Beaklava Nasıl Yenir Bilir Misin EAĞMM? bxb

Saklıgöl

**Can**

"Aaa burası çok güzelmiş!!" Dedi Can.

"İyi beğendiysen semaver istiyorum."

"Olur olur içelim bir çay."

Dayanamayıp konuyu direkt açtım.

"Söylediklerinde samimi miydin?"

Selimşah ilk başta gözlerini kaçırdı sonra da daha büyük bir cesaretle gözlerimin içine bakıp cevap verdi.

"Evet, fazlasıyla. Peki sen ne düşünüyorsun?"

"Böyle bir şey olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. İlk ne zaman fark ettin?"

"Ortaokulda. Sana olan hislerimin diğerlerinden farklı olduğunu fark ettim."

Can uçuyormuş gibi hissetti. Hoşlandığın kişinin de senden uzun zamandır hoşlandığını öğrenmek tabii ki de güzeldi.

"Aslında ben de sana karşı boş değilim. Hem de uzun zamandır."

Selimşah çantasından sandviçleri çıkarırken duraksadı. Gözlerinin anlık parlamasıyla ne kadar mutlu olduğunu anladım.

Çaylar da geldiğinde afiyetle yemeye başladık.

O kadar konuşmuştuk ki zamanın nasıl geçtiğini anlayamamıştık. Etrafımızdaki son insanların da kalkmasıyla farkına vardık.

Biz de kalkıp yola koyulduk. Bugün baya konuşmuştuk ve birbirimiz hakkında daha çok şey öğrenmiştik.

Arabayı evin önüne park edip çıkınca ben de çıktım ve beni apartmanın kapısına kadar bıraktı. Gitmeden önce de etrafına baktıktan sonra yanağıma küçük bir öpücük bıraktı.

O gidince ben de hızla eve girip odama geçtim. Banyo yapıp mutlulukla kendimi derin uykuya bıraktım.

...

Alarmım çaldığında telefonu elime alıp kapattım ve bildirimlere baktım. Boş beleş bildirimleri hızlı hızlı silerken Selimşah'ınkini de yanlışlıkla hızlıca sildim.

Göz ucuyla gördüğüm bildirimi ile uykum tamamen açılmıştı. Heyecanla WhatsAppa girip sohbete tıkladım.

Selimşah
-Uyandın mı Maşukk?😊

Günaydıınnn~
Kahvaltı yaptın mı?

-Yok yapmadım. Sen?

Ne çok ortak yönümüz var. Ben de yapmadım 😁
Kafede beraber kahvaltı yapalım mı?

-Oooo~ Süper olur vallahi.

Tamam o zaman, seni çağırırım.

***

Hazırladığım masaya bakıp çatalları bir milim daha oynattıktan sonra hazır olduğumu hissettim. Geriye Selimşah'ı arayıp onu çağırmak kalmıştı. Aradım ve bu anı bekliyormuş gibi anında açtı.

"Kahvaltıyı hazırladım. Gelebilirsin."

"Tamam bir şey lazım mı?"

"Yok lazım değil. Hadi gel."

"Tamam." diyip telefonu kapattı. İki dakika sonra elinde baklava kutusuyla geldi.

Elindeki kutuyu bana uzatıp 'tatlı yiyelim tatlı konuşalım.' dedi.

Gülümseyip elinden aldım ve arka kasaya bıraktım. Masaya geri döndüğümde hala ayaktaydı.

"Otursana, niye ayakta duruyorsun?" dedim.

Ben tam oturacakken arkama geçti ve sandalyemi rahat oturmam için hafif çekti. Bu hareketiyle afalladım ama belli etmeden konuşmaya başladım.

"Ee nasıl olmuş masa? Özendim biraz."

"Mükemmel olmuş. Zaten elinden zehir olsa yerim." diyip gülümsedi. Selimşah artık yürümüyordu, koşmuyordu, uçuyordu!!!

***

Kahvaltı bitmişti ve yine iyi sohbet etmiştik. Artık iş başına dönmemiz gerekiyordu.

"O zaman benim de sana bir akşam yemeği borcum olsun." İçimden 'EVETT!!' diye haykırırken dışımdan rahat bir ifade takınıp omuz silkerek 'olur.' dedim. Sonra ikimiz de iş başına döndük.

*****

Arkadaşlar sizce kurgu nasıl ben okurken biz ne yazmışız diyorum cringe oluyorum 🤐

...