RACE OF LIFE

CHAPTER 05

***

Nasa Sala kami ngayong dalawa ni Tracy dito sa bahay ni Nanay. She said na she's going to help me daw. She's really a true friend. Blangko siya ngayong Nakatingin sa akin, i know that she's concerned at me.

“Magandang Umaga po Nanay,” Nakangiti niyang bati kay Nanay. Binalikan naman siya nang ngiti ni Nanay.

“Magandang Umaga din Iha, naparito ka?“ Umupo si Nanay sa pang isahang upuan. Kinuha ko naman ang Pineapple juice tsaka uminom dito. Pineapple juice is my favorite

“Nandito po ako sa kadahilanan po na..“ tumingin mona siya sakin bago mag salita ulit. “Tungkol po d'on, n'ong nakaraang gabi po. Pasensiya na po kayo doon ko na pinatulog si Clem sa bahay po kasi mag-gagabi na non, Nanay.“ Ngumiti siya kay Nanay. Napakagat labi naman ako

“Ayos lang 'yon iha, at tsaka” tumingin si Nanay sakin. “Sinabihan ko naman si Clem na wag niya na iyong uulitin” Nakahinga ako nang maluwag dahil doon.

“Salamat po Nanay.“ Tracy said. Tsaka kinuha din ang juice sa mesa.

—IT'S Thursday Afternoon at nandito si Niel sa school namin. Mabuti nalang at wala na akong bodyguard na sumusunod sa akin. Kaya nakaka galaw ako nang maluwag.

“Niel, aalis ka ba talaga?“ Malungkot ko na tanong sa kanya. Nasabi niya kasi na aalis daw siya. Hindi patungo sa Manila kundi sa Ibang bansa. At hindi ko inaasahan 'yon

“Sorry baby, but I did make a promise to you right?“ He kissed my forehead. “Na babalik ako. Babalikan kita, hmm?“ I nodded. I know Niel na babalik ka na babalikan mo ako, pero paano kong sa pagbalik mo ay wala na ako dito? Mahahanap mo kaya ako? Gusto ko 'yon sabihin sa kanya pero pinigilan ko ang sarili ko

Sabi niya kasi. His Grandparents want to see him. Matagal tagal narin daw kasi niyang hindi nakikita ang mga Grandparents niya. At miss na daw siya nang mga ito.

“I'll gonna miss you.“ I pouted. While hugging him.

“Me too baby, I'm gonna miss you so damn much.“ He huskily said.

—ILANG linggo na n'ong umalis si Niel sa bansa at hindi naman kami nawawalan nang communication. Araw-araw siyang tumatawag sa 'kin. At ilang week's nalang din ang natitira bago ako umalis sa Islang 'to. Sana sa pag-alis ko makabalik na si Niel dito

“Hoy, Ash. Tulalang tulala ka ah?“ Nagulat ako nang sumulpot si Tracy sa tabi ko. “May Problema ba?“ Nag-aalalang tanong niya sakin. Umiling ako

“Wala, iniisip ko lang na ilang week's nalang ang stay ko dito, Ray.“ I sadly look at her. “Ayaw kong iwan ka dito. Ayukong bumalik sa mundong nakakasakal, Ayaw kong Iwan ang mga taong napamahal na sakin.“ She look at me.

“Ash, Kahit anong gawin natin. Takasan man natin ang mga magulang natin. Sakanila parin tayo babalik, Ash.“ She said. and smile. “Kapag nag graduate na tayo, sasabihin ko kay Papa na sa Manila ako mag-aaral para makita kita!“ She joyfully said. Yes, i want that Ray to be with you at the same time to be with him. Pero parang aalis yata ako nang hindi siya nakikita

—I CRIED ON Tracy shoulder, I can't keep it anymore, the pain. It hurt's. It's Killing me. My heart is tired. Ayoko nang umasa. Pagod na pagod na ako. It's almost 3 week's na nang hindi ako kinakausap ni Niel. I don't know why? I tried to call him but he hanging up his phone! Why?!! Bakit! Bakit sa lahat lahat bakit ako! Bakit.. ako pa ang malubhang nasasaktan! I did all my best! I.. always listen to my Parents! Akala ko.. Ang mga magulang ko ang sasakit sa puso ko.. mali pala ako.

Ang lalaking minahal ko nang todo. Benaliwala lang ang pagmamahal na binigay ko. He.. i want his reason.. but I did try my best to contact him again. But the last time when i contacted him. He.. I can't reach him anymore.