RACE OF LIFE

CHAPTER 14

It's another day, wala kaming imik habang nag uumagahan sa mesa. Not until Chiara spoke up

“Papa Razel why po ngayon lang kayo?“ She asked her tito, ngumiti naman si kuya tsaka sinagot ang tanong niya

“Because Papa is with tita baby bear” nakangiti niyang sagot

“Who's tita po?“ kuryusong tanong naman ng anak ko

“Ipapakilala ko rin siya sayo baby bear” sabay kindat niya dito

“Okay po!“ Chiara ko, napaka masayahin mong bata. Hindi ko alam kung ano yong gagawin ni mommy kapag hinanap mo na ang daddy mo

“I'm done.“ tumayo si daddy tsaka tumingin muna sakin bago kay Chiara. “Chiara, come to dada”

Tapos narin si Chiara kumain kaya bumaba na ito sa upuan tsaka pinuntahan si daddy

“aalis po ba tayo dada?“ excited niyang tanong kay daddy, tumango naman si dad bago tumalikod at umalis na

“Aalis narin po ako, mommy” tumayo ako sa inuupuan ko at pumunta kay mommy. binigyan ko siya nang halik sa pisnge ganon din ang binigay niya sa akin

“Sige anak, ingat ka sa byahe ha?“ ngumiti ako at tumango

“Kuya Mylze, Kuya Razel, Matt at Cullen mauna na ako” paalam ko sa mga kapatid ko

“Ingat ka ate”

—”GOOD MORNING PO MA'AM” sasha my new secretary greeted me. Tumango naman ako sakanya

“Morning” habang lumalakad ako papasok sa elevator, napansin ko na nag c-chismissan ang ibang employees kaya tinanong ko si Sasha

“Anong nangyayari don?“ I ask her pero sa mga employees ako naka tingin

“ah ma'am, hindi niyo po ba alam na dito po mag s-stay si Mr. De Cuvier?“

“What?!“ hindi ko napigilan ang sarili kong mapasigaw kaya nakuha ko ang attention ng mga empleyado

“Opo ma'am at isa pa..“ kumagat siya sa labi niya bago yumoko

“what?“ ano ba tong nangyayari sa secretary ko. I'm just asking! ganon naba ako nakakatakot?

“Gusto ni Mr. De Cuvier na dalawa kayo sa office niyo po” Pinagpatuloy ko na ang paglalakad ko. at huminto ulit nang mapagtanto ang sinabi niya

“What the hell?“ Tumango lang siya.

Galit na galit akong pumasok sa elevator ni hindi ko na hinintay na makapasok ang secretary ko. Damnit ang tigas talaga nang ulo ng lalakeng to! I swear to god patawarin niyo ako kung ano man magagawa ko sa lalaking to!

Malakas kong binuksan ang pinto, nakita ko siyang naka upo sa swivel chair. May table din siya naka harap sa table ko. Galit na galit ko siyang nilapitan

“How dare you! you know what your so annoying!“ Tumayo naman siya at lumapit sa'kin

“Bakit galit na galit ka? may ginawa ba akong mali?“ mahinahon niyang ani. Umatras naman ako dahil palapit siya nang palapit

“Exactly! Tinanong mo pa talaga ha?! Why are you disturbing my life! Okay na ako eh! Bumalik ka pa?!“ Sigaw ko sa kanya, wala na akong pake kong may makarinig pa!

“Did i?“ Tumawa muna siya bago lumapit ulit sakin. aatras pa sana ako ngunit wala na akong maatrasan dahil table na niya ang nasa likuran ko