buik hè. Tuurlijk weet ik dat ze niet gaan antwoorden, maar toch.

Na eventjes is Matthy dan thuis. De voordeur gaat open. Hij is dus thuis. Na eventjes komt hij de woonkamer ingelopen en zegt hij:" Hey schat." Ik zeg hierop:" Heyy Matt, sorry. Ik weet-." Matthy onderbreekt me en zegt:" Ik zou sowieso weer naar huis komen, het was mij en Ezz al gelukt om zijn pc aan het werk te krijgen." Ik knik en krijg dan een zoen. Matthy vraagt dan met een glimlachje:" Wat voel je?"

Ik wijs precies aan waar en begin te vertellen. Hij zegt hierop:" Klinkt niet echt als een wee.." Ik zeg hierop:" Ik weet het, maar wat dan?!" Matthy moet zachtjes lachen en zegt:" Geen idee, maar ga anders lekker slapen. Als het bingo is, dan heb je ieder geval nog een beetje geslapen..." Ik knik en zeg dan:" Mag ik dat hier wel op de bank, ik wil bij je zijn..." Matthy knikt en zegt:" Tuurlijk, ga je gang." Ik knik en pak het dekentje en leg hem goed over mijn neer. Matthy komt naast me zitten en zegt:" Ik app ff naar Don en mijn ouders, dat er misschien iets kan gaan beginnen."

Ik knik en zeg:" Is goed schatje." Matthy knikt en geeft me een kus. Ik leg mijn hoofd dan op zijn bovenbeen. Ik sluit dan mijn ogen en probeer in slaap te vallen. Terwijl ik dat probeer, voel ik nog een aantal van die dingen in mijn buik. Maar uiteindelijk lig ik dan wel te slapen.